kasiaballou

:D!!! w przerwie między hahaha... - pozdrawiam serdecznie Autora :) kasia.

Podoba mi się ów żywioł bez asekuracji, taki stan do utożsamiania się. Pozdrówki :) kasia

Ja się ogrzałam z wieeeelką przyjemnością. Ślicznie, Bernadetto :) Pozdrówki :) kasia.

Bardzo emocjonalny i prawdziwy w przekazie. Podoba mi się ten dialog, za autentyczność i charyzmę. Pozdrówki :) kasia.

To jest potencjał! Ubawiłam się pod tym chojakiem :) Pozdrówki :) kasia.

Dziwna aerodynamika; opadając odleciały??? Pozdrówki :) kasia.

Pozytywka, a pointa rozbrajająco urocza taka...:) Pozdrówki :) kasia.

To bardzo miły komentarz, dzięki Mateuszu za taką emanację refleksji, no i ten ul...;) Pozdrówki, dla pszczółek też :) kasia.

cały wiersz do dupy ? :) no cóż zdarza się / pies zostanie / niech denerwuje/ jak to zwykle bywa u mnie / uszanowanie / dzięki :) [quote]cały wiersz do dupy ? ja tak nie powiedziałam :P dobszszsz...już nic nie mówię ;)

Wiesz, Tomasz; już od warsztatu śledzę losy wiersza. Jednak ten pogwałcony pies jakoś mi nie leży w Twojej liryce - nie tym razem, sorki. Pozdrówki :) kasia.

Tak wracam do tego wiersza, no bo technicznie cacy i w Twoim stylu, jednak zastanawiam się, czy nie czas pójść o krok dalej - wyrosnąć z podkolanówek na poczet eksperymentu z "poważniejszą" formą? Baśniowy styl (taki Twój styl) się podoba, ale odczuwam potrzebę poznania jeszcze innych wiatrów spod Latawca, w które nawet przez moment nie wątpię :)) Pozdrówki, Żelko kasia.

I ja poproszę; bardzo misie :)) pozdrówki kasia.

Dorzucam i moją, grającą pozytywkę dla tego wiersza. Pozdrówki :) kasia.

Świetnie poskładana koegzystencjalna przestrzeń w bezczasie "głowy w chmurach", wytrawna metaforyka. Duuuża pozytywka :) pozdrówki kasia.

Kovalu - Ty tak nieczęsto u mnie z "tik_takiem" - oprawiam w ramki i dziękuję dygiem nózi - parabolki...;)) Pozdrówki :) kasia. Dlaczego nie często, ja po prostu rzadko komentuję:) pozdrawiam serdecznie No, to popraw się koniecznie ;) Pozdrówki kasia

Nie rozumiem asekuracji; to jest poezja noVej generacji - tylko ignorant z_ignoruje :PPP Kovalu - bezkrzyżykowo, ale za Twoją poezją awangardy języka :)) Pozdrówki, misiaki :) kasia.

Kovalu - Ty tak nieczęsto u mnie z "tik_takiem" - oprawiam w ramki i dziękuję dygiem nózi - parabolki...;)) Pozdrówki :) kasia.

Dwa ostatnie wersy to dla mnie kamień węgielny dla wiersza, którego jeszcze nie ma; ale być może ;)) No, zdrówki_po_mikołasie :) kasia.

Nieee! Sorki; ani myśli, ani_ani formy dla owsika :P Po_zdrówki po_mikołajki :) kasia.

I ja dziwna jestem; nie ogarniam i nic tu nie widzę. Ale pozdrówki serdeczne :) kasia.

mnie się wydaje że ten kruk siadając na czubku wierzby czarno kracze bo pod ową cmentarzysko innych kruk- symbol madrosci albo żałoby, zalezy od kąta patrzenia wierzba- symbol płaczu ale i dobra, wysusza podmokłe tereny więc wiele przeciwieństw ma ten wiersz ;) Zgadzam się ze Skrzydłem; przeciwieństwa i wieloznaczności, ale jakże urocza zamiana ról; "ty się uśmiechnij, a ja za nas oboje zapłaczę". Te zwierzęta to taka personifikacja postaw, przywar, niemocy. Cmentarz, jak kurchan marzeń, dążeń, planów. Jest też jakaś gloria; wzajemne zrozumienie, wspieranie się - to budujące. Peele uwiklani/wplecieni/zacienieni pochmurną aurą - ona zagubiona - a on taki rycerski i opiekuńczy - pełna harmonia pomimo (a może ze względu) na okoliczności - taka subtelna adoracja. Optymistyczny w/g mnie obraz, pomimo minorowego klimatu. Pozdrówki:) kasia.

Poproszę ten "wosk" do gorącej poprawki ;) Pozdrawiam :) kasia.

To taki ból tworzenia - umiejętne oddanie stanów i emocji. Pozdrówki serdeczne :) kasia.

Miluśny i te kwiatki...Wyczuwam podobne emocje jak u Zbyszka Dwa - też mi sie podoba. Pozdrówki :) kasia.

Jak są niezapominajki, to jest o.ki - i nie pływają w kawie;)) - ten wierszyk bardzo miluśny. Pozdrówki, Autorze :) kasia.