Marta_Gretkowska

Kiedyś mi tego zabraknie: „Kocham Cię” przed snem wypowiedziane. Odejdziesz, a ja zostanę, całkiem sama, bez dłoni, co mnie zawsze prowadziły i oczu wskazujących kierunek. Nikt tej pustki nie zapełni miłość, ciepło Twoje, od zarania przy mnie były, od pierwszego oddechu, pierwszego uderzenia serca, od kiedy „nie pamiętam”. A ty odejdziesz i mnie też już nie będzie, bo ja, to cząstka Ciebie, a Ty, to cała ja. I słychać będzie tylko słowa, wyszeptane przed snem: „Kocham Cię”. [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 09-12-2003 21:38.[/sub]

I ten twój sposób mi się bardzo spodobał. Zgadzam się z przedmówcą, że stylem przypomina to "wyklętych". Mnie osobiście oczarował, dosadny, genialny temat, a o formie nie wspomnę, bo ani się nie znam, ani nic mnie jakoś szczególnie nie zraziło. Pozdr.MM

Tak latać, tak szybować, tak kochać, tak całować. Tak leżeć wespół z Tobą na lekkich chmurach, wtapiać wspólne szczęście w anielskie pióra. oglądać pejzaże poskładane z boskich uśmiechów, malować łzy ptaków, drwić z ludzkich grzechów. Czuć siłę wiatru w dole, na ziemi i jego spokój tu, na górze, gdzie leżymy my- podmuchem wiatru upojeni. Dzielić się kroplami deszczu z Tobą, ukochany, z płatków śniegu, które nigdy na ziemię nie spadną, lepić senne bałwany. Mówić o sprawach tak nam bliskich, intymnych. Błąkać się wśród pomieszanych myśli, tych grzesznych i tych niewinnych. A tego wszystkiego doświadczać w ramionach, u Ciebie, bo każda chwila spędzona z Tobą, to chwila spędzona w niebie.

Co do piosenki, to nie kojarzę jej w tym momencie. Może i jest jakieś podobieństwo. Wiele rzeczy już wypowiedziano, więc czasami można się powtórzyć:) POZdr.

Dzięki Krzysiu:) Po przeczytaniu tego wiersza kolejny raz, stwierdzam, że chyba rzeczywiście przesadziłam z kropkami:) pozdr.MaRTA

Dzięki za spostrzeżenia. Seweryn umiesz podnieść na duchu:) oyey - następne będą krótsze. POzdrwiam!

Dzięki za wypowiedź, na pewno nad tym popracuję:)

książka- w niej nie powieść a słów twych roje radio- miast muzyki wygrywa głosy twoje sen- a w nim zamiast marzeń ty, przekleństwo moje Przenikasz wnętrze Przeplatasz jestestwem myśli Mam cię w oczach Mam cię w sercu jesteś słowem tym niechcianym jesteś czynem tym karanym gdy zapłaczę kroplą jesteś gdy zapłonę tyś mi ogniem gdy się budzę ty już czekasz gdy odchodzisz ja umieram kiedy pstrykniesz zniknę [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 11-02-2004 23:52.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 11-02-2004 23:54.[/sub]

Bardzo mi się podobają rymy w twoim wierszu- niewymuszone.

Może trochę za późno na komentarz do tego wiersza,ale jestem tu od niedawna i nie miałam sposobności wcześniej. A bardzo chcę wyrazić swój zachwyt nad nim, zwłaszcza nad '"Z prochu powstałeś..."/W Boga się obrócisz...' Świetny koncept na wyrażenie przejścia z bytu człowieczego w niebiański.Pozdro MM PS Ja też lubię wielokropki:)

twoje wymagania bolą daję Tobie wszystko więcej niż mam niż mogę dać ale Tobie to nie wystarcza pragniesz wydrzeć każdą tkankę każdą komórkę obolałego ciała każde tchnienie mego ducha każdą myśl mojej duszy chcesz je poukładać na półce patrzeć na nie godzinami i cieszyć się, że mnie posiadasz A przecież ja już nie istnieję.

Nie dano jej brać Dawać nauczono Nie przeżywa Pokazuje, oddaje siebie SIEBIE Nie przeżywa Emocje budzą się same Wychodzą z ukrycia Straszą,zachwycają wywołują obrzydzenie Głębokość duszy - soki życia Bierze siły z samej siebie Odradza się Wylewa wnętrze I napełnia tym, co wylała Rodzi w bólach piękno Jest matką swych uczuć i ich dzieciątkiem Nieujawnione pragnienia Myśli - nitki bursztynowe Nie obraz, chaos Czy wygaśnie... Będzie klepsydrą dla siebie Pochowa dzieci I jako proch będzie żyła dalej Żyła? [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 09-12-2003 21:14.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 10-12-2003 22:23.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 19-12-2003 16:36.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Marta_Gretkowska dnia 19-12-2003 16:38.[/sub]