UFO

fantastyczny obrazek!:)

"To nie koniec, proszę.. wiem, jesteś zmęczony" - wielokropek ma zawsze trzy kropeczki;p i po nim zaczynamy z dużej literki;p "skłaniając sie ku przyszłości" -> to mi sie nie podoba, ale to raczej subiektywne Ogólnie tekst jest ok, nie jakiś mega porywający ale nawet mi sie podoba. Pozdrawiam

ja tak szczerze skojarzyłam to z moimi częstymi niegdyś wypadami w góry, ale fajnie bo to haiku można odczytać i dosłownie i metaforycznie - szacun;) pozdrawiam

mam nadzieje, że jednak nie ostatni;) ładny obrazek

halo halo, UFO to Pani;)

;) pozdrawiam także :)

to haiku wywołuje uśmiech;)

refleksyjnie;) ładne, pozdrawiam

ciekawe połączenie

ja głosuję za wersją drugą;)

to ja też się wtrącę do rozmowy i powiem Ci, że to właśnie zasady tworzą haiku specyficznym. Tak naprawde ani proza ani poezja w ogólnym pojęciu nie mają żadnych zasad i fajnie, że powstało a w zasadzie przetrwało coś z zasadami. Mówiąc szczerze, kiedy napisałam haiku o nieco zmienionej ilości sylab miałam wrażenie, że to już nie haiku tylko coś haikupodobne, zupełnie jak twór czekoladopodobny na półkach supermarketów zamiast oryginalnej czekolady. Wiadomo, że czasem jakaś myśl brzmi lepiej, kiedy unikniemy tych zasad, ale czy to tak naprawde zachowuje swoją nazwę...może to nazwać po prostu 3 wersowym wierszem, a nie haiku. Mnie troche jednak razi, gdy czytam haiku, które ma w sobie metafory, skoro wiem, że to nie powinno. Może to dziwne porównanie, ale haiku bez zasad, to jak niepraktykujący np. katolik. Uważa sie za takiego, nazywa sie nim, ale wcale nim w gruncie rzeczy nie jest. Nazwa nie czyni człowieka wyznawcą religii, tak samo nazwa haiku nie czyni haiku haikowym;p mam nadzieje, że nie zamotałam za bardzo;p

Rysławie, bardzo udane haiku:) Pozdrawiam

dobrze, że to jest krótkie, bo dłuższa forma by wymeczyła. Lubie takie zakręcone teksty, ale umiarkowanie;p zastanawiam się, czy miałeś jakieś konkretne wydarzenia, zjawiska, opisy na myśli pisząc to czy po prostu bawiłeś sie słowami bez szczególnego konceptu

BlackSoul i Ty sie dziwisz, że tylu ludzi wkleja tu wiersze jak Ty im piszesz, że to nie dział dla prozy;p;p;p Arturze - poezja piętro wyżej, naucz sie czytać. Nie psuj nam forum i wykasuj to stąd. Może ktoś na poezji zechce Ci to ocenić i wyrazić opinie, moja jest taka, że tekst jest beznadziejny. Pozdrawiam

co ja Ci mogę napisać - na polskim sie znasz, więc piszesz poprawnie, tekst niezły - luz, dystans, humor i pare historii i refleksji. Bardzo ok, pozdrowienia

właściwie po przeczytaniu tekstu stwierdziłam, że jakiś klimat udało Ci sie stworzyć. Musisz popracować jednak nad techniką. "Przez swoje roztargnienie musiała przejść pół kuchni żeby zalać herbatę" -> ok, wiem, o co chodzi w tym zdaniu, ale mam wrażenie, że czasem trzeba pisać bardziej łopatologicznie - tzn. dlaczego musiała przejść pół kuchni? dlatego, że zostawiła kubek na drugim jej końcu czy z jakiegoś innego powodu? roztargnienie nie tłumaczy po co ona robi sobie taki spacer "owinęła szczelniej" -> to "szczelniej" zupełnie mi nie pasuje, uszczelnianie kojarzy mi sie bardziej z oknem niż metodą owijania szalu;p "Zaczynało się ściemniać; szaroniebieski przechodził w granat aż wreszcie czerń wszystko przysłoniła" -> ten sam zarzut, co z kuchnią. Szaroniebieski (chyba powinno być szaro-niebieski) co? nie ma podmiotu w tym zdaniu. Może jakoś "szaro-niebieski kolor nieba przechodził w granat..." czy coś w tym stylu. Poza tym wyrzuć średnik i wstaw tam kropke. "w tą i z powrotem" -> myślę, że poprawniejszą formą jest "tam i z powrotem" "W pewnym momencie usłyszała bardzo głośny wystrzał. Po chwili leżała na podłodze a jej nogi przygniecione były odłamkami sufitu" -> nie pasuje mi "w pewnym momencie" i "po chwili", brakuje tu dynamiki i tego, że to dzieje sie szybko. Lepiej byłoby "nagle" , "nim sie spostrzegła", albo coś podobnego co odda realistyczniej sytuację. Tyle mojego. Tekst do dopracowania, ale w zasadzie mi sie podoba.

