jan_komułzykant
-
Postów
16 015 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
103
Treść opublikowana przez jan_komułzykant
-
belfer
-
(czyli z przytupem, przez pluskwę - przykro mi) niestety nie zmienią się pluskwom gusta więc może karmić je wprost ze słojów?
-
mknie po suficie, głodna z pokoju pluskiew krwiożercza horda tłusta
-
wzmaga się płomień przy rozżarzonej szczapie płonąca żagiew
-
Jak oni pięknie się porzucili
jan_komułzykant odpowiedział(a) na utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@error_erros tak, to właśnie ten film. O miejsce do spożywania posiłku pytano z zażenowaniem, a gospodarz ze zrozumieniem wskazywał ów przybytek, bo w końcu "nic, co ludzkie... " ;) @Rolek Znam i ten drugi, chodziliśmy chyba na te same filmy :) -
konsultacje
-
tak bywa, ale raczej, kiedy takich dzwonów pluć i łapać nikt nie uczył, więc kultury też brak
-
Jak oni pięknie się porzucili
jan_komułzykant odpowiedział(a) na utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Świetny tekst Był taki film Luisa Bunuela "Dyskretny urok burżuazji", gdzie życie opisanej 'społeczności' (?) przewrócone zostało kompletnie do góry nogami. Pełny surrealizm, niemal jak dziś, w naszej ukochanej politicznie poprawnej Ujni Europejskiej. U Ciebie może nie aż tak, ale jednak dość przewrotnie. Dla mnie, to pięknie opisana wspomnieniowa szydera z tzw. "radośnie spędzonych chwil i wzruszeń", gdzie moment rozstania, to podobna celebra, jak ślub. Faktem jest natomiast, że niektórym takie rozstanie się przydarzyło w rzeczywistości. Niezakończone oczywiście podcięciem żył, ani inną egzekucją. Mało tego impreza odbyła się za obopólnym porozumieniem, szczęśliwym zakończeniem owej "męki" i przysięgą, że - nigdy więcej. ;) Bardzo dobry wiersz.
-
przypadek
-
linoskoczków nie brak, z telefonu ciężko wbić się nieraz w luz i w takt.
-
-
kompleks
-
sympatyk wspinaczek rezerwę do tonów ma i rozczarowań bo nawykł, od lat.
-
gwóźdź w stopie
-
przystanek pożądanie :)
-
-
a nie "magnolii", Jolene? bo wolę gdy w magnoliach nic a nic nie kole ;) https://www.youtube.com/watch?v=ExeQM08TwbE
-
ależ wchodzę (czasami) lecz korzystam z balkonów, bo wciąż lubię wspinaczki i się wpatrzyć, jak szpak.
-
nie licząc zakrętów, po wielu z przełomów czasem nawet trafiam, do siebie, haha
-
będąc w dobrym humorze zrzuciłby na karb pracy w trudnych warunkach przy zbieraniu złomu
-
i cóż na to by rzekł taki Jean-Paul Sartre egzystencjalista o istocie fantomów.
-
za sławą pędzą ludzie, za blichtrem, niech to czart, więc zdarza się panom i niejednej panience
-
więc markiz podobnie, jak to zwierzę Vlad, był dzikim i przykrym, acz słynnym zboczeńcem?
-
to ciekawe, jaki wsad, że miażdży tak zawzięcie.
-
Ewo, no i Pamela żale ma pionowe. I cna tumani PKO. To kpina? Mutanci. I car tuman? My wsio dno, on doi swym, nam utraci. I Milosz soli mi.
