teresa943

myślę podobnie jak Ela serdecznie pozdrawiam - Krysia

warto by dopracować ten wiersz pozdrawiam - Krysia

przymróżone oko sprytnie "podgląda" i "wykpiwa" sprowadzanie sensu życia do gry kości zrzucają kropki w miliardy marzeń gdzieś między słabnący kurs a deszcz i zakończenie super! serdecznie pozdrawiam Lo :) Krysia

dziękuję Biała Lo :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

masz rację, nawet ci, co się do tego nie przyznają, mają w sobie to ludzkie pragnienie, które nadaje sens życiu. dziękuję Emm :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Cezary, tym razem "udziwniłeś" zbyt mocno. nie widzę także sensu w kropkach. pozdrawiam - Krysia

ech, facet ma "przekichane" życie, stąd ta samotność - tak mi się "wydumało". serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Ty "facetem"? A broń Cię, Boże! Jesteś "realistyczną kobietą", która "postawiła zdecydowaną diagnozę". I za to Ci dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Ela, ten "kapelusz" jest bardzo ludzki i budzi głębokie refleksje. zgrabnie "to" ujęłaś wierszem. serdecznie pozdrawiam :) Krysia

bystre spojrzenie na "odwróconą do góry nogami" rzeczywistość i przekazanie realiów z prawdziwie męską pasją - zawsze to u Ciebie, Tomku, podziwiam. serdecznie pozdrawiam - Krysia

HAYQ, jesteś kolejnym Czytelnikiem, któremu mój wiersz pasuje do słuchanej muzyki! Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam :) Krysia

skoro "jedwabne" słowa "wpasowały się" do muzyki, to pewnie "nadawaliśmy" na tych samych falach ;) cieszę się, że wciąż tak odbierasz moje przesłania. dziękuję, Tomku :) ciepło pozdrawiam - Krysia

he he...skoro pozytywne emocje to i "masełko" się znajdzie ;) dziękuję :-) serdecznie pozdrawiam - Krysia

bies szarpie zlęknioną nadzieję niemiłość serwuje kostki lodu nie chcę skostnieć przegrany choćby na koniec świata za kromką prostoty tylko ogrzej wyziębłą resztkę a podzielę na pół powszedniość jak swojski chleb smakujesz dobrocią

bies szarpie zlęknioną nadzieję niemiłość serwuje kostki lodu nie chcę skostnieć przegrany choćby na koniec świata za kromką prostoty tylko ogrzej wyziębłą resztkę a podzielę na pół powszedniość jak swojski chleb smakujesz dobrocią

fakt - trauma, ale zakończenie podsuwa "wyjście" lub "wywietrzenie" smrodu, poprzez zwrócenie się (zajęcie się) bardziej bliźnim niż sobą. to naprawdę dobry sposób na odtrucie". wiem, co nieco z autopsji. serdecznie pozdrawiam - Krysia

czytam i "widzę" obrazy, a więc odczuwam wraz z Peelem. lubię takie wiersze, które "dotykają" szóstego zmysłu czytelnika. serdecznie pozdrawiam - Krysia

problem powszechny ale wg mnie warsztat ma wiele do życzenia. warto przemyśleć. pozdrawiam - Krysia

zamysł nie jest mi obcy ale forma nieudolna. a może by tak jeszcze raz przemyśleć? uważam, że warto. powodzenia ;) pozdrawiam - Krysia

oglądałam z "rozdziawioną gębą" a wiersz wg mnie sprytnie wieloznaczny :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

rozumiem "zmagania myślowe" Peela. "wolna wola" wpisana w człowieka, by jako wolny mógł sam dokonywać wyborów, jednak musi mieć jakieś wzorce, by "równać" w górę a nie w dół. wiersz budzi refleksje i to jego zaleta serdecznie pozdrawiam :) Krysia

a może spuentować pytaniem? "czy jestem poetą?" pozdrawiam - Krysia

oj, chyba coś tu nie tak...mam inne zdanie a "manifest" raczej mnie nie pociąga, sorry ;) pozdrawiam - Krysia

a może tak? za szarością nie tylko malarz widzi piękno witaj Waldemarze :) odbieram wierszyk jako "rzuconą" refleksję - czytelnik może ją skonfrontować z własnym odczuciem. serdecznie pozdrawiam :) Krysia

warto żyć (...) wracam do krainy szczęśliwości albo jedynie tak mi się wydaje przechodni półcień bywa czasem jaśniejszy dziękuję kobietom za czułość i bardzo dobrze, że tak! ciekawy wiersz. serdecznie pozdrawiam - Krysia