Almare

-wybieram kobietę. i niech będzie od ściany do ściany...to bujanie, albo jazda bez trzymanki, po bandach, jak w bobslejach. :)

-...a jak mamy dysmorfizm i uważamy, że noga jest zbędna lub obie do ucięcia? :) to znika nam powszechność, Panie Jacku. :) -...a wiersz się podoba.

- kontakt z bogiem(w jakimkolwiek systemie religijnym) bez metafizyki jest niemożliwy! jak mówi Poltyn Bo nie jest czym innym istnieć, a czym innym zawsze istnieć ... i już metafizyka. -modlić się można w dowolny sposób, wierząc, że modlitwa przybliża do zbawienia. ale pan, personifikuje boga, mało tego, właściwie stawia na się na równi - pisząc o prawach ustanawianych przez peela cytuję: Panie Boże dość już o mnie pomówmy raczej o Tobie jak Tobie się jest we mnie kiedy kreśliłem swoje prawa swoje prawdy co sobie myślałeś -peel nie ma swoich praw, prawa własne ma tylko bóg. w kwestii bycia boga w peelu, sprawę rozstrzygnąć Mikołaj Malebranche mówiąc: Bóg porusza naszą ręką nawet wtedy gdy czynimy z niej użytek wbrew Jego nakazom;skarży się bowiem ustami proroka (Iz 13; 14), że każemy MU służyć naszym nieprawościom i zbrodniczym rządzom. -to nie jest modlitwa, to jakieś wariacyjne zapiski na temat boga, poddające w wątpliwość koncepcje boga chrześcijańskiego ( bóg w koncepcji chrześcijan jest miłością), tu cytat z wiersza: mam nadzieję że poczujesz się w nas dobrze i że będziesz kochał nasze dzieci kiedy nas już zabraknie pytanie:czy będziesz kochał nasze dzieci ? oznacza, że autor źle się porusza w problematyce. rozumiem, że autor nie ucieknie pisząc: w tej zwrotce rozmawiałem z innym bogiem. pozdrawiam.

Czyli pojęcie boga egzystencjalne a nie metafizyczne? Ja cię kręcę, nowa droga do poznania boga. gdyby kolega, mógł w następnych dziełach, przybliżyć choćby teodyceę; chętnie zagłębię się w głębi , w której nie watpię, geniusz się kłębi ech! pozdrawiam.

-pytam: czym się kolega naspidował? zapewniam, pełna dyskrecja. ;) -wiersz: pominę wieloznacznym milczeniem. -pozdrawiam, licząc na odpowiedź.

- witam, wstrętnie pokrętne pióro.:)) - powiem krótko: zassało mnie! - pozdrawiam

albo niech zacznie gorzej pisać nad poziomy nie wylatuj, pisz równo jak dla powiatu. niech gmin radość wreszcie ma: pisanie wierszy - żadną sprawą! :)))

Sokratex mnie ominął; dzięki za wyjaśnienia. -Sokratexa nie jestem pewien, ale Niepowtarzalnego na 99,99%, co oznacza, że jestem bardziej na bieżąco z nurtami poetyckimi, jakie reprezentują nicki szanownego autora. i tak: Wstrentny był pokrętny Boski - romantikobosko Niepowtarzalny niepowdarzalnie niepoprawny

-potoczny język i zwykłe życie ludzi w bloku...ja wolę "Oko w okO". chcę dostać od poezji inny, piękniejszy, bardziej niezwykły opis świata lub świata poety. dlatego autorze przechodzę obok dzieła...mimo.:)) Oczywiście, rozumiem tragiczny wymiar nieprzespanych nocy, dających asumpt do spisania ich w formie wiersza; jerzęłi masz ulge to wpożo -pozdrawiam, czekam na romantyczną nutę.

