Baba_Izba

Nie wszyscy mają zawsze, kolorowe życie - "nie wszystko musi być jak w reklamach", niektórym nawet nie jest dane kolorowo śnić. W pewnych okresach, życie może stać się czarno - białe (szare), zdarzenia codzienne mijają jak dni tygodnia, utartym rytmem, cyklicznie i coraz monotonniej. Wiersz dobrze oddaje tę atmosferę: "dzień jak co dzień, zwykły dzień, jak co dzień", jak w tej piosence. Zwykłe tygodnie, miesiące, a czasem i lata. Podoba mi się. serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję Marusiu, nie musi tak być, ale często bywa. Miło mi, że przeczytałaś, dzięki za komentarz. Pozdrawiam serdecznie - baba

Trudno, oj trudno bywa. A wyobraźnia czasem dopowiada i to czego nie ma. Dziękuję, serdeczności - baba

Natko, pewnie masz rację, że mógłby. Koniecznie chciałam w wierszu podkreślić, te nocne obawy (tsunami, huragan, coś się wali), wydaje nam się, że to "koniec świata"), jednak nie pytamy, nie rozmawiamy o tym, strach pozostaje w nas, coś nam nie pozwala, gramy swoją rolę. Bez ostatniego wersu, mógłby funkcjonować, nawet by na tym cięciu zyskał. Ale i coś chyba straci. Zastanowię się. Bardzo dziękuję, za czytanie i wskazówkę. Serdeczności - baba

Dziękuję Krysiu, bardzo trafnie to określiłaś, jest to problem, który chyba wszyscy znamy, dotyczy, jeśli nie wszystkich, to prawie wszystkich. Mimo pozoru łatwości rozwiązań, są to sprawy trudne, tak różne, jak my - każdy z nas - jest różny, czego innego oczekuje. Gdybyśmy tak, na początek; umieli mówić i słuchać o swoich oczekiwaniach, to moim zdaniem byłoby już dużo na drodze do porozumienia. Dziękuję, serdecznie pozdrawiam - baba

Dziękuję Kasiu, staram się przeplatać tematy, choć zwykle oscyluję wokół spraw damsko - męskich. Może kiedyś, zacznę poważniejsze (jak Ty), ale na razie nie jestem gotowa. Tymczasem, uważam, żeby nie było za słodko. Uściski - baba

Dziękuję, wiem, że mi dobrze życzysz, ja Tobie również, wszystkiego naj! Ściskam - baba

Bardzo piękne, mądre słowa wiersza. Bardzo lubię Andrzeja Poniedzielskiego. Wiesz, Magdusiu; uważam, że gdyby ludzie (również i ja), umieli rozmawiać ze sobą, mogliby uniknąć dużej części przykrości i nieszczęść. Większość ich wynika z niedomówień, błędnego zrozumienia. Ale jak, do licha, rozmawiać - jak słyszy się nieodmiennie np.: "i o czym tu rozmawiać", a potem trzaśnięcie drzwiami? Należy pokonać wiele barier i przyzwyczajeń, by umieć rozmawiać, zwłaszcza o tym co czujemy; o uczuciach (wstyd, zażenowanie, urażona duma, chęć ukarania kogoś, niechęć do "odkrywania się", itd., itp.), musi być też - taka wola obydwu stron. Dzięki za wiersz i obecność, dziękuję, ściskam - baba

W moim zamyśle, było to, żeby uwypuklić, iż nocą wyolbrzymiamy problem, przeżywamy strach bardzo mocno, coś, co uznamy za kataklizm, lub słowa mogące wywołać kataklizm, pozostają zwykle, jednak nie wypowiedziane. Aby do katastrofy nie dopuścić, potrzebna jest komunikacja między ludźmi, rozmowa. Bardzo mądrze piszesz w wierszu: mówić, nie tylko o tym, co złe, ale i dobre; "te upragnione"! Cieszy mnie bardzo, że "czujesz" ten problem. Dziękuję za wiersz. Dziękuję za wgląd i słowa. Serdecznie pozdrawiam - baba

Nocą, przeważnie puchną problemy do olbrzymich rozmiarów. Poranek, zwykle przywraca im właściwe proporcje, zdajemy sobie sprawę; że więcej nas łączy, niż dzieli. Dziękuję za przeczytanie i komentarz, miło mi, pozdrawiam - baba

po gorących zgliszczach ostrożnie stąpamy ratujemy co dnia tu i ówdzie zasuszone w pyle barwne słowa uśmiechy w ramkach wieloletnich upodobań opuszczone zbieżne cele a nocą samotność przesiewa pytania bez dna mroczne szczeliny wyobraźni porastają strachem w zaciśniętych ustach nie wypowiedziane dwanaście w skali kataklizmu

