Bernadetta1

i cóż to za nastrój ? marszowy ? Wiem, dalej chodzi o cztery ręce, ale te dwa wersy czytają się prawa-lewa, marsz. No i tak pomarudziłam, sorki. Pozdrawiam :) marudz Fran:)...po to jest to forum:P nie?...kurcze moze faktycznie marszowo wyszło:::::::::::::::::::::::Pcmok:)

dzieki Adolf...co do wierszyka - czekam:)...moze byc zimowy:)pozdrowki.Beata

dzieki i pozdrawiam Judyt:):)

oj niestety:(

Jak już mówiłem na warsztacie- podoba mi się. =) dzieki za plusa:)pozdrowki:)

zLy dzien?...zdarza sie.pozdr.

dzieki Mirku serdecznie pozdrawiam:)

fortepian umilkł snując domysły na czarnych i białych jakby nie znając innych barw malowałeś ciszę kontrastem stare nuty szukają nastroju na cztery ręce dwie nie pomogą klawiszom wyjść z depresji nie słyszę kroków cień odwraca się do mnie plecami

Dusza kojarzy mi się z żelazkiem... : ) Peel sobie siedzi i myśli, a co wymyśli to opowiada... : ) Dzięki. hmm ciekawe zatem co Peel wymyslilby siedzac na wiśni:);)...tez maja pestki tylko ciii:)pozdrawiam:)

odsłaniasz zakamarki duszy;)powoli:).Z perspektywy siedzenia na śliwie wiersz stał sie jakby...bardziej refleksyjny:)pozdrawiam

Adolfik:) Ty zawsze masz wene:)...Jestes mistrzem sonetów, delikatnej romantycznej poezji-ja w sonetach nie odnajduje siebie niestety:(ale zawsze Cie czytam...pozdrówki:)

Adolfik:) trzymam kciuki:):)pozdrawiam

niestety...nie najlepiej.pozdr.

eksperymentalnie Oxyvio:) ale ciekawie:)pozdrowki.Beata

te ,,miętowe marzenia ''mnie oczarowały Krysiu:)-perełka wiersza:)pozdrowki

tam za zegarem gdzie kiełkuje cisza mierzona wskazówkami jak ostrzem cyrkla sam poczujesz jak szybko nam uciekło zanim tuż przed, w przededniu i przedwczoraj dziś pospuszczały smętnie głowy rozzuchwaliłam się w ramionach na jutro jeszcze nie gotowych ciut rozmyśliłam się za dużo wczoraj pospane w błogostanie zawsze na przekór wszystkim muzom wyszło przed takt niedoceniane

wiersz juz typowo jesienny i dobrze:)tam sobie cytam i mysle , ze zacznie sie pora na kasztany...liscie;)czyli to co nas nastraja :):)fajny klimacik Krysiu

no Adolf:) nie powiem ladnie go zminimalizowałes...zwlaszcza pierwsza czesc:)pozdr.

dzieki Krysiu...tak sie miotam miedzy wierszem wierszem rymowanym a białym...chyba potzebuje takiego i takiego pisania;):) cmook:)

chodzi o kolory klawiszy fortepianu...cisza malowana muzyka drogi Marcinie:)pozdr. O, podoba mi się. :):) przyblizyłam choc troche:)pozdr.

dzieki Swierszczyku:) miło mi:) pozdr. Beata

witam Oxyvio:)bardzo Ci dziekuje za opinie:) i pozdrawiam wieczornie:)Beata

nie dla mnie:(pozdr.

Droga autorko, jak mam to rozumieć? I oczywiście- malowałeś, hihi. chodzi o kolory klawiszy fortepianu...cisza malowana muzyka drogi Marcinie:)pozdr.

w kącie umilkł fortepian snując domysły w milczeniu zawsze graliśmy na czarnych i białych jakby nie znając innych barw malowałes ciszę kontrastem teraz stare nuty szukają nastroju na cztery ręce dwie nie pomogą klawiszom wyjść z depresji nie słyszę kroków nawet cień odwraca sie do mnie plecami