Jacek_Suchowicz

w Twoim myśleniu ludzki wymiar przymusza życie do refleksji zaakceptować siebie inną przed nami poziom wyższy lepszy a póki co pielgrzymujemy choć zda się końca nie ma jeszcze uczymy się wartości cenić by zabrać z sobą co najlepsze pozdrawiam:)

a po nich przyjdą pokolenia czas po nas pamięć dawno zatrze a my będziemy istnieć dalej w wymiarach innych zawsze zawsze przydzielą może nam zadanie by rozbudować wszechświat dalej mieszkańcom ziemi miłość zanieść nie wiemy co w swym On ma planie pozdrawiam

bezpośrednio nic nie powie jednak często gości w snach coś przekaże coś podpowie żyje dalej to jest fakt tak po ludzku dumać przestań w kategoriach innych myśl grób materii ziemskiej resztka a po latach nie ma nic ale życie dalej płynie i już inny wymiar ma tu żyjemy w swej rodzinie czy to długo będzie trwać? pozdrawiam Jacek

choć małe toto - bardzo miłe czytając spotka cię przyjemność maluczki człowiek może unieść ogromne serce oraz wierność a powiadają "przestarzałe i może nawet już archaizm" a ja tam wolę dawne trwałe i nowe trendy miewam za nic Pozdrawiam

spełnia swe zadania wśród liści złocistych dając czas refleksji umysłem wciąż bystrym i ucząc pokory lubi ponarzekać by wprowadzić cicho w drugi życia etap pozdrawiam

obiema rękami się podpisuję czy nie powinno być "ona nie prawi kazania" i czy baka czy bajka na łowisku łanie a w drzewach stukanie zaś ambona milczy miast kazanie prawić chłop jak jeleń wabi stadko hożych panien co by nie powiedzieć to się życiem bawi jeden kolejkami jeździ do imentu inny lubi krągłości i pieści jak leci hydraulik zatyka dziureczki bez wstrętu w końcu umierają duże duże dzieci Pozdrawiam ps. trochę mi smutno ale to z obserwacji

tylko pomyśleć wszystko przed Tobą gdy strumień życia płynąć przestanie i znikną sensy nadane słowom w miejscu gdzie miło będzie nad ranem miejsce zapewne nie tylko Twoje przez które każdy przejść w końcu musi otwiera ono skromne podwoje i swym ubóstwem każdego skusi jego uroki Maciej Zębaty opiewał w pieśni ponadczasowej choć napisana przed wielu laty jest aktualna - chyba to powiesz pozdrawiam :)

@kwintesencja prawda choćby najgorsza jest zawsze prawdą i buduje, a życie w domysłach, złudzeniach albo co gorsza w kłamstwie (to tragedia) prowadzi do nikąd

ciekawość człowieka wciąż gryzie wertuje i szuka żarliwie przegląda raz setny już chyba z tysiąca doświadczeń notatki równania przelicza nie łatwe chce wiedzieć a nigdy nie gdybać

lecz nagle się zjawił młodzieniec przepiękny cicho leśnym duktem sunął elektrykiem na kocyku spostrzegł leżące panienki czyżby są w letargu czyż zgubiły życie od razu wyskoczył z białej limuzyny delikatnie ujął ręce ciepłe jeszcze i nie myśląc długo przechodząc do czynu zamknął pocałunkiem usteczka niewieście i zaraz policzki nabrały kolorów usłyszał westchnienie jakby od swej lubej więc pierwszą zostawił i w afekcie sporym podbiegł by życie przywrócić u drugiej nawet się nie spostrzegł smakując słodyczy w niewieścich usteczkach kły wyrosły spore w amoku nie poczuł (pocałunki liczył) gdy krew mu wyssały - w końcu martwy poległ można by zakończyć tę krótką przypowieść ale złośnik morał mi wątrobę gniecie z rozpalonym sercem - tylko tyle powiem nie pomagaj nigdy nieznanej kobiecie pozdrawiam

bardzo dobry pomysł ale może wersy skrócić pokłóciła się żaba z bocianem nie chce mi się gadać z panem "na poważnie, czy tylko dla hecy wbija mi pan swój dziób w plecy" na klekot od dzisiaj jam głucha bo zwykła nie jestem ropucha pan kłapie swym dziobem czerwonym obroni mnie kumak szalony " gdy ona gadała od rana tak bardzo znudziła bociana że kłapnął ze złości ją dziobem w żołądku na zawsze znikł problem lecz w życiu me dziadki kochane bociany słuchają w poranek od żabek wyrzuty i gadki gdy kropli za dużo przypadkiem za serducho to dokończyłem Pozdrawiam

