zielen oczu

po kolei powiedzcie co źle no i ten tytuł... pozdrawiam ciepło natalia

W zakurzonym autobusie dusz Unosi się smród Zbutwiałych nadziei Oczy ciał wpatrzone W migający ekran prawdy Ruchy wszystkie niezdarne Jakby źle wyliczone Wilgoć łez-pleśń zapoczątkuje Całą radość obrośnie Kruki wydziobią resztki nas Ze szczelin w fotelach Cisza zagłuszy -pasożyt nocy pożre

czytalam pare razy i próbowałam wybrać najlepszą część (trzeba sie zabawić od czasu do czasu:)) i wygrała końcówka...tak, własnie tak. pozdrawiam bardzo ciepło (roztopy sie zbliżają-i co teraz) natalia

też czytalam inne moje wiersze :) no i ten oczywiście podobal mi sie niezbyt, jednak w jakiś celu go tu umieścilam i wlasnie na takie slowa (jak wszystkie powyższe czekama)czemu?tak to juz jest na swiecie,ze ja potrzebuje krytyki żeby zabrać sie do czegoś porządnie. Czyli jakby to w skrócie powiedzieć: ten gniot miał być kopem dla ulepszania dalszej pracy :)

ach, jakże cudownie czytac takie rzeczy...

ja wiem,ze to wcale nie jest ladne ale musialam-od razu przepraszam/ Huragan myśli -poplątał zmysły Zamieć nadziei -zasypała wrażenia Deszcz smutku -zmoczył łzy Powódź uczuć -zatopiła miłość Susza... -a susza obróciła wszystko w pył

tak ładnie, ładnie a nawet bardzo ładnie...jak czytam to zapominam pozdrawiam serdecznie natalia

ach Toruń-piekne miasto...a pierniki jakie dobre...nie wspominając o Koperniku :) pzd.Natalia

horrory to moja specjalnosc :)...to ten dreszczyk

aż poczułam...dziwny zbieg okoliczności bo właśnie zrobiłam sobie przerwe w nauce biologii i akurat musiałam trafić tutaj. Jednak nie żałuje...mi sie podoba, nawet jeśli czuć szpitalem :) moja uwage zwróciły specyficzne porównania: "Sterylne narzędzie morałów Nici przesłań i bajek",ach...miło, miło :). pozdrawiam z "zamieciałego" gdańska (na dodatek od morza wieje)

tak obiektywnie patrząc to ja w sumie nie wiem jakie było moje zamierzenie...przerażający-sama nie wiem. ale dziekuje za komentarz i pozdrawiam cieplo (ostatnio tego troche brakuje)

pieknie, pieknie

Drzewa znów mnie zaatakowały Gałęzie śmierci smagały moje ciało bez litości Ciernie (s)piły z rozkoszą moją krew, mlaszcząc ogłuszająco Bez siły, bez krwi...upadłam Latorośle owinęły się wokół szyi, kajdany oddechu Ziemia mnie pragnęła Ziemia chciała mnie pochłonąć jej przełyk taki długi A ten księżyc patrzył...patrzył...patrzył

dobra masz racje, pogłebia...ale coś mnie gryzie jak to czytam, nie żeby mi sie koniec nie podobal bo jest swietny jak cala reszta, chodzi bardziej o osobiste odczucia...ale ogolnie pieknie :)

podoba mi się, podoba. Jak go czytalam jakieś wspomnienia częły powracać i to bylo całkiem przyjemne doznanie.tylko cos mi na kancu nie pasuje. pozdrawiam cieplutko, mimo "skrzepłych mrozem poranków..."

popracuje, poprawie, zmienie? dziekuję za komentarze. pozdrawiam cieplutko (mimo tak zimowej pogody na zewnątrz) tak na przyszłość (bo jestem tu pierwszy raz) to wszelkie rzeczy do poprawki od razu zglaszajcie, byloby mi milo. jeszcze raz podrawiam

no ja nie wiem czy to dobrze..kwestia względna

czytałam kilka razy, kilka razy zbierałam się do napisania czegoś kreatywnego...ale jakos nie moge. Powiem tylko tyle, że bardzo mi sie podoba i nie moge wybić go sobie z głowy...tylko czemu? pozdrawiam tez z polnocy ale bardziej srodkowej :)

rewanżować to my sie dopiero będziemy mogli :) (później)

"spalają się komisją śledczą"-skojarzenia chyba jednoznacze. Ale to taki malutki szczególik, zupełnie nieistotny. Więc podsumowując podoba mi sie :)

powie ktoś coś?

a ja sie wypowiem, ale powiem niewiele, tylko tyle, że mi się podoba. mimo pewnych nawiązań. pozdrawiam.

Zapukał w szybkę pan śmierć Jego palce to tak jakby moje Jego głowa to tak jakby świata Wszystko Jego, to tak jakby kogoś Zabrał już wszystko Tylko czemu oczu brak? Oczu brak...