-Ech Boski, ale trafiłeś z mitologią...wróciłem właśnie z Bliskiego Wschodu, a tam stałem na progu wielkiej świątyni Artemidy i jestem jeszcze pod wrażeniem wielkości starożytnych. - tak piękny mit, jak ten o Dafne i Apollinie, mógł powstać tylko w klasycznym świecie. -wiersza nie omawiam, zrobili to inni. :) -pozdrawiam

- pamiętam ten wiersz z warsztatów, chyba(chwila wahania... jestem zbyt leniwy by sprawdzić), miał inne zakończenie; to jest lepsze. - sprytnie wciągnąłeś czytelnika w grę z...jaworem :)) no, to jak to jest z miłością, panowie i panie? - w dziele widzę kontynuację fascynacji tym co widzialne, a tym co nie jest dostrzegalne w pierwszej chwili, oraz tym, jak dwoista jest natura miłości i życia. czyli: W=BK=N=~ :)) w całej krasie. (Piękne równanie, prawda?) -łatwa, urzekająca powierzchowność( ale jak piękna i melodyjna) a pod nią Ópiór jakiś, czarne moce...kłopoty, problemy, klęski - druga strona medalu. Porównałem "Oko w okO" ze Świtezianką A.M., wyszło na Twoje...Poeto! Metafory znacznie lepsze, budowa wiersza trudniejsza( Wieszcz się nie wysilił, zwyczajnie, zrymował).A przecież, dobry romantyzm potrzebny zawsze!Na mojej liście poetów romantycznych(piszących współcześnie)umieszczałem J.Koftę, teraz również Ciebie. -Robak z dużej litery, pytam: dlaczego? odpowiedź może być pokrętna. :) -pozdrawiam, czekam na następne dzieła. P.S. -do kolegi W. Bukowskiego: to jest- zapewniam- spec od średniówki, obrazowania, rytmu i dowolnej poetyckiej formy. N. "przegryzł" polszczyznę, a warsztat ma w małym palcu.

- wybieram Twoją wersję. - wyjąłeś z wiersza Małgo Jon poetycki szkielet i wyszło znakomicie. - pozdrawiam.

spać z głową w kołach tramwaju i być kimś. podoba się, podoba się całość, nie podoba się świat bez kobiety; winny zamiennik, ramiona poetów...to nic, wobec ubabranej nagością Niebieskookiej. :) pozdrawiam

- Krysiu, Twoja wypowiedź potwierdza moje przypuszczenia, dotyczące genezy powstania pseudonimu artystycznego Poety, który daje... oj, daje wzruszeń i poruszeń moc. -Dlaczego Boskie Kalosze? To proste: on, na codzień musi chodzić w kaloszach, albowiem brodzi nieustannie w potokach łez, łez wzruszeń. Normalnie, chlapa jesienna bez względu na porę roku- stąd - Kalosze. Boskie zaś, bo to łzy kobiet, a te, przyznasz, są boskie same z siebie.:))) - Pozdrawiam.

[quote] Drogi autorze Nie uważam fraszki "Edukacja" ani za "dzieło na granicy dobrego smaku" ani za "wulgarne" - nie jest moją winą to, że u niektórych czytelników wyraz "pośladkowy" kojarzy się jednoznacznie zupełnie tym samym zniekształcając wymowę utworu. Może właśnie tą fraszką uzupełniam jakąś poważną lukę w edukacji? [quote] Jeżeli przyczyniłam się do inspiracji calej serii wulgarnych wierszyków, to najmocniej przepraszam. Naprawdę mi przykro, że tak się stało, bo wyjątkowo nie lubię wulgarności w poezji. Również pozdrawiam - jak słyszę "poród pośladkowy"...to nie jest to śmieszne, bo znam ewentualne negatywne konsekwencje dla dziecka i matki. wszystko co zostanie powiedziane po takim zdaniu śmieszne nie jest, to mój odbiór indywidualny Pani żartu, ukształtowany poprzez moje doświadczenie. - proszę nie przepraszać za inspirację, była owocna, i sprawiła mnie i Niebieskookiej wiele radości, to my dziękujemy, dzięki tej fraszce udało się stworzyć kilka pikantnych kawałków, a fraza " tak zupełnie przez przypadek."..będzie kodem otwierającym lub puentującym wiele rozmów. :)) - wulgarność w poezji jest naganna i też jej nie lubię, chyba, że jest uzasadniona - nie da się inaczej powiedzieć, trzeba użyć grubego słowa. - jeszcze raz pozdrawiam.

