teresa943

dedykowany Ani tyle rozmarzeń w duchowych ustroniach otwarty zielnik zawsze dla kogoś słońcem nagle błysk huk gromu i ciemność jak modliszka dusi i oplata pełznąc chcę uciec rozpaczy wołaniem w noc o tam z daleka mrugają świetliki zielonych pól ślą życzliwość nie zginę wytrwam pokonam lęk tylko ufajcie ze mną

Byłam Aniu, czytałam i napisałam wiersz z inspiracji. Całuski! Krysia

bardzo wymowny wiersz: zawiedziona miłość? rozczarowanie zdradą? a może coś więcej? kazdy może zinterpretować po swojemu i to jest dobre; podoba mi się całość poza "oni"...wywal to i będzie ok :) serdecznie pozdrawiam - Krystyna ps. zawsze czytam, choć może zbyt rzadko komentuję, ale ostatnio limit czasu, więc sorry ;) cieszę się, że idziesz do przodu :-)

a ja w kciukach poprzesuwam paciorki...za Ciebie Aniu :) będzie dobrze cieplusieńko - Krysia

Uchwyciłeś kursywę...w powiązaniu z całością :) Dziękuję Zbyszku. Ciepło pozdrawiam z nadzieją - Krysia

Nastroje to pikuś, kiedy lampa jeszcze płonie dzięki, choćby tylko okruszkowi. Dziękuję Zbyszku :)) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Cóż może bardziej cieszyć niż to, że Czytelnik utożsamia się? Dziękuję. Życie jest ciągłą walką, więc... :)))))))))))) Cieplutko pozdrawiam - Krysia

dziękuję i zapraszam ponownie, serdecznie pozdrawiam :) Krysia

miejmy nadzieję, że mają mocny... sznureczek :) miło, że wpadłaś poczytać... serdecznie pozdrawiam Judyt :)

Hmm..."my i wy" ...ekumenizm :)) Dobrze, że jesteś Aniu! Buźka! Krysia

fajnie, że uwierzysz :)) dziękuję Gamini serdecznie pozdrawiam - Krysia

dziękuję Waneso pozdrawiam serdecznie - Krysia

ażeby...dziękuję Judyt :) serdecznie i ciepło

tak długo na ciebie czekałam uczysz czym kobiecośc być może kim jesteś że duszę przed toba otwieram jej najskrytsze zakamarki czemu ufam bezgranicznie gdy sama dla siebie tajemnicą sorki, że wtargnęłam dzieląc na strofki, to tylko sugstia a wiersz nadal Twój podoba się :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

bo człowieka dopóty pokochać nie mogę dopóki ludzkość pragnę nienawidzić świetne! właśnie tak! odwrotność w tym samym kierunku: kocham ludzkość z daleka, lecz z bliska nienawidzę Kowalskiego serdecznie pozdrawiam Janie - Krystyna

samego siebie nie można rozgrzeszyć, w co nie wierzy dziś wielu...szczególnie na świeczniku tak misie Waldku serdecznie pozdrawiam - Krystyna

wzruszający klimat przypomina modlitwę o światło; peel zdaje się być na rozdrożu bezradności, dręczy go niepewność, czy mu wolno pójść za głosem serca; podoba mi się liryczna głębia przeżyć, zmaganie z samym sobą serdecznie pozdrawiam Zbyszku :-) Krysia

ojejjej, ale trafiłeś w moje...ech, znam to na pamięć :) miłość na odległość to duchowa łączność, która, choć zanurzona w tęsknocie, jest niezwykle mocna bardzo mi się podoba ten liryczny klimat namalowany tak plastycznie, choć niewielką ilością słów :) serdecznie pozdrawiam - Krystyna

przeczytałam i ...tak sobie myślę - przywalił ironią na odlew :) i dobrze im tak, hipokrytom :) formę dobrze byłoby nieco dopracować, bo ciuteczkę przegadana, ale to moje widzimisie... serdecznie pozdrawiam - Krystyna

jak dedykowany, to nic nie mogę, najwyżej pozazdrościć "owej wybrance" :))) pozdrowionka i wy/Paro/wuję - Krysia

na drugi raz nie przegapiaj i kochaj, ale wywal "w łóżku"...toć wiadomo, o co idzie :) i nie "ustawiaj" komentatorów po swojemu ...to nie defilada, więc i tak nie będziemy iść w nogę :) co? podobasie serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

życie ich będzie podobne do zroszonego ogrodu i nigdy już sił im nie zbraknie od wczoraj noc nie zabiela goryczki samemu trudno obłaskawić niełaskę w ciemni już niedługo zbłękitnisz fantomy ogarniesz rozkojarzenia a dziś razem przetrwajmy awarię w tajnikach paciorków pewność że jutro zza chmur niespodziewanym światłem

kiedy pode mną czarna dziura nade mną grafit kroplami siąpi w ciemności resztka pokory żebrze choćby o nikłość poruszenia we mgle tak trudno samemu rozeznać jak dalej żyć w ślepym zaułku miraż nie zginę na szczęście dopóki okruszek w gasnącej lampie chleb słowa nie zawodzi w niedosycie uwierzę

Nie zapominaj w tym wszystkim, że czasami okoliczności, których nie przewidzisz oraz słabości czysto ludzkie, nie pozwalają spełnić obietnic, stąd potrzebne wzajemne starania, by dojść do prawdy (powiedzieć w oczy), wtedy można nieraz sie przekonać, że to tylko próby wierności i wytrwałości (jeśli się wybaczy); obietnice mogą być różnego rodzaju jak to w życiu, od błahych po najbardziej poważne, ale zawsze trzeba poznać prawdę czyli przyczynę nie dotrzymania danego słowa, obiektywną lub subiektywną - "prawda was wyzwoli" mówi Biblia. Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam - Krystyna

Czasem trzeba i podkreślić pozdrawiam serdecznie:) a może by tak podkreślić w subtelniejszy sposób? ten "pieprz" do całości wg mnie nie pasuje, ale Ty decydujesz serdecznie pozdrawiam :)