guzik

Mówiła -kocham, lecz z jej wadą wymowy brzmiało jak wynocha. Niechciana, niekochana mruczała piosenki głuchemu pająkowi i rybce w słoiku. Później razem dokarmiali ciszę wpatrzeni w srebrne kwiaty na szybie. Kwitnące na mrozie.

poprawiłem lepiej?

chodzi o czas panie wuren a nie ilość włosów do tutaj zastosowanych "ignorując","unikając" (wszystko w jednym zdaniu strasznie to brzmi) pasuje "przyklejać" jako forma czynności trwającej,a nie zakończonej "przykleić" podtrzymuje zdanie to jakieś lokalne twa panie wuren??? pozdrowionka

na płatku śniegu sadza powraca psując oknu makijaż

ładne obrazowanie tylko te "soliście" trochę mnie drażnią wiersz podobał się

gimnazjalny styl banalna treść bardziej do piaskownicy się nadaje

bez przekonania "przykleić włosa"? jak już to przyklejać ogólnie nie zachwycił dział dla początkujących proponuję

Mówisz że się zmieniłem, popatrz na moje zdjęcie czaszki kiedy dzielił nas milimetr skóry. Te same rysy kości, kontury zwojów. Zaplątałaś się w nie szamocząc do dzisiaj. Sprawiam ci kłopot jak ornitolog aniołowi przypiętemu szpileczką w gablocie wiszącej pomiędzy a raczej płynącej wśród innych. Wyjrzysz czasami zza szybki. Wypłyniesz łzą.

rok `97 wiosenne niebo nad budynkiem Polaru (jeszcze był polski)ozdabia kometa Halle-Boppa właściwie nie wierzę w przesądy lecz za ten widok kazała sobie słono zapłacić powódź we Wrocławiu i seria osobistych nieszczęść zawsze będą się kojarzyć z pięknem i potęgą natury posłaniec kwantowy z odległej supernowej trąca helisę w główce z ogonkiem w pióropuszu przyczyn do światełka skutku są takie ziarnka z których nic nie wyrośnie będą bolały jak piasek w nerkach przy każdym spojrzeniu na łopatkę w piaskownicy są takie ziarnka co nie lubią samotności nawet w cieple domowego makowca bez łyżeczki cukier sam się nie wymiesza prędzej herbata wystygnie

kropelki rosy mini-światy wędrują w pajęczej sieci

kwitnący bambus przekłuwa błękit nieba nie czekał na noc

gorsze knoty idą codziennie w dziale dla Z.

Kobieta rozpyla słowa w powietrzu. Osiadają kurzem na milczące fotografie. Sen wycieka z przedawkowanej wyobraźni na rozszerzony pakiet telewizji kablowej. Płatek śniegu wpada przez okno. Nie topnieje. Odbicie wzroku na suficie wyświetla czarno-białą miłość z napisami fałszywego scenarzysty. The end. Idzie ścierać kurze. Dzisiaj na kolację kanapka z plasterkiem żółtego sera, który odnalazł się na ściance odmrożonej lodówki. Na nim kryształki soli właściwie to lodu i uwięzionego w nim głosu. Wygląda na mruczankę kołysanki co nieopatrznie wpadła przy wyjmowaniu butelki z mlekiem. Przegryza i zasypia.

hehe ja sam dopiero po przeszkoleniu jeszcze występują zakłócenia w prawidłowym Zenowaniu pozdrowionka

dwa skrzydła muchy wypadły z dzioba sójce pająki wiszą

dwa posągi krajowe na wszystko są gotowe anioł zlitował wolność darował ptakom robią na głowę

kornik drukuje pamiętnik swego życia dzięcioł poprawia

dzięki za wszystkie słowa

hehehe

zgadzam się uśpienie jest zbytnim antropomorfizmem chociaż naturze nie jest obcy ten stan z drugiej strony prowadzi do snu pozdrawiam

dzięki za zajrzenie p.Senecki fakt papier to już przetworzona natura ale tutaj pozostaje on tylko snem lasu nie wiem zresztą,można dyskutować

rozumiem panią i przepraszam zbyt dosłowną metaforę poprawiłem Dymy... również czytałem i pamietam gruzy nie z opowiadań pozdrawiam serdecznie

mgła uśpiła las białą kołdrą przykryła śni o papierze

ok sędzia z zawodami łączył się ale wracam

może lepiej będzie drzewa spocone trudem zawodów z wiatrem sędzia w bursztynie co?