-a, gdybyś tak, podał ich nazwiska, nam byłoby łatwiej, nie podjęlibyśmy żadnych rozmów z rzeczoną grupą. Właśnie, grupa, a piszesz w ostatnie zwrotce do "mnie", napisz do "nich", "ja" bez mózgu czuję się niekomfortowo, "im" jak piszesz, wszystko jedno. -z "wielkością" ludzi rozmawiających o ideach, nie przesadzałbym. często proste życie wymaga heroizmu i hartu ducha, a rozgrywa się często w ciszy za ścianą, z konieczności ze wzrokiem zawieszonym na szmirze za szkłem. pomyśl: jesteś sparaliżowany. a, teraz to samo zdanie tak napisane: pomyśl, że tam leży ktoś sparaliżowany. -pozdrawiam

- właśnie pod pancolkowym wątkiem napisałem, że mało liryki, a tu liryki dwa koszyki. :) - dobrze, że zamieszczasz hurtowo, zapełniasz lukę w podaży. - pozdrawiam

- Droga autorko, dzieło jest na granicy dobrego smaku, dlatego musisz uwzględnić rozbieżność opinii krytyków. Aby to ukazać, napisałem dwie fraszki stopniując ich wulgarność i umieszczam je pod Twoim dziełem nad nim zaś...o, np fraszki B.K. ( są pod ręką ). -Widzę, że zbierasz pozytywne opinie o dziele; Czy uwzględniłaś szkodliwość pozytywnych opinii na własną twórczość, ich zabójcze działanie? To właśnie B.K. napisał w jakimś wierszu, cytuję sens: jak chcesz zabić, zniszczyć poetę w poecie, to go chwal ! -Mimo wszystko, dziękuje za miły wieczór jaki spędziłem z Niebieskooką na tworzeniu całej serii mniej lub bardziej wulgarnych wierszyków.(tak, to z Pani inspiracji) Pomagała bardzo, czym zaskoczyła mnie niebywale, dodając czasem bardzo odważne rozwiązania. Te dzieła nie nadają się do publikacji tylko do pamiętnika, gdzie jutro zostaną skrzętnie przeniesione. - Jeszcze raz dziękuję za inspirację. pozdrawiam.

gdybym musiał wybierać ten jeden wiersz... Artur Rimbaud - Marzenia zimowe Dobrze nam będzie w tej zimowej jeździe W miękkim różowym wagonie. W błękitnych kątach poduszek jak w gnieździe Całusów rój utonie. Aby nie patrzeć na okienne szyby, Zanikniesz oczęta strwożone, Bo tańczą w nocy czarne wilki niby A niby czarne demony. Nagle uczujesz dotyk połechtliwy — To całus lekki, pająk dokuczliwy, Po karku ci się snuje. Powiesz mi: "Złap go!", uchylając głowy, I rozpoczniemy bestii długie łowy, Która daleko wędruje. ...może dlatego, że tak mało takich wierszy. z poetów znalezionych, kiedyś przypadkiem, w sieci - rozkapryszony tygrys - i taki wiersz: a one tylko całują się, całują obiecałem sobie, że nigdy nie dorosnę, bo wata cukrowa ma cudowny smak, bo ciepły piasek jest moim obserwatorium, bo pocałunek jest początkiem śmierci i nie nosiłem spodni w prążki, i nie wiązałem z panną wstążki, i nadal bym w obłokach bujał, gdyby nie usta - całują się, całują choć coraz słodsze jest to co zapomniane, to coraz słodsze jest to co pod ustami, choć wata z cukru ma cudowny smak to usta tylko całują się, całują

