Baba_Izba

no tak Izbo przytulna ma(...) przyzwyczajenie Twoje jest mi pochlebstwem, ale bardzo miłym jakże,( że też jest tu styl- to słowo jak ktoś mi pisze" masz swój styl" brzmi mi trochę dziwnie, każdy człowiek jakiś pewnie tam ma, bo jest innny ot co; co innego forma zawsze można ciapnąć, uczknąć dodać, wers przemienić i wychodzi albo czytelniej, albo zagmatwaniej tak sobie myślę głośno tym razem), malowane kwiaty mrozem nawet! dziękuję serdecznie J.(: Grzeczność wymaga a i przyjemność to, z Tobą pogawędzić, więc odpowiem. Nie wszyscy mają wypracowany styl (formę wypowiedzi). Myślę tu o tym, że niektórych autorów rozpoznaje się po wierszu, bez potrzeby patrzenia na podpis. Twoje wiersze takie są, nie chcę ich oceniać, bo nie zawsze i wszystko rozumiem, bardziej odbieram je na płaszczyźnie atmosfery, niedopowiedzeń. Sposób budowania zdań, jest także często zaskakujący. Mimo tego, a może właśnie dlatego, lubię je czytać i zastanawiać się, popadać w zamyślenie. Nieustanne serdeczności - z izby baba

Dziękuję, ładnie to ująłeś Jacku! Myślę, że może, kiedyś, przyjdzie na to czas. W każdym bądź razie wierzę jeśli nie w dobro człowieka, to w jego rozum. Miło, że byłeś, serdeczności - baba

Przyzwyczaiłam się już do Twojego stylu pisania, to coś jak malowanie na szkle. Okiennice odbieram jak okna, szyby. Zimowy, przedświąteczny obraz. Pozdrawiam serdecznie - baba

W tytule nawiązanie do znanego "NIE LĘKAJCIE SIĘ"! Przeczytałam, już mi ciepło, cieplutko, przytulnie i świątecznie. Serdecznie pozdrawiam - baba

Bardzo ładny wiersz, troszkę mnie kłuje to "pod powiekami", wolałabym coś w rodzaju (bez "choć"): "trzymam zamknięte imię kłuje pamiętaniem" Bardzo podoba mi się "przeczesuję ciepło"!! Mogę nie mieć racji, to moje odczucia po przeczytaniu. Serdecznie pozdrawiam - baba

Zastanawiałam się "otulona - otoczona", ale chyba jest dobrze! Nie wolno patrzeć w słońce, chyba, że przez zadymioną szybkę w czasie zaćmienia! A oślepłyśmy od kiedyś, prawie wszystkie! Jak Ty to wymyślasz, świetnie! Ucałowania - baba

Widzę że ta pościel jednak nie na miejscu. Przełamując ośli upór wytnę ją. Pozdrawiam ciepło Krzysiek Moim skromnym zdaniem, tak lepiej! Myślę, że to nie "ośli", tylko upór w wierności zamysłowi i własnym przekonaniom, a to się chwali! Kipi mi, pa, pa - baba

Podoba mi się; gdyby tak dać "pościel" do domysłu czytaczowi, zostawić tylko w puencie dwa ostatnie? Misiom "pościeli - bieli" cosik troszeczkę, za układnie. A jeśli zostawić, to może coś w rodzaju: "tonę w pościeli biel odgradza (ogranicza, osłania, łagodzi) drugie dno" Pod rozwagę i zmykam do kuchni, serdecznie pozdrawiam - baba

Szczególnie, baardzo Świątecznie z domieszką nostalgii w Twoim wierszu, Krysiu. Wiersz pachnie Wigilią. Serdeczności - baba

Aluna, zmień co radzą, będzie superasto! Pozdrawiam serdecznie - baba

Na śniegu, nie zawsze czarne ale na białym - widać ślady, można odczytać co się działo. W wierszu przestrzenią mogą być zdarzenia w przestrzeni czasowej, jedno zdarzenie nie powinno ich przekreślać. Lubię takie wiersze, pozdrawiam - baba

Ten pan wracał pewnie ze "śledzika" przedświątecznego, może lepiej, że nie zdążył na kartofelki, może byłyby dla niego za słone? W czwartej bez jednego "się" (np."rozgotowane")? Ciekawy, słodko-gorzki wiersz, pozdrawiam - baba

Skarby magicznie przemieszczały się zwykle w czasie wykonywania koziołków. Moim zdaniem, fajniutki pomysł, wiersz pewnie nabierze jeszcze ostatecznego kształtu, będę zaglądać, teraz cmokam - baba

Brzmi jak hasła umieszczane niegdyś gdzie się dawało i pewnie Ci o to chodziło w wierszu (jak sugeruje tytuł). Ekserymentujesz, dobrze! Pozdrawiam - baba

Witaj Ula! Ja Ciebie pamiętam, Ty mnie możliwe, że nie. Nie chcę się wymądrzać, pomyślałam tylko o takiej zamianie słów (dotyczy trzeciej): "świeżo polaną ulicą ślimaczę się w tempie przemakania" Nie twierdzę, że tak lepiej, może tylko weselej? Mam wrażenie, że coś mi nie gra w pierwszej, nie mam pomysłu, wczytaj się w szyk słów; wszystko pasuje? Wiadomo, tu warsztat, może jeszcze ktoś - coś, bo wiersz bardzo tego wart! Serdecznie pozdrawiam - baba

Podoba mi się, trzeba wiersz trochę dopracować. Serdecznie - baba

Przeczytałam, jak na mój gust, stanowczo za dużo zaimków, wiersz przegadany, nie znaczy to jednak, że zniechęcam. Nie! Pisz dalej, będzie coraz lepiej. Żółwik - baba

Ładny wiersz, tętni Paryżem. Pozdrawiam - baba

Również czytałam, rad już było sporo, przemyśl je, wiersz podoba się, pozdrawiam - baba

Miło mi to usłyszeć, dzięki stokrotne, uściski - baba

Podobno "wiara przenosi góry". Dziękuję za czytanie i przekazanie swoich przemyśleń, pozdrawiam - baba

Zabieram i się cieszę, z podziękowaniem pozdrawiam - baba

Wróciłam, jak by inaczej!Babę ciekawość zżera. Rozświetliło się za sprawą Wiesława J. Korzeniowskiego, i Twojego potwierdzenia. Wszystko jasne- jak w reklamie żarówek. Nadal mi się podoba, pozdrawiam - baba

Aniu, aż mi się okulary nieco zaparowały! Zgrabny, miły, rytmiczny wiersz, taki od serca - dla serca. Pozdrawiam serdecznie obie Panie Koleżanki co we Wiśle topią wianki - baba

Przeczytałam, nie bardzo rozumiem, może dlatego, że już późno się zrobiło. "Poczwarka (nie jajo), łabędź, brat bliźniak" - to jakieś symbole? "nie jestem głupcem choć twarz o tym nie świadczy powiedział Kain" - wydaje mi się, że to powiedział Kain już po zabójstwie Abla. Wrócę jutro, właściwie dzisiaj, ale później, teraz nie umiem zinterpretować wiersza. Serdecznie pozdrawiam - baba