teresa943

Aniu, mam wrażenie, że to tylko część tak nagle się urywa, myślę, że Waldek dobrze radzi, by to rozwinąć...chyba warto. Dobej nocki życzę :)

mnie też się podoba :) serdecznie pozdrawiam

Tereso wiele dla mnie znaczy gdy czytelnik tak odbiera mój wiersz ale do tego też chyba potrzeba daru, Ty go masz a z tym otwieraniem... peel pomysli szacuneczek dobej nocki i owocnych przemyśleń Pablo :)

wzruszyłam się...moi też tam mieszkają...i ten tetefon (próba nawiązania kontaktu) taki dwuznaczny... pięknie to przedstawiłeś; podoba mi się serdecznie pozdrawiam :)

'a jeśli ktoś zapuka nie otworzę to już nie będziesz ty" ojej, koniecznie otwórz! nigdy nic nie wiadomo...a remont i owszem, trzeba; masz dar obrazowego opisywania; kiedy czytam, wchodzę do wnętrza, widzę, czuję, nawet "słyszę" myśli peela...nawet utożsamiam się z nim; bardzo lubię takie klimaty (samotność, tęsknota itp jak na żywo); podoba się i już :))) pozdrawiam Pablo :)

Judyt! Ogromna radość z "uuu...środek naj naj..." dziękuję cudnie za całość; cieplutko pozdrawiam :)

Może zauważy - ale skoro do tej pory nie to trudna sprawa. Bardzo ciekawy wiersz - taki pachnący naturą ze aż miło ... No i zakończenie takie barwne. Myślę że powinien się innym czytającym również spodobać Krystyno. pozd. No tak. Trudna sprawa, ale zdarza się, że błękit jednak przykuje uwagę:) i wtedy...poczuje zapach natury :) miejmy nadzieję :) Cieszę, że Ci się podoba. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam Waldku.

miło Cię gościć :) bardzo dziękuję za ciepłe słowa serdecznie pozdrawiam :)

zdaje się, że znam tę piosenkę...chyba z warsztatu; do mnie przemawia i podoba się, szczególnie przesłanie... warto je sobie rozważyć w sumieniu może kiedyś pośpiech rozwiąże się wraz ze sznurowadłem trzeba pomóc rozwiązaniu serdecznie pozdrawiam :)

to chyba hehe...dobrze? dziękuję Ula :) serdecznie pozdrawiam, Krysia

Fajnie, że coś wybrałaś. Bardzo dziękuję Aniu. Serdeczności! Krysia

Cieszę się, że lubisz błękity:) Dziękuję Mirku. Serdecznie pozdrawiam :)

marzonki to takie małe marzenia? pasikonik, a nawet źdźbło może obudzić te nasz przypływy bardzo ładnie Tereso przywróciłaś błękit szacuneczek miło, że się podoba, dziękuję Pablo :) serdecznie pozdrawiam

twój świat w mgławicy marzonek od dawna ociemniały na powab kolorów wśród świeżej zieleni kuszą byś wreszcie zauważył na źdźble uparty pasikonik budzi z uśpienia inspiracje przypływają i odpływają falami strof zacierając ślady w iskierkach ciekawości z odcieniem szafirowym rozjaśniam mroczność rymowanym blaskiem przywracam błękit

ładnie namalowany obrazek... samotny wieczór (noc?)... smętny zegar odmierzający upływ godzin w ciszy...i oczekiwanie...na próżno... wydaje się, że tam jestem, że czekam...bradzo plastycznie to wyszło :) serdecznie pozdrawiam :)

podoba mi się pozdrawiam :)

ej, nawet podgrzewane są dobre, gorzej jak ich nie ma :) serdeczności:)

nie jestem pewna, bo przyjaźń miała być, a nie jest miałam na myśli...prawdziwą przyjaźń ;)

Tak sądzisz? Hehe, a myślałam, że do tego trzeba być ... pielęgniarką:) Dziękuję Aniu. Serdeczności! Pielęgnujesz Krysiu ...nasze wiersze!!! Słodkości! Dzięki za powtórne wpadnięcie...miło Cię gościć :) Radości!!!

dzięki upodobanie...majowych... :) cmook:) Krysia

nie mam pomysłu wyciągam słabe ręce po niteczce strun do spełnienia siebie po cichu kursor zatrzymał uśmiechem w podróżach bezpowrotnych to zatrzymało na dłużej serdecznie pozdrawiam Judytko:)

przełamane na pół dni rodziły się na nowo gdy w zagnieceniach sukienki sprawdzałeś świeżość maków no super! i tak w ogóle jak zawsze...lubię i już :) pozdrówki :))

Dziękuję Judyt za wdepnięcie i podobanie. serdecznie pozdrawiam :)

ja to zawsze lubię coś tak dla siebie... bo w tym tyle nadziei, że jest jeszcze ta siła pozdrawiam serdecznie tym bardziej się cieszę Grazynko:) nadzieja musi być zawsze, bo inaczej nie udałoby się podnieść z upadku, a przecież trzeba biec dalej... tam gdzieś...czeka ocalenie... dziękuję serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Popatrz, jak powoli przemieniamy się w żywych ludzi najpierw powoli, nie dowierzając, że można oddychać potem już z górki ciągle jest teraz i zakończenie tacy jesteśmy wyjątkowi lubię takie liryczne rozmowy w ciepłym, umiarkowanym klimacie wspólnej codzienności bardzo mi się podoba Panie Michale serdecznie pozdrawiam :) Krystyna