Pani Zofio, Pani dzieło natYknęło mniĘ i oto, Olśnienie. :)) Olśnienie Tak, zupełnie przez przypadek, wsadził pannie chuja w zadek. -O!- zdziwione dziewczę rzecze. -Nie ta dziurka mój człowiecze! Ale później zachwycona: - Jestem dobrze pierdolona. Myśl jej błyska niesłychana: -Zawsze chcę być tak, jebana! jeżeli mogli mistrzowie naszej literatury, to my też...co nie? -pozdrawiam :)

Utwory liryczne to - najprościej rzecz ujmując - po prostu wiersze. Gatunki liryczne: a) elegia b) oda c) tren d) pieśń e) fraszka f) hymn g) sonet Gdzie pisze, że fraszka nie jest wierszem? ok to w takim razie nie jest utwór liryczny , a otwór i tak Zofia, została prekursorką, odkrywczynią, ba, Stwórczynią nowego gatYnku lirycznego: otwór liryczny :)) kurcze, to jest seksy... nawet!

-O pomyłce nie ma mowy, poród będzie pośladkowy. - Co? - wzrok męża błysnął szałem - Toż tam nie penetrowałem! przedtem były piękne chwile on polował dla niej na motyle nawet w Chile tili tili tili la la a nawet moi mili tili tili torturka aby w TEJ chwili zmieniać jej grymas w zadowolenie, musiał j...ć przy Chopenie dokończyłem ku przestrodze młodzieży :) może nie tak finezyjnie, ale co mi tam ! świntuszymy!

nad filiżanki czasu brzegiem zbłąkane usta marzą cieniem bladoróżanym zapatrzeniem -wszystko można poprawić. poniżej na szybko : filiżanka brzegiem czasu rozmarzone usta zanurzone całują bladoróżowym zapatrzeniem -następny wers powinien być jeszcze dłuższy, tak by przeciągnać chwilę nad filiżanką herbaty do nieskończoności...jak to w miłości :))

cierpliwie czekam na spotkanie z nieskończonością, która od dawna, tak, bardzo powoli ( jak ciepło i zimno), wbija się w serce dziecka nożem mojego słowa. -a ja, cierpliwie czekam na poezję, autorze; jak na razie dajesz zdanie złożone a w nim obraz dziecka z nożem w sercu..."nie po mojemu słowu ta metafora". jestem cierpliwy, wierzę, że się doczekam :) -roztrzelone wersy - majestatyczniemiałobyć - wyszło megalomańsko bo podpięte pod tytuł filmu K.Kieślowskiego. po co ? czieławiek rodzi się, cierpi i umiera... banał. zgoda, nieskończoność już nie jest banalna, ale to już inna bajka...co nie ? :) -pozdrawiam.

odniosę się do tej wypowiedzi: tak, tu jest muzyka poważna wpleciona w rytm walca. autor odwołuje się do romantyzmu formą wiersza i odniesieniem do do jej twórców - poetów i kompozytorów, których nazwiska wymienia. forma wiersza, (autor czuje się w niej jak ryba w wodzie ) zakładam, to ukłon w ich stronę; cytowana zwrotkę wiersza K. Norwida można przyjąć i za motto ( co oczywiste ) ale również za refren, powtarzany po każdej zwrotce, jak w piosence. autor- peel jest zakochany( nieszczęśliwie). wszystkie rekwizyty na scenie: maj, noc księżyc, pachnące bzy, słowik, i muzyka, muzyka, muzyka...kurcze, dlaczego nie! co w tym jest złego? tak było, jest i będzie; i jeżeli forma jest dobra ( a tu jest ), to należy bić brawo. a przy zwrotce: Ćmy krążą w zmęczone ich oczy wpatrzone: mrok widzą czułości, czy czułość jak żar? Stań bliżej, przy oknie, literą na stronie - ich - celem istnienia na chwilę się stań! wszytkie Panie powinny mdleć ;) - piękna jest. -to był trop liryczny, jest jeszcze jeden refleksyjny - mroczne akordy grane lewą dłonią - kto chce to słyszy... melodia życia grana tylko prawą dłonią nie byłaby pełna. - pozdrawiam lub raczej: wzdycham :))