stanislawa zak

bardzo melancholijnie nastroił mnie ten wiersz i bardzo podoba misie ale w koncówce wywaliłabym - były większe od deszczu ,na - i tak je widział krople większe od deszczu- unikniesz tym sposobem czasownika jeden po drugim to tylko taka moja wizja pozdrawiam

uważnie przeczytałam (wyobraz sobie!)twoje nostalgiczne, przemyślenia i przeżyłam rozterkę, zobaczyłam - nie pewną siebie nonszalancką pannę- lecz małą bezbronną, zagubioną istotę ,wybrałam ten wiersz jako ciekawostkę gry słownej, nasunął mi pewne skojarzenia (he he he) muszę się czymś- zając. poskakać? muszę zająć czymś język najlepiej wychodzi balon- z gumy tej od żucia. to chyba normalne normom każę spierdalać. a one wracają racją od bytu. ma się rozumieć. a potem przychodzi wiosna razem z powrotem drzewa zaczynają histeryzować matki w ryzy biorą dzieci to już czwarty miesiąc bez odwrotu może być wyjście a potem trupy otwierają oczy.od tyłu. rzecz jasna a życie trzeba domyślać. okazuje się

witam i muszę przyznac że zrobiłeś kawał dobrej roboty, podoba mi się ta prawda i te rzęsy no i jazz - oczy- wiście, przebaczam ręce w gwiazdach ale mam je cały czas w pamięci, pozdrawiam

acha, drugi raz już to mówię, nie zazdroszczę, mam tego po dziurki w... i nareszcze spoj , choć niedługi, papapapa

szkoda,

zdradzisz sekret?

ha ha dobranoc!

i puść go z dymem kobieto! bardzo podoba mi sie twój wiersz kobieto!

fa-tuum?mnie tez sie podoba szcz. te bez-sen-sia takie wieloznaczne. pozdrawiam

Patrycho- dziękis!to miłe! Regino i klimakteryjnie, pa Arku, co z twoimi siłami nawet nie śmiem pytać! pozdrawiam bez-siłowo!

tak , popracuj Mały Książę,pozdarow,

będą, będzie - może niech staną się szukaniem czy cóś

zło-ciutka pochodzi od małego zła. no i zle zrobiłam że sie pośpieszyłam z tym zmienianiem dziękis.

wiesz złociutka też tak myślałam i powiem ci nie wiedziałam czy pisac dużą czy też żeby zmylić siebie i swoje pragnienia - małą i zostawiałam małą. ale jeśli ci nie ten tego ta już .. pa kochaniutka,

czy mamy spieeeeeewć 100 lat? 100lat i zduduj ten DOM

ja i pomoc? - tu zdziwienie: gdyż sama sobie słabo radzę, ale skoro tak mówisz, to wiesz co robisz, serdecznie ci dziekuję

czy ten Czerodziej cię zauroczył? fikcja to czy rzeczywistość? pozdra.

Agnes, tak się zastanawiałam nad dymiącymi świecami, ale ten dymek ma znaczenie w tej całej historii, no i te wieczory czwartkowe w Łazienkach, to takie nawiązanie do niespełnienia czegoś co mnie tak wciaga, pozdra, a może masz rację?

Cody, bo w tych okularach chodzi mi o to że kochając kogoś trzeba patrzeć w przyszłość daleko, zauroczenie mija, a pozostaje przyjażń, szacunek i coś co może jeszcze będzie się tlić podtrzymywane chęciami pozdra.

myślężeby wyrzucić pierwszą zwrotkę bez I strofy

pod oba misie ten wiersz, swietna praca słowem pozdra,

lubisz słowo _grafitowy? powtarza się w twoich wierszach, ten jest krótki i mało ma mocy przekazu,

liczydłem -czyli ktoś na kogo możesz liczyć,a wersja 3 jest o niebo lepsza od 1, i taka z przekazem

no, panie niczego sobie ten, panie wiersz, ładnie wplotłeś między przekaz swobodnie manewrując powiedzeniem niektórych, też mi znanych pozdra.

i patroszy kocice wzrokiem- to mój pies kibic, boi się mojej agresywnej kocicy- persa hehe