Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

teresa943

Użytkownicy
  • Postów

    12 506
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez teresa943

  1. @stanisław_prawecki zawsze mnie wzrusza, gdy mój wiersz kogoś inspiruje :-) dziękuję Stanisławie i serdecznie pozdrawiam - Krystyna
  2. @Zbyszek_Dwa Miło, że cieszysz się czytając mój wiersz i że wyczytujesz coś dla siebie. Dziękuję Zbyszku :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia.
  3. @bazyl_prost "światło" zmieniłoby znaczenie, tego co chciałam wyrazić, więc ... zostanie tak jak jest ale dziękuję za sugestię. Pozdrawiam serdecznie :)
  4. choć powoli zmierzcha pamięć sentyment wciąż zawraca do retro czerwienią wyznań na ucho pożółkłe przemijaniem suszki dotąd ciepłe naglą tętno a okruch nadziei utrwala rytm na kamieniu w płatkach chryzantem uwieczniony motyl trzepocze białym wierszem o tym co w życiu najważniejsze 2014- 08 -29
  5. @Joanna_Janina Nie przepadam za inwersją. wspomnień głuchych szelest również ucichł w kącie, perły powołania iskrzą się na słońcu. Zostań tutaj ze mną, nie pragnę biec dalej. Tutaj jest tak pięknie, nie znikajmy w przyszłość. Proponuję: "szelest głuchych wspomnień" ucichł, perły powołania iskrzą w słońcu. I dalej: Nie pragnę biec dalej. Zostań ze mną. Tu tak pięknie. Nie znikajmy - w przyszłość. Serdecznie pozdrawiam Joanno :) Krysia
  6. @Mieczysław_Borys Jeśli mogę coś zasugerować to tak bym zapisała część wiersza: cisza choć pada deszcz ptaki wśród drzew nie biesiadują za to mój niemy krzyk dociera na cały świat * * * błaganie spogląda w niebo z nadzieją - cofnie się czas o pół wieku i znów będę małym chłopcem buszującym w łubinie popędzę na chłopskie rozłogi podlaskich wyżyn pagórki zanurzę się w gąszcz i woń poetyckich zaślubin Mietku, wiersz stanowczo za długi ale... jest Twój, więc Ty decydujesz... Pozdrawiam :) Krystyna
  7. @Joanna_Janina Joanno, trafnie "wyłowiłaś" przesłanie i rzeczowo zinterpretowałaś. Takie komentarze są radością autora. Bardzo dziękuję! Cieplutko pozdrawiam :) Krystyna
  8. @stanisław_prawecki "dziś chłód niepamięci w luce po człowieku" wszystko zamierzone: "luka" czyli brak, opuszczenie, pustka, ubytek, nieobecność; "luka po człowieku" inaczej "brak człowieka" wypełnia chłód niepamięci (niepamięć jest przykra, więc kojarzy się z chłodem) Stanisławie, dziękuję za zatrzymanie się nad wierszem. Serdecznie pozdrawiam :) Krystyna
  9. @Mieczysław_Borys Wyobrażam "tubylca", który jak własną kieszeń zna swoją ziemię i rozpoznaje znaki przyrody, zna zwyczaje ptaków, dostrzega więcej oczami duszy i intuicją niż wzrokiem. Oprowadza mnie (w tym wierszu) po lesie z pasją tłumacząc, co się dzieje. Tak fascynuje miłością do natury, że nie sposób nie słuchać. A tak warsztatowo - w/g mnie jest to proza niepotrzebnie "pocięta" na wersy. Gdyby tu i ówdzie trochę styl doszlifować, byłby ciekawy poetycki opis. Serdecznie pozdrawiam, Mietku :) Krysia
  10. @Waldemar_Talar_Talar Wiesz, Waldku, z tym "pukaniem do drzwi" kojarzy mi się coś, czego nie lubię ;) Wiem, wiem ...nie o to tu chodzi ale ... Życzę miłego dnia i serdecznie pozdrawiam :) Krysia
