teresa943

ja to zawsze lubię coś tak dla siebie... bo w tym tyle nadziei, że jest jeszcze ta siła pozdrawiam serdecznie tym bardziej się cieszę Grazynko:) nadzieja musi być zawsze, bo inaczej nie udałoby się podnieść z upadku, a przecież trzeba biec dalej... tam gdzieś...czeka ocalenie... dziękuję serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Popatrz, jak powoli przemieniamy się w żywych ludzi najpierw powoli, nie dowierzając, że można oddychać potem już z górki ciągle jest teraz i zakończenie tacy jesteśmy wyjątkowi lubię takie liryczne rozmowy w ciepłym, umiarkowanym klimacie wspólnej codzienności bardzo mi się podoba Panie Michale serdecznie pozdrawiam :) Krystyna

dziękuję Krysiu za... ładnie a namalowane... właśnie po cichych dniach pozdrawiam no to teraz wszystko rozumiem...takie cisze nic dobrego nie wróżą, lada moment może rozpętać się nawałnica... życzę spokojnego dnia ze "srebrnym kluczem" :))))

tak sobie wyobrażam rozsypywanie się w gruzy "szczęścia"... powoli i systematycznie pękają ściany, chwieje się żeliwny szkielet, odpada tynk...itd. itd. aż chmura zakryje niebo tak mi się nasunęło, co nie znaczy, że trafiłam kulą w płot... podoba się serdecznie pozdrawiam :)

puenta najważniejsza, więc czas tylko pozornie stracony serdecznie pozdrawiam :)

smutna i wymowna ta piosenka podoba się serdecznie pozdrawiam :)

podróż przez życie jest niezwykle trudna, gdy jest chromym za przyczyną niszczącej cywilizacji...ot, taka luźna refleksja... serdecznie pozdrawiam Krzysiu :) Krysia

wiersz dedykowany, więc trudno coś wtrącić, ale może jedną bajkę wyrzucić? np. tę z kwiatkami? ciepło i uczucie bardzo osobiste wyraziłaś niezwykle spontanicznie, co sprawia, że jest takie naturalne serdecznie pozdrawiam Aniu :) Krysia

I tyle echo powtórzy po tobie nawet gdy milczysz i mimo słów braku Aby coś zacząć, zacznij tego koniec I nigdy nie studź echa w gardle lasu z przyjemnością wracam tu i czytam serdecznie pozdrawiam Adolfie :)

uciska zbroja wykuta z chłodu nim pęknie z hukiem znajdźmy srebrny klucz milczenie ma swoje granice; kiedy skumuluje się pod "powłoką chłodu", wtedy może eksplodować jak bomba z opóźnionym zapłonem...póki czas trzeba szukać "srebrnego klucza" (rozmowy) ładnie to namalowałaś serdecznie pozdrawiam Grażynko:) Krysia

no widzisz? tylko tyle, a sięgasz tak wysoko! cieplutko pozdrawiam :) Krysia

całe życie pracą Syzyfa wypełnione przez całe życie toczymy swój "kamień", wspinamy się i opadamy...ważne, by wciąż podejmować wysiłki wchodzenia po schodach...chyba, że to nie te, co trzeba, schody... popieram uwagę Grażynki, co do pierwszej części serdecznie pozdrawiam :)

dla mnie tylko to co mogę dotknąć co nie ucieknie zanim mu pozwolę jestem za...nie ma to jak zobaczyć na własne oczy, dotknąć, posmakować, powąchać itp... serdecznie pozdrawiam :)

Ogromna radość, że Stokrotkom się spodobało. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam:)

Miło, że zajrzałeś i zanalazłeś coś dla siebie. Dziękuję Krzysiu. Serdecznie pozdrawiam :) Krysia

Miło, że coś szczególnie przemówiło. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam :)

Tak sądzisz? Hehe, a myślałam, że do tego trzeba być ... pielęgniarką:) Dziękuję Aniu. Serdeczności!

brak mi tchu gdy tak biegnę przez wirtualne przestrzenie bez końca na niewiadomej potykając się wciąż upadam lecz jakaś siła każe biec dalej po wertepach dwuznaczności pokusa rezygnacji na drodze światłem chlebowy okruszek posil się i biegnij na przełaj dopinguje więc ruszam skąd wołasz gdy rękawicę bies rzuca krzyk zamiera w krtani nie podnoś bo zginiesz atakuje rozjuszony na oślep rozsypuję majowe koraliki błagania szeptaniem poruszone niebo w odpowiedzi uśmiecha się słońcem jesteś ocalony

pobudza do wspomnień czego to się nie gromadziło (czasem w seru, czasem w pudełku), nawet najbardziej banalne przedmioty teraz przechowujemy niczym relikwie, a każdy ma swoją historię ciepło to opisałaś Tereso Pozdrawiam Grażynko, takie pamiątki (nawet te banalne) są częścią tych, których kochaliśmy, a których już nie ma. One ożywiają chwile razem przeżyte. Powracają miejsca, słowa, wydarzenia. To one sprawiają, że nie da się mówić o nich inaczej niż bardzo ciepło. Dziękuję. Cieplutko pozdrawiam :)

Wiem, wiem..."buziaki" drażnią dorosłych, ale bardzo przybliżają dziecięce wspomnienia. No dobrze, niech tam, zrezygnuję z nich być może :) Dziękuję za obecność i "uroczy". Serdecznie pozdrawiam :)

tak to widzę, ale to tylko wskazówki, nie zmieniają faktu, że piszesz i będziesz coraz,coraz lepsza, marudzic może każdy zdrówko Jimmy, miłe to Twoje marudzenie, a nawet przydatne. Upewniłeś mnie w dwóch miejscach, co do których nie miałam pewności. Dziękuję. Miło, że wpadłeś. Serdecznie pozdrawiam :)

Jestem wzruszona Panie Michale, ale przynajmniej na razie nie mam możliwości być w Krakowie, jednak pragnienie jest, więc może kiedyś... Bardzo dziękuję :) Serdecznie pozdrawiam. Krystyna

przyźń to czasem więcej niż niejedna miłość opuściłabym cudzysłowy pozdrawiam :)

chcę żyć! nie zabijaj mnie mamo! ponieważ w tylule jest mamo, zakończenie mogłoby być inne np. "pozwól mi żyć! pokochaj!" ale to tylko moja sugestia pozdrawiam :)

Aż dostałam gęsiej skórki...! Pięknie Krysiu! Uściski! Hehe...a ta gęsia skórka to z zimna? Dziękuję Aniu :) Cieplutkie pozdrówki dla...ogrzania :)