Zbyszek_Dwa

Dzięki za plusiora Waldemarze :)) Miło Cię gościć. Pozdrawiam :))

Witaj "skrzydło". Dziękuje za zatrzymanie się w moich progach, miły odbiór i drobne uwagi. A jak by brzmiało "sam będąc" zamiast "sam jeden"? Niby to samo, ale... Serdecznie pozdrawiam i odmachuję:))

znów rozmawiam z tobą sam będąc widzę uśmiech w świerkach i ścieżki we mgle wciąż odpowiadają tak samo jak twoje promienne niezapominajki subtelne i niegrzeczne marzenia przysiadły na naszych skroniach poziomki w cieniu paproci po szarych kątach czasem w chodnikowym tłumie blade lico i usta w snach obok siebie idziemy parkiem a drzewa takie białe czy wiesz ile razy zanim poszedłem spać szukałem brakującego elementu naszych puzzli obecnych i tych ostatnich układam z uporem

Witam Babę z ukłonem i dziękuję za miły komentarz. Owszem, fajnie zobaczyć resztkę błękitu a potem całą połać:)) Pozdrawiam niedzielnie :))

Dziękuję Aniu za interpretację i podobanie wiersza)) Spojrzenia na życie jak i na wiersze są i powinny nawet, być różniste :)) Serdecznie pozdrawiam:)

Ten berek jest kapitalny :)) Urok wiersza ogromny i atmosfera obrazka. Miłego wieczoru Teresko:))

Trafne i nie przesadzone porównanie do Jasnorzewskiej poezji Tereski :) Wiersz dla lirycznych dusz i dla twardych chłopów co to wiedzą, że miłość jest wyjątkowym uczuciem. Podrawiam Teresko:)))

I ja się przyłączam do pozytywów. Wiersz wzrusza. Dla mnie jedynie rymy... ale to kwestia gustu. Powodzenia w tak pięknym, klimatycznym pisaniu. Pozdrawiam Anno:)

Ciepło, optymistycznie i pięknie jak zawsze u Tereski :)) Zawsze lubię tu zaglądać. Miłego wieczoru Teresko:))

Jak zawsze ciepło w Twoich wierszach a ten troszkę inny niż kidyś czytałem. Podoba mi się takie podziękowanie :) Pozdrawiam Waldemarze :)

Ładny wiersz, ładnie ujęta myśl i rzeczywiście inny ten utwór niż poprzednie, ale podoba mi się :)) Pozdrawiam Bernadetto:)

Dobrotliwie ciepły, uśmiechem zdobi spojrzenie. Już taki nietęgi, ciągle go mniej, uwodzi coraz rzadziej, tym więcej potrzebuje troski - im bliżej mu do dziecka. Idealny początek całości a dalej to już konsekwencja pięknie podana. Jak poprzednicy, lubię czasem takie klimaty z nostalgią i dobrocią w sercu :)) Serdecznie pozdrawiam Babo:))

Dziękuję Tereniu :)) Ładnie zinterpretowałaś i podoba mi się podobanie. Częściej tak rozrabiaj podnosi to moje morale:)) Serdecznie pozdrawiam :))

poza tobą ciche serce za mną roztargnione czarne drzewa stygną zajadłe legiony Brutusa wciąż wypatrują cienia za oknem za progiem rąk otwartych pragną utulenia kolorowe dusze w skrzydłach stokrotki na policzkach ckliwie spoglądając w niebo odnajdują resztkę błękitu

Ja to Tereniu śpiewam barytonem ale ciepłym i jak trzeba to nawet mogę altem żeby było weselej :))) Już widzę nasz chórek a może nawet cały chór było by fajnie :))) Pozdrawiam i zyczę śnieżnych przepięknych świąt :)))

na jodłowej gałązce biały okruszek podzielę na pół w oczekiwaniu że gdzieś tam daleko świąteczna samotnia żyje pragnieniem człowieka Piękna zwrotka, mająca kilka znaczeń budzi wiele przemyśleń Cały wiersz świetny, nie tylko o świętach... :))) Pozdrawiam świątecznie:))))

Ciepło mi się robi na tak miły komentarz:)) Dziękuje Tereniu Tobie też życzę ogromniastych radości w te przepiękne święta :))) w miłym roześmianym gronie:)))

Terenia ma rację Ireneuszu tak wprost można odczytać porę cipłych chwil nie tylko przy kominku przy ognisku domowym też :))) Pozdrawiam i życzę udanych, śnieżnych świąt :))

Dziękuję Kasiu:)) Oj pięknie by było w zimowej scenerii witać Maluśkiego:))) Życzę Ci tego. Pozdrawiam świątecznie:))

I ja się przyłączam i chętnie zaśpiewam :))) W tak pięknym nastroju chce się śpiewać... :))) Serdecznie pozdrawiam Tereniu :)))

kolejny raz włożył czapki świerkom porozwieszał przebłyski kolorowych wiosen więc co znaczą chmury w grudniowy ranek okno w wacianym szaliku już gna kryształowa odnaleźć kolor w bieli do snu utulić miłość jasnym i prostym słowem nad porą kominków roziskrzone drobiny radości czas w ciepłych bamboszach pod nosem

Mi sie też podoba, bardzo. Ładny ciepły wiersz płynnie się czyta :) Pozdrawiam Alicjo.

Dziś czytam kolejny wiersz o świętach. Ładnie oddana atmosfera matczynego, ojcowskiego domu lub domu co przyjmie każdego potrzebującego w takich chwilach. Pozdrawiam skrzydło :)))

Stół wigilijny zawsze wzrusza również z tego powodu że nie można być w wielu miejscach naraz :) Ciepły, uczuciowy wiersz, podoba się bardzo :)) Pozdrawiam Teresko:)))

Bardzo sprawnie napisany wiersz pieknie, subtelnie ukryte znaczenia i uczucia. Ale dziś, wiersz taki inny niż zwykle. Wena Tereski nie opuszcza:))) Pozdrawiam serdecznie:))