  11. @Penelope_Coal Czytelnik ma prawo odczuwać po swojemu... im więcej interpretacji, tym wiersz cenniejszy a każdy człowiek jest inny i inaczej czuje, więc niekoniecznie musi "prześwietlać" zamysł Autora... chyba, że Autor nie życzy sobie szczerych komentarzy... ale to już inna bajka ;) Aha... to bardzo ważne - czytelnik odnosi się do tekstu i warsztatu wiersza a nie do Autora - tego nie powinno się zapominać, w związku z tym wszelkie uwagi na temat są dozwolone zgodnie z regulaminem. Pozdrawiam - Krystyna.
  12. @Waldemar_Talar_Talar Takie jest życie ... są przypływy i odpływy: czas radości i czas tęsknoty, czas rozmowy i milczenia, czas rodzenia i czas umierania ale ... kto nie stracił nadziei, ten przechodzi przez wszystko ze spokojem "tu i teraz" patrząc w niebo :) Dziękuję Waldku i ciepło pozdrawiam :) Krysia
  13. tylko tyle wyczytałam z całości ;) myślałam - mam przyjaciela pomyliłam się nie winię dzidziusia w pieluszce ale spisuję na straty dorosłą bezwolność taka już jestem pozdrawiam Penelope - Krystyna
  14. @henryk_bukowski Heniu, myślę, że z dawnego "zieleniaka" niewiele zostało, teraz zapełniają go "nowalijki", którym nie ma kto pomóc... jak to "drzewiej" bywało :) a szkoda! I nie rozumiem dlaczego skasowano określenie "dla początkujących"...
  15. Dziękuję, Mietku za czytanie i ciepły komentarz. Cieszę się, że zwróciłeś uwagę na metaforę "cisza tłucze ściany" ... jest wieloznaczna. Serdecznie pozdrawiam :) Krysia
  16. @Jacek_Suchowicz Fajnie, że wpadłeś, Jacku i dostrzegłeś rymy, co prawda nieco ukryte i niedokładne ale są nie tylko w drugiej :) Dziękuję za obszerny i mądry życiowo komentarz. Serdeczności - Krystyna.
  17. jak to jest gdy cisza tłucze ściany a cienie planów pod warstwą kurzu tracą blask jeszcze niedawno czas srebrzył objęcia dziś chłód niepamięci w luce po człowieku kto wiele doświadczył łatwiej przyjmuje prawdę że jutro może zatrzymać ukochany zegar przeoczysz zasadniczą kwestię nigdy nie odnajdziesz swojego teraz 2014- 08 -25
  18. @Jacek_Suchowicz Jacku, zaglądałam tu wiele razy. Wiersz poruszył osobiste przeżycie... Masz rację - "nie uwierzą". Pięknie to "wyśpiewałeś" w swoim stylu. Serdecznie pozdrawiam :) Krystyna
  19. @Waldemar_Talar_Talar wierszyk z przymrużeniem oka ... uśmiechnął :) Serdeczności Waldku - Krystyna.
  20. @henryk_bukowski myślę podobnie... "tu i teraz" właśnie tak się dzieje ;) pozdrawiam - Krystyna
  21. @Marlett Bingo! Serdecznie pozdrawiam :) Krystyna
  22. @Waldemar_Talar_Talar Waldku, miło, że zaglądasz i dobrze się czujesz w moich lirycznych "klimatach", zapraszam częściej :) Serdecznie pozdrawiam - Krystyna.
  23. @Mieczysław_Borys Mietko, a jakbyś tak popracował nad równością sylab w wersach? Np. Rodzinę i ciepły dom mieć - 8 To tak, jakby dotknąć Boga. - 8 Choć w życiu konieczna jest "miedź"*, 8 Ważniejsza wybrana droga. -8 I tak oto masz 8- zgłoskowiec :) Oczywiście to tylko moja sugestia. Pozdrawiam serdecznie :) Krysia
  24. @Zbyszek_Dwa Prawdziwa miłość nigdy nie umiera i zawsze jest piękna, bo bardziej chce uszczęśliwiać niż być uszczęśliwioną. Powiem za św. Pawłem: "Większa jest radość z dawania aniżeli z brania". Kto kocha, ten potrafi ofiarować siebie nie licząc zysków. Tak jak wspomniała Marlett "Słowa kocham nie trzeba wymawiać, wystarczy czuć." Dziękuję Zbyszku za odwiedziny i ciepło pozdrawiam :) Krysia
  25. @Mieczysław_Borys Tak sądzisz? A jednak ... niekoniecznie. Miło, że często u mnie gościsz, Mietku. Dziękuję za podzielenie się przemyśleniem. Pozdrawiam jesiennie :) Krystyna
×
×
  • Dodaj nową pozycję...