jan_komułzykant
-
Postów
15 780 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
-
Wygrane w rankingu
103
Treść opublikowana przez jan_komułzykant
-
@michal1975-a etiam simplex et vulgaris ;)
-
przebłysk
-
wiosną pączek na gałązce krosta na młodzieńczym nosie rączka w rączce to jest znak że zaczęłosię
-
głód opamiętania
jan_komułzykant odpowiedział(a) na jan_komułzykant utwór w Fraszki i miniatury poetyckie
@Krzysztof2022 Dzięki za ślad. -
Legenda o Warsie i Sawie
jan_komułzykant odpowiedział(a) na Rolek utwór w Fraszki i miniatury poetyckie
@Rolek :) -
fenomen
-
wyjątkowi Autorzy, wyjątkowe dzieło o tym, jak pisać o bzdurach. :)
-
i "szatan, szatan"
-
a kura i osioł?
-
Legenda o Warsie i Sawie
jan_komułzykant odpowiedział(a) na Rolek utwór w Fraszki i miniatury poetyckie
masz literówkę - włatcy móch PS 'Prospektami' ? - to tak po radziecku, jakby ;) co prawda wciąż mieszkam i się już nie ruszę lecz Ducha mi nie brak, acz smogiem się duszę
-
Chaber gadatliwy
-
(...) a to było tak
-
Kolejny numerek
jan_komułzykant odpowiedział(a) na Groszki_i_róże utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Sylwester_Lasota rozbawić? Już miałem mieć, ale prze... znaczy zadłużyłem się na jakiś czas; dlatego teraz gram tylko reggae. ;))) -
-
Kolejny numerek
jan_komułzykant odpowiedział(a) na Groszki_i_róże utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
warto trzymać się zasady, że najlepiej grać to, lub w to, w co się 'umi'. Granie tego (w to) co się lubi ma się podobnie, jak jedzenie pysznego, czyli niezdrowego żarcia (np. fast foodów) do zdrowego - mdłego (?), lub wręcz odwrotnie. Wiadome jest natomiast, że najlepszym wyjściem jest mieć własne kasyno lub restaurację ;) Pozdrawiam. -
Artysta niedoceniony :)
-
w puszce szprotki to nagniotki im się robią – niewygoda.
-
babie lato
-
-
baobab
-
'na lwy by' bye bye
-
a czy przypadkiem nie zmierzamy właśnie w tym kierunku? :)
-
Rydzyk fizyk?
-
To mój kraj - Fastryga
jan_komułzykant odpowiedział(a) na Nata_Kruk utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
mam wrażenie, ze scenariusze już dawno zostały napisane i to chyba zbyt dawno, bo sztuka w której toczy się gra staje się coraz bardziej niezrozumiała nawet dla pierwszych rzędów. Ci w ostatnich, jak zwykle, beznamiętnie żrą popcorn i grają we własne gry, kosztem energii oddających serce i zdrowie aktorów. Kandelabr, to zbyt mało, żeby rzucić światło na, być może, początek armagedonu. Witaj Nato, milo cię poczytać. Pozdrawiam. -
Toruń
