teresa943

Życie jest pełne kontrastów. Wciąż borykamy się pomiędzy pragnieniami a koniecznością. Trzeba mieć odwagę, by pójść za głosem serca. Aniu, Twoje wzruszenie porusza...czujesz mnie na wylot! Bardzo dziękuję :))) Ściskam serdecznie - Krysia

pięknie dziękuję, Madziu :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia

cieszę się, że po metamorfozie wiersza znalazłaś coś smacznego... dziękuję, Elu :))) odściskuję serdecznie - Krysia

a dlaczego nie? dopóki są marzenia, wciąż odnawia się nadzieja i tak "dzień za dniem" odkrywamy wokół romantyczne piękno. dziękuję :))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

a więc nie lękaj się...spadaj w "rozpostarte ramiona" pragnień ;-) dziękuję MIGUEL :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

wiersz wieloznaczny, budzi refleksje nad życiem - tak naprawdę, to ono jest naszym nieustannym "dorastaniem", które osiągnie "metę" w grobie. serdecznie pozdrawiam, Rafał :) Krysia

"o tym" - wspaniale! "wrzesień się często pisze o tym" - miodziuś! cała zanurzam się w klimat "i jak ona - żebrzę wciąż o miłość"...jakbyś czytała, Aniu, w moim sercu :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia :)))

wciąż nie przestajesz łaknąć (to takie ludzkie być głodnym) wstydzisz się słabości z racji norm (poddaństwo dla układów rodzi bezwolę wbrew sobie akceptuje niemiłość) tymczasem rozgwieżdżone niebo inspiruje szalone marzenia tylko do świtu zanim poronisz chęci a bezsens zdławi nadzieję odetnij ropną pępowinę i spadnij w zieleń bez lęku obejmę czułością zabliźnię urazy

cała prawda po męsku "rzucona" prosto w oczy, oj, potafisz "wyrypać", HAYQ :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Daję pod rozwagę...właśnie tak! Warto z wiarą i nadzieją "tulić" to, co dziś, bo jutro jest zawsze grą w lotto. Dziękuję, Grażynko i ciepło pozdrawiam :)) Krysia

tak to się kończy, kiedy się bezgranicznie zawierzy wróżkom (cygankom) ;) serdecznie pozdrawiam - Krysia

przeczytałam z ogromną przyjemnością. wg mnie wszystkie części są potrzebne, ponieważ wiążą w całość ukrytą pomiędzy wersami esencję, zmuszają do refleksji, poprzez wnioski konsekwentnie prowadzają do puenty uspokój serce które się wyrywa jesteś jak saper milcz i dalej krok i znów kiedy ubędzie sił jest spadanie to ono jest przeznaczeniem nie brzeg po drugiej stronie nie upadek Janie, "wywarzyłeś" bardzo wartościowy wiersz, gratuluję :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

bingo! trafiłaś w sedno! widać, że znasz problem od podszewki. dziękuję, Ewo :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia

nie wiem, co odpowiedzieć...rumienię się i po prostu skromnie - DZIĘKUJĘ :))) miło Cię gościć, Tomku, więc zaglądaj, kiedy tylko masz ochotę ciepło pozdrawiam - Krysia

Wiem, doczekałam się, ale spodziewałam się "połajanki", jednak zgodnie z zamysłem celowo użyłam "przeładowań" (czasami tak trzeba). Elu, bardzo cenię Twoje subiektywne odczucia i z serca dziękuję za szczerość, nie wiem tylko, co na to peelka - ona celowo użyła ciężkiego kalibru argumentów, by poruszyć i zdobyć (dla siebie) "skamielinę". Kobiety chwytają się różnych sposobów wobec beznadziejnych "przypadków", czasami trzeba bez wdzięku "walnąc obuchem"... Serdecznie pozdrawiam i ściskam :) Krysia

zastanowię się nad Twoim "widzimisię", wydaje się być całkiem do rzeczy, więc zaczynam lubić :)) dziękuję odwzajemniam buziak, Madziu :-) Kryś

dziękuję Miguel :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

aktualny problem "popogrzebowy"; wiersz bez pardonu obnaża sumienia, oby "się poruszyły" dobry wiersz, Tomku serdecznie pozdrawiam :) Krysia

jestem romantyczką, więc rozumiem bardzo misie :))) ciepło pozdrawiam Skrzydełko - Krysia

jesiennie, pięknie, dojrzale ale pomiędzy wersami wyczuwam niespełnione pragnienie czegoś więcej, póki czas łaskawy serdecznie pozdrawiam :)) Krysia

jak zawsze u Ciebie, Alu, uczta duchowa, jestem zachwycona i ubogaconą przepiękną liryką :)) cieplutko pozdrawiam - Krysia

Ewo, czytam ten wiersz wieloznacznie - od zewnątrz smutek po stracie ukochanego zwierzaka ale od wewnątrz ogromna tęskonota za kimś, kto zgodnie z przeznaczeniem odszedł do wieczności; Peelka boryka się z samotnością i wciąż nie może odzyskać równowagi, nabrać dystansu do smutnych przeżyć - oj, znam to aż za dobrze z autopsji! trudno było ale się pozbierałam, czego z serca życzę Peelce :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

cieszę się, że znalazłeś coś, co przemówiło osobiście dziękuję :) zgadzam się z odpowiedzią - czasami nie tylko warto ale nawet trzeba, gdy chodzi o dobro sprawy serdecznie pozdrawiam - Krysia

"przednia" opowiastka z życia prowadzona przez wprawnego narratora tchnie "krzykiem" o zrozumienie odmienności - gratuluję zarówno tematu jak i "zgrabnej" formy :) cieplutko pozdrawiam, Elu :) Krysia

zadumałam się jesiennie o zapomnianych "liściach" - ładnie to ujęłaś :) cieplutko pozdrawiam :) Krysia