teresa943

jedne "gałęzie" bym wyciapała i w drugim wersie okroiła jak wyżej przemeblowując nieco poniższe wersy (pierwsza zwrotka); całość super! powiem Ci, że mnie urzeka w Twoich wierszach takie spokojne, cichutkie tchnienie niezależnie jaki rozwijasz temat; czyżbyś była taką kojącą, ciepłą kobietą? jakoś tak wyczuwam intuicyjnie Twoją osobowość :)))), może się mylę, nie wiem... pozdrówki Beatko :)

Tereso te "skowronki"... otaczają mnie.... no tak to ja teraz jestem cały w skowronkach po Twoich słowach:)) dziękuję szacuneczek czyli wiosna działa? widzę jak fruwasz :) super! :):)

no i o to mi właśnie chodzi...lubię tak :), dziękuję Beatko za "super:) ściskam serdecznie :)

Pablo, jeśli Ty jako mężczyzna piszesz "albo znasz nas na wskroś albo to jest to czego oczekujesz", to znaczy, że jednak to prawda o "rodzaju męskim"... hehe i jeszcze to drugie :) ... panowie czasami "tłuką porcelanę" niechcący będąc niezręczni... dziękuję serdecznie pozdrawiam :)

Pablo, to życiowe motto "by zrozumieć że po to są upadki by móc się podnosić i choćby pod górę... to gdzieś tam wzejdzie słońce" i jednocześnie udowodniłeś, że rozmiesz moje zamysły; cała jestem "w skowronkach", bo wiem, że warto pisać dla takich jak Ty Czytelników :) baaardzo dziękuję!

demon? ojojoj, uciekam!

nie wszyscy wiedzą gwiazdy mogą spłynąć z oczu jak dwie krople miodu stygnące na bursztyn w morzu zatroskania ciekawie...zwykle łzy kojarzą się z solą, goryczą...a tu "krople miodu...stygnące na bursztyn"... jestem pod urokiem :) serdecznie pozdrawiam :)

balansowałem przed tobą aby zabłysnąć elokwencją w gąszczu splątanych lian niełatwo zrezygnować z błękitnych dzwonków przed snem dziewczęca spontaniczność z rozczulającym liryzmem pod poduszką zostawiła dwie niezapominajki przesłane mailem wyśniłem podobną do ciebie muzę pragnę spojrzeć w oczy naprawdę skruszony proszę daruj stłuczoną porcelanę

W gwałtowności swego wzrostu wyjścia z cienia pełnych snach zapomniałem tak zwyczajnie liści wydać swych na świat Super przesłanie! Pogoń, zabieganie...dosłownie o wszystko, tylko na końcu okazuje się, że...zapomniało się o najważniejszym...to taka pobieżna refleksja; podoba mi się Twój wiersz. Serdecznie pozdrawiam :)

wiesz Matmi, akurat tak się składa, że mi powiedział...rzeczywiście pomylił ogrody i odtąd miał przechlapane...i to nie bajka, ale całkiem serio... dziękuję serdecznie pozdrawiam :)

o ile dobrze główkuję, odtwórca glównej roli otrzymał klapsa...od życia, choć ten klaps wygląda mi na dwuznaczny... pozdrawiam :)

w odpowiedzi...usiadłam i myślę...i chyba o to chodzi wierszowi? serdecznie pozdrawiam Ewo :)

tonie kusicielka Charona w zestawieniu z tytułem daje wiele do myślenia, podoba misie Kasiu:) serdecznie pozdrawiam

zmęczone powieki opadają jak liście mózg rodzi poezję kreując rzeczywistość kłebek myśli i ciemność okrywa światło tylko szary pył po nich oraz strzepy słów zatopi amnezja w zakamarkach umysłu pociechą kryształowe liryczne łzy sorry 13! nie bierz tego pod uwagę...wiersz mi się podoba, więc za Twoim przyzwoleniem troszkę z nim... hehe..."pohasałam" :))) pozdrówki na dobry dzień :) Krysia

krótko, zwięźle i jasno dziękuję serdecznie pozdrawiam :)

fajnie! trzeba dbać o czystość powietrza :) nawet piorąc...po gębie :) serdecznie pozdrawiam Pablo :) oj Tereso jesteś drugą kobietą popierającą pranie po... czy nie grozi nam zamiana ról? a co to zresztą za różnica kto jakiego prania dopilnuje byle było czysto:) dzięki za wizytę i radę szacuneczek spoko...każdy niech będzie sobą, ale dla czystości powietrza to i ja jako kobieta sprałabym jak nic po...lubię czyste powietrze :) serdecznie pozdrawiam Pablo :)

ano...po co? może on sam nie wie? a jednak chyba wolał się zmienić, skoro przyjął...dar dziękuję Pablo pozdrawiam serdecznie:)

fajnie! trzeba dbać o czystość powietrza :) nawet piorąc...po gębie :) serdecznie pozdrawiam Pablo :)

w lirycznych utworach uwieczniają się najgłębsze przeżycia poety, fajny zamysł...aż korci zamienić wiersz na biały :) serdecznie pozdrawiam 13:)

piromania w poezji? nawet ciekawie tylko nurtuje mnie to ucinanie głów...myślę, że to jakieś drugie dno...tylko jakie? ot i mam zagadkę :) serdecznie pozdrawiam :)

O, jaki miły komentarz. Miło Cię gościć. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :)

Wiesz, zrobiłam się jak burak...ale to przyjemne :) Dziękuję Aniu. Buźka na dobry sen!

Serio? Hehe...fajnie, że tak odbierasz. Dziękuję moja wierna Czytelniczko:) Ściskam serdecznie!

Widzę i czuje Krysiu ! Oj piękny ten obraz...! Uściskuję! Czy piękny? Może ciut bolesny... Dziękuję. Serdeczności!

eee, zatrzęsienie "Twoje, Twoich itd....koniecznie trzeba coś z tym zrobić, ponadto zbyt kawoławowo...warto, by coś ukryć tak, żeby czytelnik pogłówkował, o co chodzi... jednak radzę się nie zrażać, tylko czytać, czytać i pisać, a będzie coraz lepiej pozdrawiam :)