teresa943

Zgadza sie...! Pozdrawiam Krysiu. Śliczny wiersz. Pięknie dziękuję, Janie :)) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

A może go bardzo dobrze znam...od "środka"? prześwietlam myśli i uczucia? sama nie wiem, tak jakoś to ...się układa :-) cieszę się, że podobasie, dziękuję Aniu i serdecznie pozdrawiam, Krysia :):)

wiersz o życiu na co dzień po latach, tak mi się wydaje; gdy wkradnie się rutyna, wtedy nie ma o czym ze sobą mówić...to taki punkt zapalny, bo milczenie może stać się trucizną dla związku i rzeczywiście "sztuką" jest wytrwać... serdeczności i ciepełka, Aniu - Krysia

no co Ty? boli? a właściwie masz rację, "to" może boleć, ale ...najbardziej się liczy :) dziękuję, Madziu :))) serdecznie i cieplutko - Krysia

heh, Marku, to moje intuicyjne skrzywienie :))) dziękuję :):) serdecznie pozdrawiam - Krysia

nie bardzo rozumiem a tytuł...przeraża...czy tu chodzi o problem gier komputerowych" i skutki tych zabaw u małoletnich? opatrzenie się z zabjaniem dla zabawy kreuje często potencjalnych morderców... jeśli to nadinterpretacja, to sorry, ale nie umiem inaczej skomentować serdecznie pozdrawiam - Krysia

taniec cieni na ścianie współgrał z mową ciała w pantomimie prawdy bez podtekstów byłaś nadzwyczajnie zwyczajna *** zapamiętałam okruch marcepana ofiarowany gratis niby ukradkiem strofkami spojrzeń pisałeś pocałunki na wargach muzy rymowaliśmy dar tak po prostu ty mnie ja tobie

słodko czarowałaś różowym wdziękiem grając w zielone pachniałaś majem w nocnym seansie pod senną kopułą falującym rytmem rymowaliśmy dusze zgodnie z wizją bez winy intymność jak gordyjski węzeł nie do rozsupłania jesteśmy dla siebie wszystkim

bardzo dobry wiersz, Vica :) serdecznie pozdrawiam - Krysia

Uśmiech - niby prosty ludzki gest i równie proste słowo "przepraszam" a jakże trudne do wykrztuszenia, gdy własne "ego" boi się upokorzenia, więc nadęte jak paw unosi się pychą upokarzania innych. Dobry temat, Waldku, taki na dziś, na teraz ...zawsze i wszędzie aktualny, nawet tu, na tym portalu. :) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

Pamiętam wiersz z W, komentowałam i podtrzymuję opinię. Z przyjemnością przeczytałam ponownie. :):) Serdecznie pozdrawiam, Kikus - Krysia

Czytam po raz któryś i wciąż trudno mi rozgryźć. Z jednej strony nieco zalatuje patosem, z drugiej ... zastanawia, więc pokuszę się subiektywną interpretację. Jest to niewątpliwie wiersz wieloznaczny. Można go odnieść ogólnie do sposobu życia jak do osobistych przekonań Peela, ale pozwolę sobie na własną refleksję. Otóż wg mnie najcenniejsze jest w życiu to, co jest tu i teraz, nawet gdy boli, to właśnie ta chwila może być tą najlepszą, więc warto cieszyć się tym, co się posiada "bez obaw", wszak przemija ten świat tak jak i my przeminiemy. grawitacji urwijmy myśl bez obaw w tym sens istnienia nie może być tanio Kochać życie w oderwaniu od ziemskiego przyciągania i umieć żyć bez obaw nie jest łatwe i musi kosztować. Zapewne zapędziłam się w fantazjowanie, ale skoro wiersz "sprowokował", to znaczy, że jest w nim jakiś "bakcyl", a ja go połknęłam. :):) Serdecznie i ciepło pozdrawiam, Zbyszku - Krysia

