teresa943

Natko, znaczenie "postu" pozostawiam indywidualnej innterpretacji Czytelnika :) Bardzo mi się podoba Twoje "doczytanie" pomiędzy wersami ... Dziękuję i serdecznie pozdrawiam :-) Krysia

bingo, Judyt! moc serdeczności i uśmiech dla Ciebie :-) Krysia

asceza chyłkiem połyka marzenia bezwstydnie łakną rarytasów wciąż mało za daleko jesteś podskórna tajemnico wytryśnij ze źródła mocą miłości ucztujmy od zaraz

Zbyszku, ten wiersz ma w sobie coś, co przyciąga. Czytam już po raz któryś i próbuję "poczuć". Mimo smutku, że "coś" umarło, w duszy Peela jest ogromna wiara i nadzieja - tytuł to potwierdza. Rewelacją jest zakończenie!!! Wiersz rzeczywiście "podarty", ale wydaje mi się to zamierzone... forma obrazuje "strzępki" myśli, przez co czytając "przeskakuję" razem z Peelem z myśli do myśli zgodnie z jego tokiem myślenia...i chyba go rozumiem :) Bardzo lubię Twoją lirykę, Zbyszku. Mimo, że osobista, łatwo w niej sama się odnajduję. :))))) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Hehe, skoro tak twierdzisz, to Ci wierzę...w ciemno :) Mam jednak zastrzeżenie do "jeśli się tylko chce", bo... chyba potrzebna tu raczej "siła wyższa" :) gdyż znając słabość człowieka nad własną naturą, kontrola nad "chceniem" łatwo się wymyka :) Dziękuję, Zbyszku. :-)) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Jacku, zawsze rozbrajają mnie Twoje komenty. Są jak miód prosto z ula. Czy nie za bardzo mnie rozpieszczasz? Dziękuję :)))) Serdecznie pozdrawiam uśmiechem :-)) Krysia

Dobrze, Cezary, lubię jak machasz "białym"...to tak "pokojowo" :)))) Skrót myślowy osłania "intymność" ale "ten" drobiazg i tak ma siłę przebicia (wnioskuję to z Twego komentarza) :-) Dziękuję. :)) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Czasami warto skierować wzrok na "kwiatuszki" i zachwycić się urokiem "ich" (z wiersza) szczęścia. Dziękuję, Oxy. :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Liryczne stwierdzenie faktu... Bez refleksji. "bez refleksji" ...e tam, zawsze jakaś się nasuwa, ale skoro twierdzisz... dziękuję za czytanie :-) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Witaj Izo. Możliwe niemożliwe a wyjatki bywają w relacjach damsko-męskich ...czasami :) Świetne porównanie z "kapielą kota"... Dziękuję. Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Witaj Nata. Fajnie Cię gościć. Dziękuję :-) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

są tacy autorzy (poeci), którzy "żyją" lirycznie i zanurzeni w "takie" klimaty piszą "sobą", a Twoje wiersziowane komenty są tego dowodem dziękuję Bolku :)))))) serdecznie pozdrawiam - Krysia

cieszą takie refleksje, Krzysiu bardzo dziękuję :-)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

spróbuję uśmiechem podziękować za każdą kromkę dnia smarowaną wyjątkową miłością to dla mnie REWELKA! od dziś zacznę próbować! :))) serdecznie pozdrawiam, Nata - Krysia

Eunicee, dziękuję z całego serca :)))) cieplutko pozdrawiam - Krysia

wyczyszczonej i wypieszczonej;) pzdr:) krótko, Bruno, ale wymownie ;-) dziękuję :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Jak ja lubię Twoje "fajnie" :) dziękuję :) staram się "wyczyszczać" zbędne...czy mi się udaje? pewnie raz lepiej raz gorzej :) Ciepluśkie uściski, Aniu :-) Krysia

masz rację, Judyt, różnie to bywa, ale ...zdarza się i tak :) dziękuję :-) pozdrawiam cieplutko - Krysia

soczystość skradziona rutynie w sączku podczerwieni na białym przyjaźń kobiety i mężczyzny serwuje miłość najczystsza nam przypadła

z przymrużonym oczkiem i z morałem, fajnie było znów Cię poczytać, Izo :-) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Rafale, dla mnie też stajesz się rozpoznawalny a to b. dobrze :) podziwiam Twoje pisanie, choć to nie moje klimaty, ale...interesuje mnie "męskie postrzeganie rzeczywistości" :-) serdecznie pozdrawiam - Krysia

miło, że jednak jest ktoś, kto umie (mnie) znaleźć :) dziękuję Cezary :-) serdecznie pozdrawiam - Krysia

niepokój, rozdarcie pomiędzy pragnieniem powrotu na mleczną drogę a poczuciem grzechu - wadzenie się z własnym sumieniem i niemoc w podjęciu decyzji myślę, że w tytule "późnomajowy" to metafora do późnej miłości ...wtedy najczęściej tak trudno "wybierać" serdecznie pozdrawiam - Krysia

łzy już wyschły na balkonie więc spokojnie odpowiedz czy potrzebne nam były kwiaty zgniłe w wazonie? to jest super! jak koniec to koniec! poprzednie zwrotki sporo bym skróciła, ale to Twój wiersz :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

samotność starego domu (a może samotnika?) pośród "ożywionych" wspomnieniem sprzętów - czytelnik mimowolnie "wchodzi" do wnętrza, wodzi wzrokiem dokoła aż trafia na taflę lustrzaną, w której spostrzega swoje odbicie...to niewątpliwie robi wrażenie :) serdecznie pozdrawiam - Krysia