Anastazja.P

dziękuje wszystkim, którzy zatrzymali się na chwilkę na moim "kawałku" :-)) Pozdrawiam Dziękuje :)))))

niebo parawanem otwarte dla wszystkich nieme nocne kino Discovery Chanel kolie skradł w bezruchu człowiek bez klosza w pusty lombard złożył depozyt kartonowa galaktyka Tantala gratisowy mikrokosmos na zagłówku betonowym dominium persona

spojrzał Eros na rodzicielkę jak na pierwszą boski palec wskazujący wiatr przywołał kąpiel wzbroniona spacer za cieniem węża wije się następczyni drugiego żebra nad wodą, z ciepła rosą na stopach bosa jeszcze nie teraz biblia na kolanach w trawie wystraszona mesalina kobieta echo

P.S. Ze specjalnymi pozdrowieniami dla Daniela Piaska Piasecznego :)))

wchodzę w błoto butem jaźni krzywy uśmiech bytu błagam powietrze korzenie rozpostarte dławią cisze dyszkant rozszczepiony nie drapie po strunach słoność z rogalem siła o pomstę woła bez ruchu zamarła kołek wbity zgoda, milczę ukłon stłumiony broń rzucona

obudziłeś to tak długo spałam?? pościel myśli jakaż biel może ekri moderne?? jaki usłużny miły uniosłeś nad senne opary dziękuje ale czy nie za późno?? gniewasz się?? ja nie, kochanie, ja nie przytuliłeś wskroś ciepły jeszcze tylko włosy masz jakieś porwane trąba??? dlaczego nos rośnie? lżej kochanie otworzyłeś okno?? przeciągasz się jak co dzień słodko całujesz w policzka mego swe miejsce czy rzekłam miłej pracy?? czas wstać spakować walizki przytulę się do poduszki.

hehehe :) cymes...damagam się "jeszcze" Pozdrawiam

ohhhh...wszystko o czym decydujesz sam jest Twoje...Twoja krytyka jest Twoją....nie będę sie z nią spierać...eehhh

To co podoba się Tobie...jest Twoje...to co nie podoba...też jest Twoje...bez mych domniemań. Pozdrawiam

o gustach sie nie dyskutuje :) wiec "Twoj smak..Twoja woda" Dziekuje

"ku zejściu dróg nieodgadnionych"...życie doczesne i te o której religia mówi "królestwo niebieskie"....w pewnym momencie zbiegają się będąc wciąż niepoznanymi.....wyrwać się "wizją niebytu"...pozbawiając się owej świadomości... Krytykujcie dalej..... Dziękuje

w kręgu instynktów gonionych dniem wzrastających napięć bezwolnie po linii ich wskazań nieczystymi stopami kroczę ku zejściu dróg nieodgadnionych wyrwać się wizją niebytu wzór koła twardość formuły przez głowy reguł ściskają na linii geometrycznej bryły spacer długością syzyfowej pracy nakazany wzbrania powraca tym samym torem paraliżuje czerwoność spazm kolejna wizyta szlakiem dejavu odległości kroczone tysiącem ruchów Koło się kręci nogi wciąż noszą do przodu cofa się względność