teresa943

Emm, ogromna radość dla autorki - "weszłaś" w stan ducha peelki tak głęboko, jakbyś nią była...dziękuję :)) nic nie będę okrajała... serdecznie pozdrawiam :))) Krysia

Januszu, bardzo cenię Twoje sugestie, ale jednak tym razem pozostanę "przy swoim" - emocjonalność wiersza zamierzona, ponieważ jest to akurat ten moment w życiu peelki, kiedy musi zdecydowanie wyłożyć partnerowi "kawę na ławę" i zasygnalizować, że to już "resztka" cierpliwości...ojej, zapędziłam się w wyjaśnienia a nie powinnam :) dziękuję serdecznie :) ciepło pozdrawiam - Krysia

Irracja Rozyca, witaj! cieszę się, że mój wiersz "współgra" z Twoją myślą; forma nie gra roli, można i odwrotnie, wszak problem dotyczy człowieka. dziękuję za czytanie i komentarz :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

w życiu są takie momenty, kiedy trzeba "wypunktować", o co chodzi - "wóz albo przewóz", ale warto wiele ryzykować dla ratowania jedności. dziękuję za wierne czytanie i że "okrutnie Ci się widzi" :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

ciągle zmieniasz barwy wczoraj jeszcze czerwony obecnie – jaskrawoniebieski z zielonym odcieniem nie nadążam za fantazją pogubiłam istotę wątków nie potrafię rozpoznać realiów w pogłosie fałszywa nuta drażni tendencją sekwencji wydartych z kontekstu głuchota gra w lipne argumenty z głupotą też można żyć byleby koryto było pełne przyziemnych treści bez godności trudno pozostać człowiekiem jednak uszanuję plebiscyt gdy mnie skreślisz z rejestru osobiście zatrzasnę jutro wracaj na własne śmieci gdzie liczy się tylko mieć wolę być ze szlochaniem niż z tobą bez szacunku zastanów się nim wybierzesz z kim chcesz budować novum tymczasem oddaj w depozyt rezerwowe klucze resztką cierpliwości poczekam na finał

"przednia satyra" ...prosto z życia pozdrówki serdeczne z uśmiechem :)) Krysia

"spiekłam raczka" i nie ukrywam, że miło usłyszeć od Ciebie taki koment, dziękuję i równie ciepło pozdrawiam :)) Krysia

byłam tu już kilka razy, wczytywałam się coraz "głębiej" i uczucie, ktróre Twój wiersz wzbudził, to ogromne współczucie dla Peela - to ktoś, kto bardzo cierpi albo kim coś wstrząsnęło do granic wytrzymałości...a może to skrywany lęk przed kolejnym atakiem (choroby, niepowodzenia, przeciwności losu)? Tomku, po mistrzowsku "malujesz" wewnętrzną traumę człowieka i słusznie twierdzisz, że koszmar we śnie jest tylko niewinną igraszką. tak! ze snu budzimy się wracając do rzeczywistości ... z obsesji samemu wyjść niełatwo. odbieram ten trudny wiersz jako utwór psychologiczny kreślący prawdę o przeżyciach człowieka bez osłonek...robisz to bardzo dosadnie ale dojrzale. serdecznie pozdrawiam :) Krysia

powiedziałaś, Nata, wszystko :) dziękuję ciepło pozdrawiam - Krysia

no tak...nieraz trzeba zjeść "beczkę soli", by "dojrzeć" :) dziękuję, Jacku :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

jest równouprawnienie, więc każda ze stron powinna dążyć do porozumienia, ale jak to w związku, ktoś jest nieco cierpliwszy i mądrzejszy a ktoś mniej, wygrywa ...dojrzałość :) dziękuję Lo :))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

bingo! "każda moneta ma dwie strony" - dobrze czytasz :) dziękuję, Januszu :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

mąrdość życiowa przychodzi w miarę dojrzewania - widocznie peelka niejednego w życiu doświadczyła (własnych błędów też); błędy ponoć uczą, o ile umiemy z nich wyciągać wnioski :) cieszę się, że wybrałaś coś dla siebie. dziękuję Emm :)) pozdrawiam - Krysia

a tymczasem zajrzyj w serce wybierz wszystkie dobre ziarna odrzuć plewy precz za siebie wróć z miłością i przygarnij dziękuję Bolku za wierszowany komentarz i wierne czytanie tych moich... cieplutko pozdrawiam :)) Krysia

