Jacek_Suchowicz

miłe fajne i z polotem ten barłóg na półkotapczanie - a kiedyś był szezląg albo otomana :) pozdrawiam

już się zmęczyłem aż tuzin strofek do miłosierdzia Twego prowadzi właśnie dobrnąłem chwilę odpocznę wybacz jest ładne - nie będę kadził :)

nie żałuj tego co się nie spełniło ani też grzechów tych nie popełnionych zapewne tak musiało być i było dziękuj Bogu za wszystko co stworzone :)

żyć w głuchej ciszy - zero liścików mimo że spokój jest bardzo trudno czasami trzeba się przekomarzać bez tego smutno a nawet nudno :) ps ładnie

a podejdź do tego z luzikiem lekkim przymrużeniem oka - jakże często czytamy o niczym? :)

drogi nabłyszył ów dziadek ruski aby kuligi mogły wyruszyć by człek jelenia zobaczył jeszcze chociaż jeleni jest mnóstwo w mieście :)

A po co wierszem stale mówić, kiedy powiedzieć nie ma czego, by wygrzebując miłe chwile dowartościować własne ego? Albo z ochotą utyskiwać, że niby muskasz a odpychasz, płakać że odszedł, albo gdybać: może powróci - jeszcze dzisiaj? I wciąż się wdzięczyć do metafor, neologizmów i idiomów. Rozupalniło słońcem lato, na rzęsach chodzić rymem komuś. Tworząc konstrukcje nielogiczne, koronki słowne poszarzałe, które z sensami wywiał mistral. W tej skrzącej bieli - kto je znajdzie? Czy warto taki wiersz napisać, gdzie mowa płynie rytmem, rymem, a treści szuka ktoś naiwny. Biedak się głowi już z godzinę!

zwłąszcza gdy odtwarzają na jakimś "skrzeku"

coś specjlnie dla Ciebie

cudowne słowa się kończą rozwarciem ud potem od nowa dla innej plik cudnych słów

w dojrzewaniu nie chodzi o czas przepływa we własnym rytmie zrozumieć ludzi wokoło nas wiedzieć co dobre co liche :)

a może warto ciut wyhamować odnaleźć ślady w życiu zgubione może wybaczyć zacząć od nowa przecież najprościej powiedzieć koniec :)

żałoba - oddaje stan wdowieństwa ładne miłość co była na ziemi przenika przez świetlny rubikon fakt że inaczej żyjemy lecz w końcu złączy nas przyszłość pozdrawiam

pora przyrządzić rozgrzewającą dereniówkę owoce już przemarzły a Twój wiersz gorący choinka blaskiem świecideł przytuli nastrój a Sylwester rozczuli Marzeniem Liszta

może nie zbłądzę w bieli bezkresnej przybrany wierszem wiosną powrócę a teraz gawrze w futerkach prześpię sadełko znika - proszę nie budzić :)

A ten konflikt to kto wywowłał Bóg czy ludzie?

dałem im wolność w swojej miłości niechaj uczynią ziemię poddaną nic nie poradzę życie ich proste na swe życzenie sami gmatwają wszak uwolnili żądze cielesne a z ich wolności swawola wyszła pazerność zawisć i rozpasanie o te zasady nie mnie - ich pytaj :)

Gratulację dojrzałości wiary. Mało kto zdaje sobie sprawę ze swojej marności (księga koheleta), stałego upadku i niedoskonałości błądzenia i jakże często uczestniczeniu w biegu donikąd. Cały wianuszek świętych na czele z siostrą Faustyną przypominał słowa Pana: "Jeśli się nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego" pozdrawiam

każdy poszukuje Boga także ci, którzy Go nienawidzą zwłaszcza gdy ogarnia trwoga do kościoła pędem idą są też tacy co złorzeczą wspomną zbrodnie Niemców okupację lecz ta pamięć krótka nieco powtarzają błedy wlasne pozdrawiam

wysposobil sprawnie wierszyk wzbudził uśmiech mój najszczerszy ale miesiąc do Sywestra więc plik wierszy stworzy ekstra znów w mozole liczył będzie llość sylab w każdym rzędzie składał strofy dość powoli coś popieprzy popie... posoli więc doceńmy ten wysiłek że pisanie jest mu miłe niech Mikołaj da mu prezent Gwiazdka szczęście niech przyniesie :))

gipsówka owszem jest przepiękna czy ta ze śniegu czy przy różach a ty w drobiazgach noc cudowna subtelność w ujeżdżaniu duża hoża dżokejka nocą świeci nie wnikam czy to cwał czy galop świat wciąż wiruje i się kręci uważaj może zrzucić gałąź :)

a już myślałem że znajdę tu pannegiryk na cześć Michasi W. :)

nie bardzo wiem co tu śmiesznego może darujmy niedojrzałym spotykam ludzi - żyją dla Niego jakże ich życie jest wspaniałe łapię się na tym że im zazdroszczę ja już nie wierzę bo przecież wiem z myśleniem ziemskim trudno się rozstać złożyć w ofierze noce i dnie :)

drzwi otwieram do ciszy bezdźwięcznie bezgłośne szybko wchochę zamykam już mi w uszach dzwoni zaraz ktoś dźwięk uciął a z duszy powoli wypływają tematy z życia i ze wspomnień ... pozdr.