teresa943

kawusia jest dobra na wszystko pogodę finanse problemy pijemy myślimy nie szybko konsensus to zawsze znajdziemy pozdrawiam Jacek pyknijmy fajeczkę rozejmu dość przecież zimnej wojny utopmy w kawusi problemy by nastał dzionek spokojny Jacku, dziękuję :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Emm...cudownie, że tu zaglądasz i to "wiele razy". to prawda, że poezja przemawia stosownie do nastroju Czytelnika. ten wiersz jest (wg zamysłu) nie tyle smutnawy, co pełen dymu z "fajki pokoju", czymś w rodzaju "rozmowy pojednawczej " peelki z peelem, bo tylko szczera rozmowa i gesty pojednania mogą coś zmienić w związku na lepsze (najgorsze są niedomówienia). oczywiście, jeśli odbierasz podobnie jak Ela, to dobrze, bo przecież o to chodzi, by było...dwuznacznie, bo wtedy jest szersze pole interpretacji. dziękuję serdecznie, Emm :))))) cieplutko pozdrawiam - Krysia

Judyto, Ty zawsze umiesz "wyłuskać" sedno :) dziękuję cieplutko pozdrawiam :))) Krysia jak ktoś się posługuję choć trochę duchem to chyba i odbiór lepszy... przynajmniej ja tak mam,oj nie zawsze...nie zawsze... J. wzajemnie jeszcze raz, Judytko, dziękuję i miłego dnia :)))

piękna liryka i do tego "zakorzeniona" w obrazach stworzonych przez Boga. Judytko, Twoje wiersze uwrażliwiają na piękno świata i niosą światełko wiary, dlatego zapadają w serce. cieplutko pozdrawiam :)) Krysia

rozbujałaś mnie romantycznie, Aniu :) tak często piszesz dla mnie i za to Ci dziękuję. zawsze czytam Twoje, choć nie zawsze komentuję (brak czasu), wybacz! *D :-) cieplutko pozdrawiam - Krysia

wersyfikacja utrudnia odbiór a szkoda, bo to piękny erotyk. ponadto - jeżeli interpunkcja, to konsekwentnie a u Ciebie występuje jedynie w zakończeniu. serdecznie pozdrawiam :) Krysia

cisza nieraz potrafi "głośno krzyczeć", to fakt :) a swoboda wakacyjna może być doskonałym relaksem, oby tylko nie przesadzić w jej "używaniu". w zakończeniu ukryłabym rymy zewnętrzne ale to tylko sugestia a Twój wiersz. serdecznie pozdrawiam, Ela :) Krysia

ten wiersz pisało serce, więc jakże ujmujący! lubię subtelną lirykę osobistą...bardzo ładny wiersz, Andrzeju :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

wieczorem przy kominku z przechodnią fajką pokoju zacznijmy tkać od początku stargane nitki rozsądku dziękuję Bolku za "ujmujące" i wierszowany komentarz :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Aniu, cieszę się, że wybrałaś coś dla siebie. masz całkowite prawo "ułożyć" pod poduszką tak, aby było wygodnie :) dziękuję cieplutkie pozdrówki na słoneczny weekend :)))) Krysia

to samo pomyślałam:))))) Krysiu, do Zetki z nim :))) do Zetki? chyba nie...moje wiersze najlepiej się czują w klimacie P :)) ale przyznam, że "zarumieniłyście" mnie obie :)) dziękuję serdecznie pozdrawiam - Krysia

ciekawy komentarz :) dziękuję serdecznie pozdrawiam - Krysia ja tylko chcę zapytać co to za czerwień? po co bawić się w zmęczenie materiału? hmm..."czerwień" ma wiele skojarzeń zależnie od tego, co ktoś ma na myśli - wiersz pozostawia dowolność interpretacji pozdrawiam ;)

Dawid, sprawiasz mi ogromną radość i dopingujesz do pisania :) serdecznie dziękuję za wierne czytanie i ciepło pozdrawiam - Krysia

