PAWEŁ ANDRZEJEWSKI

Na dnie przepaści samotny krzyż by pamięć nie wsiąkła w skały tak jak krew by ludzie którzy tutaj przyjdą nie patrzyli w dół obojętnie resztę opowie im wiatr

Miło mi się czyta Twoje wiersze. Masz we mnie od dziś wiernego czytelnika:-)

to już niestety taka epoka Alicjo. wszechobecne spaliny.

Moja muzo gdzie bogowie cię zabrali? kiedy jesień kiedy pora wiersze klecić W mojej duszy dawny ogień kto rozpali? Czy już światu niepotrzebni są poeci? W tej epoce zaganianej i zatrutej smrodem spalin trochę ciepła daj odnaleźć Już nie skazuj na milczenia mnie pokutę Wracaj muzo i zamieszkaj tu na stałe.