H.Lecter

Kosz.

Tytuł zbyt nachalny, rozgadany. Nieźle.

Jesteś jednym z tych autorów, na których nowe wiersze czekam... Soczyście i dowcipnie, masz wyostrzony zmysł obserwacji... ; ) Pozdrawiam. P.S. W ostatniej zwrotce trochę za " gęsto ".

Wiersz o nienapisanym wierszu, o wszystkich nienapisanych / powtórzonych wierszach. to wiersz idealny to drogi wiersz jest mi z tym dobrze to bardziej zaklinanie niż przekonanie - udomowione niespełnienie. Straż przy kobiecie z przeszłości/ obietnicy ma w sobie tyleż " esencjonalnej sumy spostrzeżen " co fatalizmu. Zmiana słów to milczenie, ból po amputacji. wtedy można już umrzeć Z ostatnim wierszem, jest jak ze śmiercią, to trzeba samemu przeżyć... ; )) Dobry, ten ostatni...

Dzięki, że mnie nie rozprułes ;) ja mam różne ciągi - o który chodzi? mrs Rozwleczony zapis to akurat brak ciągu... ; ) Marku, celebracja, smakowanie tekstu, to sprawa czytelnika a nie autora. Jak dobrze napisane, to przy czytaniu i tak zwolni... ; )

Byłoby dobrze, gdybyś nie wdepnął parę razy w ... Koniecznie oczyścić przed " smakowaniem ". Po mojemu, jakoś tak : archipelag wychylenie ze skóry ufność jest trwaniem w braku osłony od świtu najazdy hunów na życie twych miejsc i rzeczy *** i cóż ci powiem że mnie boli całe zamieszanie rąk w kuchni nad stołem i cukier co wystygł w herbacie moglibyśmy podziwiać katedry Wenecji i chińskie figurki zamknięte w szkle od dawna nie patrzę na szyby marketów w aptece kupiłem dezodorant do stóp *** stróżem jestem w tym mieście pustych miejsc w kapliczkach bezdomne relikwie grzeje swym ciałem P.S. Jestem za " ciągiem "...

ciemno zimno pięknie Obiecujesz i jest.... ; ) Pierwsza zwrotka trochę małoletnia ale ty zawsze potrzebujesz trochę czasu aby się "rozpisać"... Pozdrawiam.

witam i już piszę co znalazłam w "prostym" każda historia się kończy; dobrze jak dobrze:) jasność bywa sprzymierzeńcem w kilku płaszczyznach i nieraz warto by było sobie coś tam odpuścić, ale jeśli zamiar pozostaje w sferze marzeń to w efekcie mamy nic podzielone na pół (dwoje ich było) efektowne "dwie połówki niczego" Pozdrawiam i niech Autor wybaczy - prędzej bym przygotowała scenografię niż porządny komentarz, ale proszę docenić:)) Starałam się:>) Doceniam, Marusiu. Jasność bywa sprzymierzeńcem... : )) Komentarz porządny ale scenografią do wiersza, też bym nie pogardził... ; ) Dzięki. Serdecznie...

Jak szybko mija czas jak szybko nas gasi. Aluno, to prawda ale podana w taki sposób, że tekst przypomina gumę do żucia, która przeszła przez tysiące ust - bez smaku, bez zapachu i zakleja...

Mam kłopot z postacią, do której zwraca się narrator. Jest jakby rozciągnięta w czasie, niekonsekwentna w byciu/ niebyciu, być może jest czytelnikiem. Ogólne wrażenie rozmowy słyszanej od połowy, umyka coś, co zostało już powiedziane a do czego odnosi się tekst. Mało jest rynku w " rynku ". Bez jego fizycznego doświadczenia " zdawanie sobie sprawy ze złotej proporcji " odbywa się trochę na słowo. Kłopot z tobą, Karolu, polega na tym, że mimo wszystko tekst uwodzi... ; ) Będę jeszcze próbował go otworzyć. Pozdrawiam. P.S. Zakrzywiłbym raczej cień, niż pieszczotę...

ciekawi mnie to perwersyjne okno na końcu:P, na końcu...daje dużo do myslenia, a całość? to jakby żal że grzechu nie było, czy przez ten koniec załamany logicznie? puenta wieloznacząca, dobra, dwie połowy nic, super! pozdrawiam Mnie też ciekawi to okno na końcu ale peel mi się nie zwierza... ; ) Dzięki. Pozdrawiam.

znałem jedną historię z Lizboną była prostsza, hol sie wydłużył a połowy nie są równe łamią logikę, zresztą, co ją nie łamie? nie filozuj dudek...zdrowiej i to szybko! nie filozuj dudek... Dobrze mówisz... ; ) Jestem nieuleczalnie zdrowy. Kłaniam słowem wiśniowym...

przymierzam się kolejny raz i nadal zatrzymuje mnie perwersyjne okno. mnie się to okno nie widzi, jak "łamanie logiki" i do tego pod odpowiednim kątem. zakończenie mnie zaciekawiło, mimo, że ja bym się na taki ruch nie odwarzyła - dość szerokie pole. no ale skoro nie ma Mefista, to nie ma niczego. pozdrawiam Wymiana okna i " darowanie " logice, wymagałoby przeredagowania całego tekstu a to, przez styczniowe smęty, praca ponad moje siły - bez Mefista, rzeczywiście trudno... ; ) Dam żreć kundlowi i przygarnę, choć paskudny nad wyraz... ; ) Dzięki, Ewo. Serdecznie...

Nie wiedzieć przed wrześniem, nie widzieć po wrześniu, pomylić/ oszukać... Oczekiwanie na nieuchronne i próba " targu " - gdy już nadejdzie. Podoba się. Pozdrawiam.

Herbaciane księgi mają przyjemny posmak herbaty... Po zmianie lurowatej puenty, byłbym na tak.

motto: "napisz mi coś miłego" Jacku, toż to wywieranie presji na czytelniku... ; )) Z przyjemnością zaplątałem się w miło - słowie. Pozdrawiam.

Jaca, jak udało ci się przeżyć... ? Drzwi były obrotowe ? ; ))

Wiersz nieco popsuty zbytnią dbałością o " fotogeniczność ", przerysowany.

Warsztatowo - porządnie ale jednak z wiekiem, legenda " poezji przeklętej " traci na atrakcyjności... ; ) P.S. Czy w wersie 5 i 10 nie ma błędów ?

Twoje słowa Marusiu, to jak powiew świeżego powietrza w zatęchłej czeluści hermetyzmu. Zatkaj buzie wszystkim niedowiarkom paroma zdaniami prostej interpretacji. Błagam i dziękuję, H.Lecter. czyli wyszło jak miało. Oj! Tak, wyszło jak miało ale ja proszę o prostą ( choćby szkicową ) interpretację tekstu... Oj, Marusiu, oj, oj, po trzykroć - oj... !

Przeczytałem. Pozdrawiam.

Twoje słowa Marusiu, to jak powiew świeżego powietrza w zatęchłej czeluści hermetyzmu. Zatkaj buzie wszystkim niedowiarkom paroma zdaniami prostej interpretacji. Błagam i dziękuję, H.Lecter.

Podtekst, to rodzaj komentarza... wedle uznania... ; ) Dzięki, Żubrze. Pozdrawiam.

Umarł człowiek zastygł w bezruchu wiecznej ślepoty bielmo na jego źrenicach Ginie w bieli pożerającej błękit..oczu Słabe ale pocieszające jest to, że następna próba, może być już tylko lepsza...

No to jest się na czym uczyć... ; ) Dzięki. : )