Nata, dziękuję za sugestię, ale tym razem nie będę "cięła", bo dusza tego wiersza "skryła się" pomiędzy wersami...niech tam sobie "działa" :))) dziękuję za wierne czytanie i dzielenie się odczuciami, bardzo to cenię *D cieplutko pozdrawiam - Krysia

Judyto, Ty zawsze umiesz "wyłuskać" sedno :) dziękuję cieplutko pozdrawiam :))) Krysia

Ela! Zawsze jesteś elegancka! Nawet gdy masz inne zdanie niż pozostali, cenię w komentarzach szczerość i indywidualny odbiór Czytelnika. Wiem, że dużo tu emocji (choć jawnie nie kipią!) ale także wiele pokory i wiary "wbrew i pomimo" - "uchylone drzwi". wiersz jednak nie miał zamiaru "podawać" diagnozy"; jest skierowany do partnera, który nie potrafił wyciągać wniosków (tacy też bywają) ...czasami trzeba nieco "uchylić zakryte", aby dać szansę... dziękuję za "uwagi" (słuszne!), ale tym razem nie będę nic zmieniać, niech tak zostanie serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

często dobre chęci tylko jednej strony to za mało, by "osłodzić" ferment, jednak zawsze lepiej próbować niż zbyt szybko rezygnować. masz rację! nigdy nie wiadomo jaki będzie finał. dziękuję :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Święte słowa, Januszu - "trzeba chęci obu stron"! Niby proste ale jakże trudne do zrealizowania, kiedy Mars i Marsjanka twardo stawiają na swoim - ona gotowa "puścić w niepamięć niuanse", on nie potrafi "spuścić z tonu" - co z tego wyniknie? Czas rozstrzygnie. Póki co peelka dziękuję Ci za życzenia a ja za wierne czytanie i komentarz:) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Racja! "Zawsze można zapytać" i jeśli zechce, zrobić ...wszystko, co tylko możliwe, aby smakowała :) Dziękuję, Alicjo. Serdecznie pozdrawiam - Krysia

"znowu o braku porozumienia" ale ciągle starania z "uchylonymi drzwiami" dla nadziei... dziękuję Madziu :)) "podmiotka liryczna" wraz z autorką serdecznie odsciskuje i pozdrawia:)))) dobrze, że jesteś! *D

gdy ranek parzy rutynę w filiżance czarnej skwaszony bełkot spienia pretensje o nieważne odbijają czkawkę pomiędzy łykami uciekam do cichej oazy bez zgryzoty paciorki radości toczy dobry czas wdzięcznością splata dłonie powracające echo wciąż wierzy odzyskasz wzrok raz na zawsze tylko zostaw osobiste mroki losowi idąc do przodu za porywem możesz odkryć dziewicze rewiry czystego sumienia złagodzi pochmurny dzień jeszcze raz puszczę w niepamięć ferment odkażony darowaniem osłodzi ugodę jeśli chcesz…

milutkie Twoje zadziwienie, Emm :) dziękuję a "ów" sobie leżakuje jak wino w piwnicy zanim podadzą na stoły niech zasmakuje krytyki serdecznie pozdrawiam - Krysia

ciekawy komentarz :) dziękuję serdecznie pozdrawiam - Krysia

Janusz, wierzę, że warto "siać" przede wszystkim dobro, bo ono kiedyś wykiełkuje, wzrośnie w kłosach i wyda plon wielokrotny...dla potomnych, nieważne, czy będą o nas pamiętać, ważne, że będę korzystać z naszego "zasiewu" :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Tomek, świetnie prowadzisz psychologiczne dialogo/monologi - Peel jest człowiekiem "myślącym", zagląda w swoją duszę "endoskopem" rozumu i sumienia, rozważa ludzki potencjał i ludzką bezradność wobec deformacji wewnętrznego pierwowzoru - wiele by można "pociągnąć" wątków godnych przemyślenia. dobry refleksyjny wiersz. serdecznie pozdrawiam :-) Krysia