BARBARA_JANAS

Dobre, mocne wyjście a raczej odbicie. Lubię. Pozdrawiam.

Przeczytałam sobie nie pisz dla szpanu panie rewiński ;) Jak zawsze krótko, prosto, na temat i trafia. Pozdrawiam. CCC

Poeta jest bogiem swego wiersza. Nawet fajny. Pozdrawiam.

Puenta jest fajna. Pozdrawiam.

To było lato kapsli i finki rzucanej z przedramienia. Lato bajek w których dziewczynkom czytano bajki o księżniczkach, które spotkają księcia, a chłopców hartowano i rozbierano z wrażliwości. Później spotkali się razem, ale nikt nie mógł wyjść z roli, z z której wzrósł i stał się problem... To było lato najpiękniej trudne w skutkach. Pozdrawiam.

Witaj Beatrycze :)) Ołówek ma taki falliczny kształt, więc dwuznacznie dla mnie - nic nie poradzę ;) "przeliczam" chyba zbędne. A tu trochę się gubię : poprawiam poduszkę wieczorem pod palcami brak a gdyby tylko : "poprawiam poduszkę" bo nie rozumie zastosowania "wieczoru". Czy ma on jakieś konkretne zadanie ? Nie wiem też czego brak pod palcami. Puentą wstrząsnęłaś/potrząsnęłaś/zaskoczyłaś. Tekst nabrał kształtu. "Życie" pod wiekiem, pod kloszem ("szklany klosz" Sylwii P.) - taki mam ciąg skojarzeniowy... Podoba mi się wierchoł :) Pozdrawiam serdecznie. :))

choć go mijam na przekór zawinięty w milczenie tak spokojnie czaruje powłóczystym spojrzeniem Pociągający ten miedzyczas...no no... Pozdrawiam :)

A możesz to przetłumaczyć Pancuś ?

Zdecydowanie ostatnia zwrotka wyróżnia się ciekawością wejścia w obraz i zatrzymuje na długo. Taki styl leży mi najbardziej. Pozdrawiam serdecznie. :)

Bogusiu jak ty będziesz to my też, przecież to tylko rzut beretem :)) Pozdrowionka :))

Dzięki marianno. Mój jęzor mgły starł się na pył ;) Pozdrawiam.

A gdyby tak : siedem ramion młodości przemijając dosięga dusi pożera niepamięć tylko cierpliwości brak Tytuł do zmiany, ale się rozkręcasz Halinko :) Powodzenia. jeżeli pozwolisz Basiu to sobie go wezmę dziękuje pozdrowionka Możesz zabierać i wyciągać wnioski do następnego... Jestem do dyspozycji. :*

A gdyby tak : siedem ramion młodości przemijając dosięga dusi pożera niepamięć tylko cierpliwości brak Tytuł do zmiany, ale się rozkręcasz Halinko :) Powodzenia.

tamten wieczór przy drinku pantomima muśnięć zmrużone patrzenie wtulałeś we włosy chciałeś nacieszyć tańczące magnolie odbierały nagrodę za czekanie Bardzo przepraszam za nożyczki ale w tej wersji pięknie i dwuznacznie :) Ktoś kiedyś powiedział, że pisanie wiersza polega na wykreślaniu. Pozdrawiam Teresko serdecznie.

Dzięki za odnalezienie wiersza. Pozdrawiam serdecznie :)

A na dowód powiem, że zadaniem tego czasu jest odkrywanie nowych możliwości i zakończenie starych spraw, bo stoją na przeszkodzie dalszego rozwoju. Pęka obraz superkobiety, opiekunki ogniska domowego i pracownicy. To czas poszukiwań sposobu, by żyć wszystkimi aspektami swojej psychiki. Pozwoliłam sobie na uzasadnienie, może nieco psychologiczne ale jak najbardziej trafne i współgrające z tekstem. Rymów się boję, ale potrafię wyobrazić sobie jego wydźwięk. Pozdrawiam.

Korespondujemy ze sobą Januszu, przemierzając czas przeszły, który nieustanie/nieuchronnie przenika teraźniejszość. Jak już pisałam wcześniej, nie sposób uciec, zagłuszyć materią. W powrotach jest piękno a niejednokrotnie strach - kto oddala ten "nie żyje". Cenię wszystkie Twoje zapachy, obrazy i uczucia wierszy. Łagodnie przemierzam historię, z której zbudowany jest mój świat. Dziękuję za kolejny wiersz - balsam, wiersz - przestroga, wiersz - tęsknota. Pozdrawiam serdecznie.

Tym razem z drugą zwrotka mam problem skojarzeniowy i nie bardzo. Za to pozostałe części niezłe. Pozdrawiam Michale. :)

no,no trafia, do tego nie spać, po co Herbert, pozdrawiam no, no ja sie nie dziwię, że trafia :) Pozdrowionka dla autora.

Fajnie namalowany wiersz. Coś tam zgrzyta w formie (niepewność, pustką). Pomijam bo trafia w mój nastrój. pozdrawiam.

Nie podejrzewałam cię nawet o taki wiersz. Za tę puentę masz moje poparcie. Wcześniejsza egzaltacja, chociaż zamierzona - jak sądzę, przekracza moje podejście do tematu. Pozdrawiam Macieju :))

alienacja, izolacja a przede wszystkim indywidualizm podany w piekny poetycki sposób, pozbierane głosy myśli, emocje dojrzałego ich analizatora, do tego przyprawa w postaci wstrzemięźliwości słownej, tyle ile trzeba, by poruszyć wrażliwość czytelnika nieobojetnego, z bagażem doświadczeń swoich, jakiekolwiek mające dla niego znaczenie. Ujęła mnie swoboda poetyckiej lawiracji między gradacją wspomnień a celowym przytaczaniem mysli związanych z przeżywanymi konkretnie teraz(kiedyś tam) sytuacjami. Długo zastanawiałem się nad sentencją modlitwy, która nie powiem, drażniła mnie , w związku z ogólnym zamiarem wiersza, jednak uznałem ją jako ewentualną "furtkę" ze świata hegemoni wspomnieniowo-myślowej w świadomość usprawiedliwień, czy wręcz wybaczenia, do takiej modlitwy trzeba dojrzeć, peel dostrzegł owo wyjście, skorzystał, zostawiając tamten świat sobie, jako eksponat dziedziczenia, wyspa(alienacja) i pancerz(izolacja), (albo odwrotnie), do których sie wraca, gdy przychodzi słabość, gdy zawodzą przyjaciele, gdy trzeba się odrodzić, o tym wierszu można i można, długo i długo, ściskam prawicę poetycko...pozdrawiam Jacku, jak ty skomentujesz mój wiersz zaczynam wierzyć, że to co piszę jest dobre. : ) Fajnie, że czasem podchodzisz do mnie jak do rasowej poetki. Dziękuję za wymagania literackie jakie przede mną stawiasz. Przyjmuję z radością twój męski poetycki uścisk. Pozdrawiam z ty już wiesz...;)

Podaj tylko czas...a popędzę do kuchni... Zapraszam Serdecznie :) O.k. Czytałem jeszcze raz i jeszcze lepsze. Trzymam za słowo. Trzymaj mocno :) Szczęścia w Nowym...

www.jacquielawson.com/preview.asp?cont=1&hdn=3&pv=3111904 dla wszystikch Orgowiczów Dosiego Roku Kąpiel w szampanie no...no... Jak ma się u kogo zostawić jeże wszystko jest możliwe ;) Dziękuję.

www.przepisz.pl/toast/?od=Basia