Regina Koch

Miło Krysiu i Cat że zajrzałyście do mnie.Chyba opuszcza mnie wena,może już lepszych wierszy nie wymyślę (puki co)Uśmiechy

Messalin,oj bywa się samotnym. Mówią, że zle jest z ludzmi ale bez nich jeszcze gorzej.Pozdrawiam

Niebo jest wciąż za duże nade mną gdy sama błądzę między jednym a drugim westchnieniem Drzewa poruszone wewnętrznym oddechem kołyszą się w takt serca Chłodny napój dnia orzeżwia kolor ust Palce wędrują po pustej przestrzeni Zdzbła trawy poruszają uczucia schowane na dnie jeziora Nieboskłon oddycha ponad spojrzeniem [sub]Tekst był edytowany przez Regina Koch dnia 27-07-2004 21:11.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Regina Koch dnia 28-07-2004 21:22.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Regina koch dnia 28-07-2004 22:33.[/sub] [sub]Tekst był edytowany przez Regina Koch dnia 29-07-2004 08:14.[/sub]

Podoba mi się zwieńczenie wiersza : my bogactwem darów schowanych skwapliwie na krańcach zmysłów

Emilko oczywiście nie mam do Ciebie żalu za krytykę.Pozdrawiam

Przemyślę,choć wolałabym go nie poprawiać,bo wiersz ten napisałam 15 lat temu i widocznie takie były moje odczucia,ale poracuję nad tekstem, dzięki za uwagi Pozdrawiam

Taki ciepły wiersz i podoba mi się,czy Ty też bywasz zamyślona?

Pierwej dałam tytuł swojemu wierszowi "Zapomniałam" aniżeli Twój przeczytałam Za zbieg okoliczności sorry.Całuski

a mnie się on podoba takie sympatyczne rymiki.Pozdrówka

poprawiłam i chyba lepiej brzmi,winno być zawieszonych [sub]Tekst był edytowany przez Regina Koch dnia 26-07-2004 19:34.[/sub]

Dzięki,wyrzuciłam w oryginale te dwa razy i jest ok.Uśmiechy dla wszystkich czytających wszystkie wiersze.

Jano i Cat,cieszę się że mój wiersz spodobał się.Nie zawsze udaje się uchwycić myśl i zapisać pięknymi słowami.Ja ciągle jestem na początku drogi, mając za sobą duży bagaż przeżyć piszę trochę inaczej i może czuję inaczej niż większość piszących na tym portalu.Staram się dokładnie czytać uwagi wszystkich którzy wypowiadają się na temat moich wierszy,poza tym nie wszystko wszystkim się podoba,a ja piszę tak jak czuję choć czasem nieudolnie(piszę).Pozdrawiam

Może faktycznie o jedno zapomnienie za wiele,poprawię w oryginale,ale bardzo dzięki za uwagi,pozdrawiam

Emilko,nie każdy wiersz musi być ambitny,dlatego umieszczam go w piaskownicy,ale dzięki że wpadłaś

Zapomniałam dotyku palców które rysowały mapę mojego ciała koloru słów zawieszoych na gałęzi grzechu przestrzeni kwitnącej zapachem bzów melodię wiatru co na skrzydłach ptaka unosiła w wieczność utkane ze snów tęsknoty błękitu spojrzenia ukrytego w zakamarkach kochanych oczu Pozostały tylko pomieszne obrazy w pamięci. [sub]Tekst był edytowany przez Regina Koch dnia 26-07-2004 19:33.[/sub]

Sympatyczny wiersz, i podoba mi się.Pozdrawiam

Ponieważ nie było mnie parę dni i nie miałam wglądu do wierszy, przyznam Krysiu, że ten twój krótki wiersz jest po prostu super,czy to Twoje nowe dzieło? bo go nie pamiętam. Całuski z podwórka

Zgubiłam dzień w twoich ramionach gdy stałam oparta o skrzydła wiatru Zielone liście akacji spadały płatkami na drogę nieznaną Pragnienia jak ptaki siadały na rzęsach zamykając jasność spojrzenia Rysy twarzy ginęły w potoku słów schowanych za ustami Latarnie zrenic błyszczały w objęciach nocy Schwytane w dłonie krople deszczu gasiły rozpalone myśli Wiatr zatrzasnął furtkę do ciebie.

Chcę mieć twoje smutki w moich oczach chcę mieć twoją radość w mojej twarzy chcę mieć twój spokój w palcach mojej ręki chcę mieć twoje myśli w mojej głowie chcę mieć twoją miłość w moim sercu Wszystko co twoje chcę by było moje.

tekst trochę kabareciarski,może gdyby go jeszcze trochę oszlifować byłby niezły monolog.Pozdrawiam

krótki,zwięzły i całkiem fajny,podoba mi się

Słoiki z przyprawami śmieją się ze mnie że znowu zgubiłam gwizdek od czajnika który stał na brzegu mojej duszy Kto teraz będzie ostrzegał przed chaosem moich myśli?

Jak ziarno wysypane z dojrzałej pszenicy i opadłe na śćiernisko zbieram te dni z tobą chowam przed ludzkimi oczami w pudełku z porcelany Pielęgnuję i chronię Wieczorem w samotności uchylam wieczko wysłuchuję szeptu słów niewypowiedzianych a na białym ekranie mojej świadomości wyświetlam obraz twojej twarzy.

Muzyka moich wierszy brzmi jak stara winylowa płyta której w dobie kompaktów nikt juz nie chce słuchać A ja na strunach duszy wygrywam melodię słów Może ją usłyszy jakis kolekcjoner staroci?