Madziu, być może takie "podmiotki", to już przeżytek, ale ...warto co nieco od nich przenieść na własny rozchwiany grunt, wszak "kropla drąży skałę" jak powiedziała Ela :) łagodnością i cierpliwością można więcej zdziałać niż zbyt pochopnym wyzwaniem na pojedynek :) dziękuję :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia

o ile kiedyś los dopomoże, to może...ale już dziś zapewniam Cię, że dowiesz się o tym pierwszy :) Twoja chęć "wąchania" mojej nadziei "z przyjemnością" jest dla mnie miłym komplementem, bardzo dziękuję :) "dobierasz smak do tego, co piszesz i o czym" - ładne sformułowanie - piszę o tym, co "smakuję" na co dzień...kocham odpowiednio "przyprawione" życie i lubię nim "częstować" tych, których los stawia na mojej drodze, ale ...to przecież wiesz, prawda? jeszcze raz serdeczne dzięki za "komsumowanie" mojego lirycznego "menu" :-) pozdrawiam ciepło - Krysia

KRysiu, to jest bardzo wartosciowy wiersz, puenta, jak zwykle u ciebie świetna!! buziaki!!!dziobaste:) z całego serca dziękuję za odkrycie wartości i upodobanie puenty, a "dziobaste" buziaki odwzajemniam z radością :) :)))) pozdrawiam Skrzydełko - Krysia

Elu, zarumieniłaś mnie...nie bardzo wiem, co odpowiedzieć...po prostu piszę "życie", ot i tyle. coż? w każdym drzemie pragnienie "uchylenia drzwi", ale realizację najczęściej utrudnia uporczywe doszukiwanie się przede wszystkim "haków" na bliźniego. dobrze jest najpierw nieco pogrzebać we własnym bałaganie, "oddzielić plewy od ziarna" i wybrać pod zasiew "nowego" to, co "najczerwieńsze" a potem kropla po kropli "drążyć skałę". skoro udaje się to naturze, dlaczego nie miałby spróbować człowiek? serdecznie dziękuję i ściskam :)) Krysia

ciągle zmieniasz barwy wczoraj jeszcze czerwony teraz – jaskrawoniebieski z zielonym odcieniem nie nadążam za fantazją pogubiłam istotę wątków już nie umiem rozpoznać realiów w pogłosie fałszywa nuta drażni tendencją sekwencji wydartych z kontekstu głuchota gra w lipne argumenty z głupotą też można żyć byleby koryto było pełne przyziemnych treści bez godności trudno pozostać człowiekiem jednak uszanuję plebiscyt gdy mnie skreślisz z rejestru osobiście zatrzasnę jutro wracaj na własne śmieci gdzie liczy się tylko mieć wolę być ze szlochaniem niż z tobą bez szacunku zastanów się zanim wybierzesz z kim chcesz budować novum ale na wszelki wypadek już dziś oddaj zapasowe klucze

podekscytowany dialog - podpal, z płomienia buchnie ogień, przecież...chcę, jestem łatwopalnym drewnem... serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

w szalonym pędzie na oślep rozdwajasz drogę do celu twój wybór nigdy nie byłeś mocny z logiki zawsze plątałeś przyczyny skoro lubisz gonić w piętkę idź dokądkolwiek w sumieniu oddzielę plewy od ziarna pod zasiew wybiorę soczystą czerwień w uchylonych drzwiach zostawię kanwę pod dialog z fajką pokoju możesz wrócić zanim smużka czekania uleci z babim latem zdrowy rozsądek puści w niepamięć niuanse a rozdarcia pozszywa zielona nić póki trwa to co dziś nazywa szansą pora na zmianę kierunku myślenia jeszcze raz popatrzmy w niebo

kraczą wrony i gawrony na wysokich drzewach a ja karmię się pokojem i do urn dojrzewam bo kto głosu nie oddaje niech nie psioczy i nie łaje choć wybrano nie tego... z jego winy ...bez niego serdecznie pozdrawiam, Bolku :))) Krysia ps a swoją drogą ...szkoda, że nie kandydujesz... byłoby poetyczniej :)

bajka - nie-bajka...jak kto woli, grunt, że morał w niej ukryty hasa i swawoli tańczą rymy w zgodnym rytmie w Twoich przednich wersach na dobranoc czy dzień dobry dla mnie cud- poezja serdecznie pozdrawiam, Jacku - Krysia

kawusia jest dobra na wszystko pogodę finanse problemy pijemy myślimy nie szybko konsensus to zawsze znajdziemy pozdrawiam Jacek pyknijmy fajeczkę rozejmu dość przecież zimnej wojny utopmy w kawusi problemy by nastał dzionek spokojny Jacku, dziękuję :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Emm...cudownie, że tu zaglądasz i to "wiele razy". to prawda, że poezja przemawia stosownie do nastroju Czytelnika. ten wiersz jest (wg zamysłu) nie tyle smutnawy, co pełen dymu z "fajki pokoju", czymś w rodzaju "rozmowy pojednawczej " peelki z peelem, bo tylko szczera rozmowa i gesty pojednania mogą coś zmienić w związku na lepsze (najgorsze są niedomówienia). oczywiście, jeśli odbierasz podobnie jak Ela, to dobrze, bo przecież o to chodzi, by było...dwuznacznie, bo wtedy jest szersze pole interpretacji. dziękuję serdecznie, Emm :))))) cieplutko pozdrawiam - Krysia