Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jacek_Suchowicz

Mecenasi
  • Postów

    11 085
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    106

Treść opublikowana przez Jacek_Suchowicz

  1. a może Renoir -a ziemia grodziska - pałacyk w Radziejowicach, willa Chełmońskiego a oryginały po całym świecie i ludzie oryginalni pamiętam ponad 20 lat wstecz z racji profesji chodziłem po domach i rozmawiałem z ludźmi. Chłop (niby prosty człowiek) wrócił z pola i przyłączył się do rozmowy. Z tematów zawodowych zeszło na literaturę - zaczął z pamięci recytować Pana Tadeusza - dowolne wybrane urywki - ponoć całego znał na pamięć. Dzioba na szeroko otworzyłem!!!
  2. przypomniałaś mi obrazek babie lato bo wiosny babskiej nie znam
  3. Jacek_Suchowicz

    haiku - deszcz

    i spada miłość ukoi wszelkie rany zaciera pamięć
  4. czy ciągle trzeba kombinować i bawić się w roszady kłamstw może zaprzestać i ważyć słowa i z kimś wspaniałym zawsze trwać :))
  5. nieobecni wśród nich są najbliżsi czasem boli że mogli a nie przyszli przypomniałaś mi piosenkę którą lubię;
  6. bardzo przyjemne - chyba piosenka? Pozdrawiam
  7. kiedy czytałem ten Twój tekst mój tekst sam mi się już układał i pomyślałem dobrze jest na nowy wątek mi się nada dzięki za inspirację:))) Leno dzięki :))))
  8. dedykuję Romie A po co robić coś na szybko, aby za chwilę zapominać? Świat, chociaż wielki, jakby mikro. Czy o czymś nie wiem? Czyjaś wina? Bo jeśli wszystko jest w porządku, nam się należy urok marzeń. Niech wszystkie strachy staną w kącie obrócą się do ściany twarzą. My zaczniemy rozmowy szczere; językiem po cielesnych szczytach. Paluszkiem coś poczniemy mierzyć, by w końcu – aż pod serce wnikać. Jak satelity na orbicie, rozdygotani pyłem słońca. Wchłonięci w siebie, w tym zachwycie, co chce mieć niebo, aż bez końca. I nagle jak najczulej szepczesz; "już dość – bo serce mi wyskoczy." Więc powracamy ziemską przestrzeń. Łzy otuliły szczęściem oczy.
  9. @Nata_Kruk w szafie szuflady pełne słów aż domknąć je zapewne trudno nie są to słowa z pustych mów tych co przejrzeli - lecz za późno :))
  10. jest mnóstwo zjawisk niepoznanych stwierdzenie wyżej stąd wynika są stany skupienia nam nieznane wyższe wymiary - dla sceptyka świat nas otacza niewidzialny przenika wszystko ech do licha coś ujrzysz podekscytowany od razu krzyczysz - metafizyka! :))
  11. @Laura Alszer przepraszam, ale czasem mam inne wrażenie serdeczne dzięki :)))))
  12. celne podsumowanie przecież te oczy nas wyzwoliły i w swej miłości dały nam wolność prawo wyboru myśli i czyny sam decydujesz - żyjesz tu po to :))
  13. @Laura Alszer jeśli w jakim sensie uraziłem to przepraszam - nie znoszę pisać komentarzy typu: - podoba mi się - bardzo ładne - rewelka ... itp.
  14. jeśli stale pytasz o to samo to nie jest żaden paradoks demencja wkrada się rano lub problem w mózgu zagościł a może są inne powody lekarz diagnozę postawi lub ksiądz egzorcyzm odnowi jak pomóc - powiedz łaskawie :)))
  15. poezja nie musi być piękną i tak jak życie jest różna czasem jak bukiet róż z wdziękiem lub nocnik pełen g...a życie też biega po chmurach lub płynie warto rynsztokiem poetko! - i tu jest twój urok opisz to wszystko z polotem ... :))))
  16. czy pani wie pani kochana że to tragedia a nie dramat pozdrawiam
  17. święta racja !! :)))
  18. @Alicja_Wysocka mężczyzna wszystko wziął na klatę w drodze pokutnej przez ziemski byt Bóg mu odpuści grzechów masę "swoje już przeszedł - do raju z nim"! wspaniałej niedzieli
  19. a On cierpliwie na nas czeka zabierze gdy nadejdzie czas teraz świat pięknem wciąż urzeka i mamy tworzyć i w nim trwać dobro rozsiewać wokół siebie nawracać jeśli ktoś się da pomóc bliźniemu gdy w potrzebie dla dzieci zawsze znaleźć czas :))
  20. bingo bystre oko chłodny zmysł znajdziesz zgubę zaraz w mig :)
  21. @MIROSŁAW C. oj grałoby grało :)) tak zgadzam się :))) @Alicja_Wysocka ze strony szafy żaden afront a babska słabość zwykła rzecz one swe ciuszki w szafie kładą zapominają każdy wie od męża zawsze biorą kasę aby powiesić w szafie coś chociaż tych ciuchów mają masę gdy raz założą nowy chcą z czasem ta szafa jak ciucholand choć wizytówką jej jest mąż a ona płacze oraz woła kup mi bluzeczkę dobry bądź :)))
  22. nie wiem o co idzie z p. Łukaszem ale wiersz zatrzymał dzieci radością naszego życia chociaż chorują czasami one nas uczą pokory bycia maleństwa cudne kochane dają nam miłość zmartwienia szczęście sensem naszego istnienia pełna dojrzałość przy nich nareszcie człek przy nich już się sam zmienia pozdrawiam
  23. usłyszeć siebie w dzwoniącej ciszy dotrzeć do sedna problemów w pokorze przyjąć z miłością oddać adieu rzec wszystkim zmartwieniom :)
×
×
  • Dodaj nową pozycję...