Emilia Zone

ten fragment najbardziej przeszkadza: "niedobre wspomnienia głuchą kolej rzeczy" i taka mała dygresja - wspomnienia to przeszłość a "wszystko przede mną" to przyszłość jedno z drugim się gryzie w wierszu.. proponuję zamienić wspomnienia na np. marzenia i zrobić coś z tym "niedobre" i "kolej rzeczy" hmm.. "ścieżka" zamieniłabym na "droga" lub zupełnie coś innego tak bym widziała końcówkę: "wiedzie tam, gdzie kolekcję wzgardzonych wspomnień otacza żałobny pochód dusz bratnich" i drobiłabym pauzę przed drugim "nie mów" jak widać, zamieniłam "wspomnienia z marzeniami" miejscami w drugiej części lepiej pasują wspomnienia a w pierwszej marzenia :))) hmm.. mam nadzieję, że jakoś to Panią nakieruje :)) pozdrawiam Emilka ps. zapomniałam wspomnieć, że wiersz jest ciekawy i nie najgorszy - do pracy, ale spox :)

fajne :))) błyskotliwe i rozbrajające dziękuję za uśmiech :) pozdrawiam Emilka

wiersz całkiem dobry.. ma coś w sobie jest przyjemny i dobrze się czyta, ale zrobiłabym pewną zmianę: dwie ostatnie zwrotki bym ze sobą połączyła i wywaliła środek, który jakby jest naciągany.. "Zawsze tak głośno na mnie patrzyłeś I dziś na pamięć też się obrażę Tyle nam prawdy braknie w sercu Ile się nosi kłamstwa na twarzy" hmm??? of course to tylko moja propozycja :)) pozdrawiam Emilka

w pierwszej zwrotce, zamiast duszy umieściłabym coś innego "przestrzeni, otchłani, ramieniu, cieniu" nie wiem.. ale dusza jakoś nie pasuje i zamiast "zbyt mocno" dałabym "za mocno" z drugiej zwrotki wywaliłabym "mój drogi" - bezsensowny zwrot, zupełnie nic nowego nie wnoszący, a wybija z rytmu - już po przeczytaniu pierwszej zwrotki wiemy, do kogo podmiot liryczny ma "zastrzeżenia" w trzeciej radzę zrezygnować z tego "ja" na początku i coś trzeba zrobić z tym "ciszy i rozpaczy" kiepsko brzmi.. albo wywalić całkiem albo zamienić jednym słówkiem.. z czwartą nie wiem co zrobić.. jeśli coś się w niej zmieni, to całkiem straci sens.. końcówka może być.. :)) hmm.. tylko się nie denerwuj.. poświęciłam troszkę czasu na zastanowienie się nad tym wierszem i to są moje uwagi.. moje przemyślenia i moje spojrzenie.. nie znaczy to, że musisz mnie posłuchać, bo nie uważam się za autorytet skoro poświęciłam czas na interpretację to znaczy, że wiersz nie jest najgorszy.. :)) ale trzeba nad nim popracować.. :)) pozdrawiam Emilka

jakoś kiepsko to Panu wyszło.. to wymienianie aniołków, diabełków - już się źle zaczyna kiepski początek, kiepski koniec.. ten plejbek - koszmar środek trochę się wybronił, ale całość.. niestety nie dla mnie pozdrawiam Emilka

hmm.. wpadłam rano.. przeczytałam uśmiechnęłam się i wyszłam :)) postanowiłam to przemyśleć ale wróciłam, przeczytałam jeszcze dwa razy.. i podoba mi się :)) najlepszy fragment jak dla mnie: "pożarł tylko absolutną rewelację" interpretuję go i interpretuję za każdym razem odnajdując coś nowego ironia w tym wierszu jest tak "ukryta" że powoduje uśmiech na mojej twarzy dobrze to ująłeś i niesamowite, że potrafiłeś zawrzeć taką treść w bądź co bądź dobrym utworze :)) gratuluję pomysłu i wykonania pozdrawiam Emilka

hihihi Tereuszku.. skleroza nie boli, ale w tym wieku skleroza :))) ale dzięki pozdrawiam Emilka

nie wiem czy Pan czytał wiadomość od admina.. jeśli ma Pan zamiar komentować moje wiersze i wiersze innych poetów tylko po to by się zemścić to myślę że to się mija z celem.. pozdrawiam Emilka

okropnie zanudziły mnie Pańskie wywody dla mnie to nie wiersz bardziej pasuje na prozę.. nie tutaj a te ziarnka.. tragedia przykro mi pozdrawiam Emilka

hmm.. może faktycznie bez tego "czucia" też dobrze brzmi.. jeszcze nad tym pomyślę dziękuję za poświęconą chwilę zadumy :) pozdrawiam Emilka

jedna uwaga: myślę, że "po nic" wystarczy jak będzie raz wspomniane, na końcu wiersza.. w zupełności wystarczy.. problemem takich "wstawek" jest to, że odrywają czytelnika od prawdziwego sensu wiersza ale ogólnie bardzo mi się spodobał Pani wiersz i na pewno będę czytać kolejne :)) gratuluję pozdrawiam Emilka