"Czytałam w twoich myślach, odgadywałam twe sny" -> to są strasznie oklepane i banalne sformułowania i dobrze jest ich unikać, tym bardziej jeśli tekst nie ma fabuły. Nie ma też puenty, więc generalnie zbyt wiele do powiedzenia ten utwór nie ma. Jeśli chcesz pisać proze poetycką, to musisz dużo trenować, żeby nie otrzeć sie o banał. Jedyna rada - dużo ćwicz i spójrz na tekst z perspektywy czytelnika. Pozdrowienia

no mocny masz głos hehe, nie moje to klimaty ale jako całość całkiem nieźle

jak dla mnie - fenomenalne;D zaraz sie przypatrze jakie to chwyty i bede błyszczeć na imprezach;p nie no ale serio - pomysł chłopak miał hehe.

"Teraz szukam kogoś z kim wypełnię dziurę wysiedzianą w fotelu" "Wtedy na pewno zjem swoją część ciastka i pobrudzę sobie ręce" Całość nie bardzo mi sie podoba, ale dwa powyższe zdania mega:)

chyba Ci zajęło sporo czasu ułożenie tak ładnych podziękowań:) nasza rola w zasadzie była poniekąd dziennikarska - stwierdzaliśmy fakty. I to ja bardzo dziękuję - bo dzięki Tobie, rozwijała sie moja wrażliwość, nieraz czytając Cię, czułam ogromny zachwyt, a wierz mi, mnie sie to rzadko zdarza i nie rzucam słów na wiatr. Wzbogacałaś nie tylko to forum, ale także moje myśli. Cieszę sie, że nasza twórczość jest "pisana" bo można do niej wracać wiele razy, a ja mam Twoje utwory nie tylko w zakładce ulubione, ale i na osobistym kompie:) Jest mi niesamowicie smutno - autentycznie. Bo powtarzam to, co mówiłam - za każdym razem, gdy wchodziłam na forum i chciałam przeczytać "pewniaka", żeby milej sie na duszy zrobiło, to od razu w głowie miałam "Pansy". Jestem prozakiem, dlatego na poetyckie forum zaglądam rzadziej, ale zawsze czekałam na Twoje "świeżaki". Pozdrawiam Cie bardzo serdecznie. Ogromny ukłon w Twoją stronę. Edyta

Dodałam sobie do ulubionych;) wciąż potrafi mnie zaskoczyć to, że tak - nazwijmy to umownie - prosty, utwór, może wytworzyć taką ciepłą aurę. Dla mnie 10/10:) serdeczności

Witaj po długiej nieobecności:) jak dla mnie - to ciekawa historia. Widać błędy warsztatowe i to, że jest to opowiadanie początkującego, jak pisałaś. Postaram sie wrócić i wypisać usterki i nakierować Cie co jest nie halo. Ogólnie opowiadanie w porządku. Fajnie, że pojawiłaś sie znów. Pozdrawiam, Edyta

Nie burz sie tak, tylko zastanów skąd ta krytyka. Prozy w tym faktycznie nie widać, bo na dobrą sprawe jakby to ułożyć w zgrabne wersy to byłby wiersz. Tym bardziej, że używasz składni, która jest bardziej poetycka. Choć poezja też z tego byłaby słaba. Nie tym razem Nerinka, ale nie zniechęcaj sie, wklej coś znów. Pozdrawiam

tekst, jak widzę, co najmniej dwuletni;p mnie też sie zdarza dopieszczać teksty po takim czasie. Powiem Ci, że jestem pod wrażeniem tych zmian, bo rzeczywiście utwór jest bardziej jednolity, w tamtej wersji trudno było wyczuć, jaka naprawdę jest narratorka. Widać znaczną poprawę, a to znaczy, że zaczynasz łapać prozę;) ktoś kto pisze poezję i nie jest więźniem tworów kilkuzdaniowych może być dobrym prozakiem. Masz na to zadatki. Co prawda póki co opowiadanie mnie jakoś szczególnie nie zachwyca, ale jest poprawnie, lekko i ok. Pozdrawiam serdecznie, E.