Masz rację. Taka okazja może się nigdy nie powtórzyć. Miłość przychodzi nagle jak chwila. Kiedy się ją przegapi, odpływa jak czas, który nigdy nie stoi w miejscu. Można potem do końca życia żałować, że ... nie starczyło odwagi, by dla niej zwariować :)))) Dziękuję. :):) Serdecznie i ciepło, Zbyszku - Krysia

No cóż? Każde rozstanie (oddalenie) boli tęsnotą, jednak kiedy się kocha, człowiek czepia się nadziei niemalże "rękami i nogami", całą duszą i wierzy, wierzy jak wariat...w powróty... Cieszę się, że to "buduje". Dziękuję Zbyszku. :):):) Cieplutko pozdrawiam - Krysia

Jejku, Pablo, wreszcie się pojawiłeś!!! Ładnie to tak? Znikać jak poranna mgła, bez slowa? Ale miło znów Cię gościć. A może jednak dasz się "zwariować"? Nie, nie, żartowałam ... z tą pokusą ;-)) hehe...nie chcę Cię odstraszyć :))) Dziękuję, Pawle. :):) Serdecznie pozdrawiam - Krysia Krysiu, choćbym nie miał rąk ani nóg, do Ciebie na pewno zajrzę gdy tylko tu będę, od Ciebie dostanę ręce i nogi Paweł Oooooo :) trzymam za słowo!!! :))))))))

Madziu, jakżeby inaczej? co mi tam deszcze pieszczę przytulam dreszczę z wyczuciem rozzieleniam majem zakwitamy kląskając zapachem bzowym na dywanie konwalii maj dla nas dzwoni to dla Ciebie, Madziu za buziak dopingowy! dzięki :):) cieplutko - Krysia

więc trwaj i żyj każdą chwilą dziś jutro niepewne z daleka nie wiesz piołun czy wanilia bez odpowiedzi zostawia los ten jeden moment co tak krótko trwa jest darem niebios dla Ciebie Aniu serdecznie i cieplutko - Krysia

Jejku, Pablo, wreszcie się pojawiłeś!!! Ładnie to tak? Znikać jak poranna mgła, bez slowa? Ale miło znów Cię gościć. A może jednak dasz się "zwariować"? Nie, nie, żartowałam ... z tą pokusą ;-)) hehe...nie chcę Cię odstraszyć :))) Dziękuję, Pawle. :):) Serdecznie pozdrawiam - Krysia

A wiesz, że lubię takie "wariowanie"? W końcu przecież mamy jedno życie, więc jak go nie kochać? Dziękuję Marku. :))) Pozdrawiam serdecznie - Krysia

Aniu, dziękuję. Zobaczymy, co tam dalej "wyjdzie" peelce :) Serdecznie i cieplutko pozdrawiam - Krysia

Jestem trochę spóźnona, ale z przyjemnością przeczytałam. Fajnie byloby to usłyszeć w monologu na scenie :-) oczywiście podoba się :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

fajnie, że sobie coś wybrałeś, ale ...od "uwielbiam" skocz do tytułu i przeczytaj ... :-) dziękuję Cezary :)) serdecznie pozdrawiam - Krysia

nieśmiałość nocy rymowała czerwone wewnątrz białych wersów pod lampą księżyca roztańczone rytmy z rozmysłem prószyły romantyzm rozpalił we mnie liryczną poezję pokochałam

Przyznam, że coś w tym jest, choć "fatum" niekoniecznie znaczy "zerwanie", może raczej przeciwności, stąd szukanie ..."łącza", które jeszcze nie jest wspólne. Być może...niedługo c.d. nastąpi... życie pokaże :) a tymczasem... Dziękuję, Aniu. :-) Serdecznie i ciepło - Krysia

Jacku, świetnie! a jak wieloznacznie! do tego wszystko gra! bardzo misie :-)) Serdecznie pozdrawiam - Krysia