Zgadzam się całkowicie z Kasią, dotyczy Twojego wiersza. Serdeczności - baba

"gdyby miało minąć, przestać istnieć." przestaje istanieć, nieustannie. dziwne, ale tak jest. Zgadzam się z takim stwierdzeniem, jednak nie wszyscy i nie wszystkie miejsca, zmieniają się równie szybko. Przemijanie jest częścią bytu, my się zmieniamy, i świat wokół nas, też się zmienia. Czasem za szybko, i żal nam. Serdeczności - baba

Podoba mi się wiersz, komentowałam w warsztacie. Serdeczności - baba

Czasem ludziom brakuje wyobraźni, czasem jedna mała chwila szaleństwa, a wiersz bardzo mi się podoba. Pozdrawiam - baba

i dla wróbelka :) pozdr. Bo Piękny, ten wiersz Almare. Dla wróbelka - też! Chwyta! Dziękuję, serdeczności - baba

Moim zdaniem, trzecie odniesienie do budynków - "kamienice" (przed ":Ewa Katarzyna Julia), można bez uszczerbku wykreślić, tym bardziej, że w następnym wersie jest "w tych kamienicach". Lubię, te uliczki "między Przybyszewskiego a Zarzewską" , tam od dawna niewiele się zmieniło. Bardzo mi się podoba wiersz, jest taki - budzący łezkę tkliwości w oku; za czymś, co było, co może nie jest zbyt piękne, ale żalu - gdyby miało minąć, przestać istnieć. To dotyczy nie tylko miasta i budynków. Serdecznie pozdrawiam - baba

Ja też nie chodziłam - tyle. I po lesie też! } to odnośnie sygnaturki! Bardzo dziękuję za przeczytanie i nieustanną życzliwość. Serdeczności - baba

Nic mi nie przeszkodziło, w przyjemności czytania wiarsza. Wrażenie po przeczytaniu; dumam jeszcze o tym: "myślę o miejscach, w których znajdę podziw między niebu wyłamanym ptakiem a samym niebem" - podoba się. Pozdrawiam - baba

Steniu Kochana, ja już morsem nie jestem, byłam - jak utyłam, pojechałam i nie wiedziałam co mnie czeka. Jak już się zdecyduję, to trwam do końca. Dieta - to był ryż pierwsze 3 dni, (tylko, potem nic, bo zbrzydł, do dzisiaj nie mogę na niego, nawet patrzeć), i 2 razy dziennie po śniegu, w kostiumach, do rzeczki. Mam nagrania. Gimnastyka, ruch, tańce - wygibańce. Ale pomogło. Jeszcze robiono, takie czary - mary, w które ja absolutnie nie wierzę. No, i doznałam nowych wrażeń. A Yeti - czemu nie? Kawał chłopa przecież! Byłaś u Hayq! Sklecę od czasu do czasu cosik, by nie było smutnawo. Lubię bardzo, to całe nasze forumowe czytanie, pisanie, pogaduszki i ludzi! Dzięki za wpadnięcie i dobre słowa, ściskam - baba

Ten całkiem, całkiem! Podoba mi się. Można by pomyśleć o odstępach między wersami, ale - jak uważasz. Serdeczności - baba

"Poeta budzi się rano z drzazgą w głowie i przez cały dzień zmaga się z bólem podejmując mniej lub bardziej udane próby wydobycia tej drzazgi." -(drzazga - drzazgi) Jeszcze troszkę Poeta musi popracować, dopieścić wiersz: "po czym zostanie skrytykowany i nawytyka mu się błędy warsztatowe" Moje odczucia po przeczytaniu: będzie lepiej, jak wiersz się odchudzi ze słów zbędnych, bardziej stanie się tym, czym być powinien. Za dużo w nim gadaniny - gderania. Pozdrawiam - baba

Ładny, spokojny wiersz. Budzi wspomnienia. Pozdrawiam - baba

jeśli tylko dojrzałych czereśni to jest ok nastrojowe fajnie gdybyś ubrała w rymy pozdrawiam Jacek Muszę przyznać, że dla mnie jednak z rymami - trudniej. Będzie jeszcze jeden, z warsztatu - bez rymów, drugi z rymami, nad którym muszę jeszcze dobrze się zastanowić, co zresztą, też mi Jacku zalecałeś. Dziękuję, za czytanie, uwagi i wsparcie. Serdeczności - baba

Niezwykle mnie cieszy Twoja opinia, bardzo sobie cenię obecność i komentarz. Dziękuję bardzo - baba