hmm.. muszę przyznać, że ciekawie ujął Pan temat nawet rymy mnie nie wytrąciły z równowagi a wręcz przeciwnie dobry wiersz moim zdaniem prosty i przyjemny, czytelny dla każdego pozdrawiam Emilka

ja po raz pierwszy u Pani.. w sumie to taka mała czarna owieczka mnie skierowała.. wiersz do dopracowania po pierwsze: niech mi Pani wytłumaczy.. po co używa Pani spacji?? wiersz wygląda niechlujnie po drugie: temat oklepany tak samo jak wiersz nie wywiera wrażenia, nie zatrzymuje, nie wzrusza, nie pobudza tak jakbym przeczytała urywek z jakiegoś artykułu w gazecie.. bez emocji niech się Pani bardziej postara wierzę że się da życzę Pani tego pozdrawiam Emilka

denerwujące jest "ciszy, słyszy, derwiszy, niszy" ogólnie wydaje mi się, że wiersz powinien się znaleźć w P a nie tutaj.. ostatni wers całkiem mi zgrzyta bardziej podoba mi się wersja z komentarza Jacka P. choć też ma niedociągnięć kilka ja jednak wolałabym tą ciszę niż miasto.. jakąś pustelnię i patelnię :)) pozdrawiam Emilka

moim zdaniem wiersz nie tutaj powinien się znaleźć.. to tak na gorąco jest po prostu nudny.. za długi, wieje monotonią i ciężko dobrnąć do końca nie wiem po co powtórzenia a znaki interpunkcyjne i kapitaliki mnie wkurzają wersyfikacja do zmniany.. "Myślami, Oddechem, Słońcem, Księżycem, Życiem." wystarczy "życiem" - za dużo tego "Umierając Odlatując..." - to mnie rozbawiło :) to "MNIE" napisane dużymi literami - bez sensu.. niech Pani inaczej zaznaczy, że to właśnie słowo jest istotne najbardziej w wierszu.. bo o to Pani chodziło? "By być przyszytym Do mojego wschodu słońca (...) Dotykam aniołów (...) Okryta w jasne pióra letniej nocy." te fragmenty mi się podobają jest jeszcze kilka dobrych ale całość - czeka Panią dużo pacy pozdrawiam i przypominam - komentuje wiersz, nie Panią i nie ma w tym komentarzu złośliwości Emilka

bez emocji ten wiersz podoba mi się tylko "czas kpi w żywe oczy" reszta dla mnie "bezpłciowa" - zupełnie obojętna.. ale za ten jeden fragment plus :)) pozdrawiam Emilka

końcówka mnie negatywnie zaskoczyła wersyfikacja.. niestety do poprawy, jeśli chce Pani, by ktoś to przeczytał z tzw. zrozumieniem :) ogólnie wiersz mi się podoba wywołał uczucie oderwania od życia, uniesienia obraz "ogonków traw" mnie poruszył pozdrawiam Emilka

dokładnie mam takie samo zdanie.. wyobraźnia to największy skarb jaki posiadamy i właśnie dzięki niej czujemy i piszemy :) i jak cudownym jest czas, kiedy książka otula nas ciepłym szalem.. :)) Pani bibliotekarki zawsze były dla mnie niemiłe ;o) pozdrawiam Emilka

spokojny, w ciszy zwalniający rytm serca zagłusza niepokój dnia .. co znaczy, że do mnie trafił szczególnie że lubię "marność nad marnościami i tylko marność" :)) głęboko Pan zabrnął, ale miło w tej głębinie.. trochę zgrzytają te "przerywniki" pomiędzy zwrotkami, więcej delikatności lub ostrości (dla kontrastu) by się im przydało choć i bez tego dobrze mi się czyta.. :)) pozdrawiam Emilka

heh.. faktycznie.. moja wina - szybko przepisywałam i tak wyszło jak wyszło, ale już poprawiłam i dziękuję za zwrócenie uwagi.. jednak.. "nienawiść" tak ma właśnie zostać.. bo nie chodzi o "buzując nienawiścią" :) miło mi, że poświęcił Pan czas na skomentowanie mojego wiersza.. :) dziękuję za tą chwilę Kocico.. no cóż, nie dla każdego piszę coś dobrego :)) cieszę się, że podobało się, że inspiruje kogoś i w ogóle.. :)) dziękuję pozdrawiam Emilka

o jejku.. dziękuję :)) strasznie miło to słyszeć :)) pozdrawiam rozanielona Emilka

całkiem całkiem ładny kąsek :)) tylko to "z na pył" koniecznie do zmiany.. :)) pozdrawiam Emilka

MN.. znalazłeś szyfr do mojej duszy?? :)) pozdrawiam i dziękuję Emilka

"mroczniejąc posępnie" - coś tutaj nie tak, nie pasuje mi reszta jest po prostu świetna - jak dla mnie :)) podzieliłabym tylko wers "w oczy pod powieki" nie wiem.. pauzą, albo enterkiem :)) bo tak to mi się zlewa myślę, że lepiej będzie brzmieć odgrodzone od siebie - ale to tylko moje zdanie :) pozdrawiam Emilka

tylko końcówka mi się podoba.. reszta jakaś taka nijaka przeczytałam i już nie pamiętam o czym.. pozdrawiam Emilka