@Rolek powiem tylko tyle: przeczytany niedojrzały tekst

@Nata_Kruk ta co się boi pisania rymem to może w końcu zacznie rymować asonansami piękno uczyni wiążąc w wiersz słowa :)) @Dag sam w sobie talent może istnieje ale musi przekazać jakąś myśl - a z tym jest różnie @Rolek Żaden stan łaski - przeczytałem coś co mnie dźgnęło dzięki pozdrawiam

@lena2_ dzięki wiem, że takowe klimaty lubisz @Dared dzięki dzięki wszystkim za zostawienie śladu bytności Pozdrawiam

ładna piosenka Pozdrawiam

@Dared mógłbyś nie kpić - jest dobrze, ale ciągle korci poprawianie @Franek K przyjdzie wkrótce mam kupę pracy zawodowej @anima_corpus niestety pisany tylko na klawiaturze serdeczne dzięki wszystkim autor jak zawsze ma wątpliwości ale to już taka przypadłość pozdrawiam Jacek

" powtarzać że było przepadło choć rozum odmiennie dyktuje" to jakaś w rozumie przypadłość co wszelkie działania hamuje nadawca to jaki by nie był nie wart jest schowania w zanadrzu decyzje kreują potrzeby odpisać należy od razu się zgodzić lub zgłoski odrzucić i zamknąć w zdaniach kulturę a nigdy nie wpychać pod skórę bo życie nam mogą zasmucić Pozdrawiam

to wieczne wcale nie jest na potem ono już dzisiaj tu się zaczyna nie jest poezją srebrem ni złotem myśl swą zatrzymaj to chwiejne zda się tylko z pozoru gdy się przypatrzysz - świata opoką więc je pokochaj przynajmniej polub zdobędziesz złoto to wątłe ciągle samo się zmienia staje się mocne i nie zanika nim się spostrzeżesz zdobędzie gremia więc nie unikaj to straszne w końcu straszyć przestanie by piękne formy dyskretnie przyjąć byś całe dobro mógł Jemu zanieść i wyznać miłość to płoche marzy aby zaistnieć przestać się chować we własne wnętrza możesz mu pomóc umysłem bystrym jest kropla szczęścia to szybkie chwilą którą masz złapać bo przyszła tutaj tylko dla ciebie by wzbudzić w tobie radość i zapał nie mów że nie wiesz jeszcze przygniata bagaż uczynków gdy w końcu idziesz po drodze mlecznej sam się osądzisz i westchniesz cicho istnieję wiecznie

@kwintesencja przepraszam ale dla mnie dwie strofy też są zbyt dosłowne ja już kiedyś te brzoskwinie próbowałem pozdrawiam

@goździk może nie wyłącznie radości ale optymizmu @WiechuJK czas rakiem nie chadza do tyłu lecz pamięć sowicie pracuje upiększa nam wszystko co miłe zmartwienia kłopoty kasuje Pozdrawiam

liż mnie gryź mnie lecz nie mlaskaj owoc miękki pieść i głaskaj zlizuj wilgoć tam gzie trzeba i nie pomyl z piekłem nieba :)

tak dość często spotykam: "pierwsze primo" itd. Powiem tak: wbrew różnym opiniom ludzie potrzebują w wierszach; radości, ciepła, nadziei, uśmiechu, bo rzeczywistość często dołuje. Tu jest inny świat zamknięty w słowach i we własnej wyobraźni. Pozdrawiam

A Tuwim z góry rzucił okiem kto miejsce zajął na ławeczce zakompleksiały poecina dowartościować trzeba jeszcze prostując członki Tuwim powstał w dupę go kopnął wrzeszcząc gromko Ty piszesz dobrze nie kokietuj zbierz swoje dzieła wydaj książkę niewiasty zaraz legną sznurem i wzdychać będą jak do nieba uważaj tylko na ogórek aby przypadkiem nie zaśpiewał :)))

dziękuję wszystkim za serducha a Tobie Natko szczególne dzięki - wiem, że jestem okropny ale życzę Ci abyś jak najszybciej się zaraziła rymami. Jeszcze przed zimą musisz koniecznie się wybrać do Częstochowy - przed klasztorem rośnie ich mnóstwo. Ja tam jeżdżę potem nic tylko piszę wiersz Jak zbierzesz solidny bukiet to od razu napiszesz dobry wiersz:))) Serdecznie pozdrawiam Jacek

drżący poranek, upojna mgiełka, na szybach szron, zastygły świat z dzieciństwem znika wspomnień nić wszelka rozpamiętanie sens jakiś ma ci co odeszli żyją swym życiem po tamtej stronie zajęć jest w bród szczęśliwych mnóstwo nie sposób zliczyć inni podjęli przemiany trud bywa że czasem we snach porannych przyjdą z przekazem dobrym lub złym a bardzo rzadko w światło ubrani zabiorą z życia troszeczkę chwil pozdrawiam