teresa943

nieśmiałość chabrów zmrużonych ukradkiem zerka spod grzywki naprzeciwko łobuzerskie błyski zza szybek zieleń gra w chowanego z pociągiem oboje pędzą ku jednej stacji

Kasiu! Dziękuję. :)) Ciepluteńko i serdecznie hej:) -Krysia.

Pamiętam z warsztatu. Bardzo mi się podoba, a szczególnie "błądziłam w tobie". :))) Serdeczności -Krysia.

Super bajka! Bardzo Ci się udała. Z przyjemnością się czyta. Pozdrawiam.

Macieju! Tak. To nie taki rodzaj poezji...walnięcie młotkiem byłoby zbyt wczesne...a niedosyt zawsze jest na początku, gdy się coś dopiero rozwija...był zamierzony :) Dziękuję :)) Pozdrawiam.

Tym razem rzeczywiscie jakoś tak wyszło...ale tak bywa, raz lepiej, raz gorzej; dziękuję i pozdrawiam :))

Waldemarze! Dzięki za ponowne czytanie, podtrzymanie opinii i za plusa. :))) Serdecznie pozdrawiam -Krystyna.

Dzięki za czytanie i smakowanie. :))))) Serdeczne uściski -Krysia.

Magda! No, cóż? Szczere rozmowy najczęściej prowadzą do porozumienia... Dziękuję. :))) Ślę pozdrowienia z buziakiem.

Dziękuję Bernadetko. :)))) Cieplutko pozdrawiam.

na skrzydłach wiatru szczerozłoty promień płoszy mgliste śnienia zaspane szyby wdychają poranek w błękitnej dali jasnych spojrzeń czytam w granatowych oczach masz roziskrzone błyski na linie mojego wzroku splecione miłowaniem tańczą już bez balastu w promieniach słońca zachmurzony listopad wybuchnął śmiechem strącił z drzewa listek zalotnie zarumieniony odesłał odpowiedź na gorącej linii

Mateuszu! Cieszę się, że zrobiło Ci się cieplej:)) Życzę optymizmu i pozdrawiam serdecznie :)))

Dziękuję Bernadetko i cieplutko pozdrawiam :)) -Krysia.

Właśnie o to chodzi. Dziękuję Marlett i sedecznie pozdrawiam :)))

Mateuszu! Radość, że się podoba, a tym bardziej, że zabierasz i jeszcze obiecujesz chronić pisklaka:))) dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)))

No i właśnie, w poezji...zdarzyło się "uwicie" w znaczeniu przenośnym...ale, nie upieram się, tylko tak raczej przekomarzam się :)) Dziękuję. :))) Ściskam jak najserdeczniej -Krysia.

No i czepnęła się...hehe:))), ale odeprę gwoli ścisłości:)... (patrz: Tezurus): uwij - ulepże, wij, buduj; dziupla - gniazdko, barć, mieszkanie; to tylko nieliczne synonimy :)), więc chyba może zostać jak jest...tak mi się...hehe...zdaje... Dziękuję. :))) Serdecznie cmokam -Krysia.

Oj, jestem stratna...spóźniłamsie, ale mikłaja obejrzałam...świetny i wierszyczek tyż:)) a powiem jeszcze Ci na ucho, że ja w onego ciagle wierzę :)))) Jest super! cmok

Sama radość, bo Ty potrafisz wnikliwie czytać :))) i masz serce gotowe służyć pomocą. Dzięki :))))) Odściskuję -Krysia.

tego nie rozumiem, tego wersu a reszta jest w porządku. Eliaszu! Tylko tyle mogę wyjaśnić...chodzi o weekend, a właściwie noc (od soboty do niedzieli) Pozdrawiam :))

No i znów mi pomogłeś. Bardzo dziękuję. :))

+Cieszę się i serdecznie dziękuję. Pokój z Tobą :))

To dzięki Tobie :) Dziękuję. :))

i wtedy całość byłaby tak: gdy chmurne niebo wicher gwałtowny pochłonie radość i gromy schowasz mnie w sobie bardzo głęboko uśmiech zasłoni i zaraz mailem pociechę wyśle splecie garść wonnych marzeń razem zgubimy sobotę w białej pościeli nocka dotrwa aż do niedzieli pozdrawiam śmiejąco;)) Uśmiecham się :)) "nie byłbym sobą, gdybym jednak czegoś tam nie znalazł..." i znalazłeś :)) Nawet fajnie wyglądają Twoje propozycje...i całkiem logiczne (szczególnie w ostatnim wersie...hehe); nad końcówką jeszcze się zastanowię. Dziekuję za pozytywną ocenę wiersza. :))) Serdecznie pozdrawiam -Krystyna.

Chyba masz rację, co do gniazda...zastanowię się. Dziękuję za pozytywną ocenę. :)) Serdecznie pozdrawiam.