Joanna G rabowska

Nie było cię jakiś czas...cieszę się ,że już jesteś. "Pociągiem do ciszy "podróżujesz? Wprowadziłaś mnie w taką jesienną zadumę i przypomniałaś swoim wierszem o tych ludziach, ktorych już nie ma....

Heh, czemu pan poeta kojarzy mi się z takim złośliwym chochlikiem?

Wprawiło mnie w zadumę. Refleksja. Brawo!To leży w moim klimacie:)

Niedzielna kawka dziś przy wierszykach madonny.I tak mi pisz i tak mi rób! :)

Marianno, bardzo Ci dziękuję. Już jestem o jedną czynność do przodu:)

Przepraszam. Mój synek, trochę mi tu narozrabiał, wcisnął za szybko klawisz. Miało być POWĄTPIEWANIE w tytule.

Poroniłam własną sztukę Którą jak dziecko pragnęłam mieć Jak marzenia, tylko moje Które lada moment miały spełnić się Zaplątałam swoje życie jak sznurówki w denny supeł Czy rozplątam je?

Kocham Ciebie K ochany, poraz kolejny próbuję nadać prostym słowom jakiś głębszy sens. O strożnie dobieram barwy słów, tak aby żadna nie wywarła na tobie "szarego' wrażenia. C enię nade wszystko szczerość, więc nią pokryję każdą myśl. H uragan nieczułości nie odważy się zniszczyć potęgi tego wyznania. A tłasem me słowa pokryte, lśnią jak brylanty. M oże to i dlatego, że płyną z głębi mego serca. C okolwiek jednak, by się wydarzyć miało na naszej drodze szczęścia. I ktokolwiek, by na niej stanąć zechciał. E gzystencjalnie upadnie. B o tak naprawdę nie ma takiej siły. I nie ma takiej złej mocy. E ksterminacja naszej miłości nie grozi.

W twoich wierszach odnajduję wspólny mianownik- uczucia. Miłość jest twoją inspiracją i tego nawet nie próbujesz ukrywać. Słusznie, bo bez niej nie było by tylu pięknych wierszy.

A ja bym nic akurat tu nie zmieniała. To odzwierciedlenie twej duszy,twych uczuć. W twoich wierszach wyczuwam taką lekkość i radość z odkrywania nowych słów, pięknie brzmiących porównań. Masz talent w tworzeniu i ja sobie cenię wysoko twoje utworki.

Nie masz za co przepraszać.Twoja wstawka, jak ją nazwałaś znalazła się w odpowiednim miejscu, z odpowiednim przekazem. Dziękuję.

Nie waż się niczego tu poprawiać! Juz dawno ci pisałam, że potrafisz swoimi utworkami wprowadzić czytelnika w świat lirycznego odprężenia.Zapewniam cię, że tu wrócę, wrócę....

Racja! Dziękuję ci Madonno za tak trafne spostrzeżenie. Nie mogłaś lepiej tego ująć. Pozdrawiam.

" Krzyk" Krzycz! Jeśli inni głusi pozostaną na twe wołanie. Ja na pewno cię usłyszę. Krzycz! Niech ból twój na krótką chwilę ciałem się stanie. A potem... zapadnie w największą ciszę. Nie kryj twarzy w dłoniach, pozwól łzom popłynąć. Czuję. że przy tobie być muszę. Nie pozwolę ci od miecza cierpień zginąć Uratuję, uratuję twą strapioną duszę. Wiem, że świat podstępnie zwabił cię do siebie. Odrzuciłeś mnie wtedy z tysiąc razy. Na dnie byłeś, gdy ja przyszłam do ciebie. Usuwając z twej drogi zatracenia głazy. Żal w tobie teraz na długo pozostanie. Ufność nie spotka się z każdym gestem. Usłyszę jednak twe wołanie. Przyjacielu, byłam tu zawsze...jestem.

Bez tytułu i bez smaku. Ciężkostrawny.Warsztaty, warsztaty panie poeto. Tu nie powinno go być!

Bardzo!:)

Bardzo ładnie marianko! Takie przywiązanie do rodzimego miasta, trzymanie się korzeni. A przy okazji wzbudziłaś moje zainteresowanie Cieszynem. Dziękuję za zaproszenie.:)

Pewnie bym go oceniła znacznie lepiej pod względem przekazu, natomiast bardzo mi przeszkadzały podczas czytania literówki i brak polskich znaków. Nie masz altu? Proponuję sumienną poprawę.:)

Przeczytałam wszystkie twoje wiersze. Masz ciekawy styl, a to co najbardziej uderza, to silne wzburzenia, irytacja, która zmusza czytelnika do głębokiej analizy. Oceniam na +:)

Krótko, rzeczowo i każdy wie w co gra? Szatańskie sztuczki są nam nieobce:)

Ech, znów te haftowane liryką słowa. Kolejny twój wiersz powędrował do ulubionych :) Brawo!

Ech..., nie mogę się oprzeć i znów tu jestem i wczytuję się w ten "Pociąg ciszy":)

A nasza kaja-maja jak zawsze, soczyście ociekająca miłością. To leży w moim klimacie jak najbardziej, dlatego jestem na duży +:)

Jestem pod wrażeniem. Dla mnie zabrzmiało to jak:Chwytaj dzień, bo przecież nikt się nie dowie, jaką nam przyszłość zgotują bogowie..."-carpe diem. Gratuluję:)

Tego mi było trzeba na rozpoczęcie dnia. Bardzo ciekawy wiersz i daje do myślenia. Pozdrawiam.:)