Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kalina kowalska

Użytkownicy
  • Postów

    964
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez kalina kowalska

  1. No Jacku - popłynąłeś jak Messa:), szacuneczek 'Idą.' na początku wersu (przedostatnia zwrotka) - burzy rytm, a zaraz i tak się powtarza, zatem może je delejtnąć? pozdrawiam
  2. no, teraz rozumiem i mogę powiedzieć że, mi sie nie podoba :)pozdr
  3. to akurat jest jasne, tracę cierpliwość (czysty obłęd) w kolejnych trzech słowach - co chciałeś powiedzieć? zębów cienie ostrzy? zęby cieniem ostrzy? zębów cieni ostrza? zęby, cienie ostrzy? zęby cieni ostrzone? zęby cieni ostrzą? ... ostrzyć kogo,co
  4. nie zdarzyło mi się a to jest niegramatyczne
  5. co to jest? - nie rozumiem (a może się już zużyłam) pozdr
  6. ja też swój pierwszy wystawiłam w tym dziale i też było pudło pozdr
  7. tomik i medal: zasłużony dla ziemi przasnyskiej powtarzam się: piękny pozdr
  8. jakiej dedykacji?nie wiem o czym mówisz/ jeśli wiersz miał być dla dzie wuszki to sorki, nie wiedziałam - nie jesteśmy po imieniu, gdybym wiedziała to, co teraz, to pewnie bym dorzuciła jeszcze kilka opisów boskiej przyrody, albo nie mówiła nic:) pozdrawiam (a za oknem zima przekonana, że do niej należy świat)
  9. no coś ty, a kto tu by cię przeganiał, jakim prawem, wszyscyśmy przeca z jednej gliny;) nie uciekaj pozdr
  10. a ja mam pomysła na te wracające słowa: "pędzą bumerancko" :) tylko bym wyrzuciła "swoimi" z pierwszego wersu - bo drugi powtarza ten sens oraz "jak swiatło świecy" - bo tak;) i mam jeszcze pytanie: "a ona zostaje" - kto? ładny wiersz pozdrawiam
  11. no skoro z zaiłowania;) to już nic nie poradzę (zwłaszcza, że i specjalnego zamiaru u mnie nie było, żeby przekonywać) pozdr
  12. Będę się jednak upierać przy wywyższeniu;), owszem przyroda potężniejsza ale siłą natury nie kultury Widzę Jacku, że Ci rzeczywiście to morze za skórę zalazło:) pozdrawiam
  13. brawo:) ale ja jednak wolę być skalana refleksją;) pozdrawiam
  14. Jacku wybacz, że wykorzystam twój wątek do prywaty, ale tak mnie naszło dzie wuszko - twoje "szanowni poeci" zabrzmiało jak odezwa, więc pozwalam sobie zabrać głos przyroda nie jest najcenniejsza (wiem, narażam sie ekologom), cenniejszy jest człowiek, który chociaż jest cześcią przyrody i bez niej nie moze żyć, to jest jej częścią wyjatkową - nie przez mądrość, doskonałość, piekno itd (bywa że przyroda nas w tych kwestiach przewyższa), ale przez to, że wykracza poza porządek natury - dzięki temu np. człowiek może się zachwycać przyrodą, zapatrzeć, ale nie na odwrót, nie znam przypadku żeby przyroda zachwyciła się człowiekiem:) - chyba że w poezji;) chciałabym, żeby mi do szczęscia wystarczyła przyroda, ale tak nie jest - potrzebuję osoby :) ale się rozgadałam:) pozdrawiam
  15. Nie kadź - łamaczu niewieścich liryków :)
  16. z dedykowanymi to tak jest, że trochę głupio się wcinać, bo "dedykat" zapewne zrozumie, a czytelnik niezaangażowany jest zawsze z boku i albo coś w tym wyczyta dla siebie albo nie - moja rada: daj coś na pożarcie innym, tu mamy obrazek, zapisany z pozoru dla błahego tylko zachwytu, pod koniec jednak piszesz że woda coś mówi - może rozwiń troszeczkę, zasugeruj co może mówić, żebyśmy pomyśleli nie tylko zapatrzyli się w przyrodę:) pozdrawiam
  17. ...zniesmaczonym?
  18. przerażająca wizja pzdr
  19. podoba mi się bardziej mi się podoba bez "prawie" w 6.wersie pozdr
  20. migdalącym krzakom mówię - tak :)) pozdrowienia
  21. klęczek Cię Stefciu ratuje odbiór goździka kwituję :))))
  22. nie jesteś bez winy - zabrakło kaliny :)))
  23. i mnie beata zwabiła i rozczarowała ale tylko troszkę, bo wiersz krótki a ja lubię krótkie pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...