Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Judyt

Użytkownicy
  • Postów

    9 833
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Judyt

  1. nigdy pozdrawiam:)
  2. Teoretycznie -tak, ale niekoniecznie:)) ..... byłam. Uśmiechu. zawieszam się, wzajemnie
  3. Boże, Judytko... takie wyznania rzadko słyszę od dziewczyny ;)) Musiałem zareagować emocjonalnie na te podziękowania :) Pancolek pozdrawia serdecznie! :) a proszę i widzisz jakie to ważne, cieszaju się pozdrawiam
  4. z piosenki zza czterech gór i rzek pozdrawiam
  5. bo Ty to widzisz Adamie a ja inaczej choć zapisane czarne na zielonym to całkiem oko przeinaczone;) pozdrawiam, dzięki
  6. szefowa? chyba nie jaga :) pozdr. miną lata, to się jeszcze okaże :D nie muszą mijać:P pozdr. Krzysztofie
  7. Pancolku:dziękuję,że jesteś Nato Kruk: dzięki za spostrzeżenia Twoje miło Cię powitać :) Adamie: chyba tak :) dzie wuszko;) w ogóle nie myślałam o znakach zodiaku, dzięki i nawet dobrze, że się nie podoba :) czepiaj się dłużej Kasiu: tutaj nie chciałam na nikogo z rogami;) bardziej jak potulny baranek, pozdrawiam niezmiernie serdecznie każdego z osobna, ludki do mnie przyszły!:) a już odchodzę, dziękuję
  8. to nosi się w sobie a właściwie to pastele ma każdy dlatego podoba się, może szsz nie gonić pozdrawiam
  9. zawija swoje rogi na cztery widzenia siebie może cieplej jest gdy głowa boli tylko przytula gdy śnisz nocą a wstając dostrzegam to samo jakby koszmar w lekkim niedospaniu niedociągnięć kilka mimo lewej dłoni ciepłej prawa wciąż zimna 31.08.07r.
  10. ten wiersz odbieram jako abstrakcję, kropki są dla mnie wyuczonym zjawiskiem, pisze Pan wg motta sygnaturki dlatego chyba historii dwa ii obejmij ale jo się nie znaju, więc pisz Poeto! pozdrawiam :) aha.bo myślałem że o treści chodzi. śmierć początkiem nowego życia, treści nie całkiem pojęłam, pozdr.
  11. do ciebie Kasiuniu jedziemy pierścionki wieziemy sukienki ze złota otwórz wrota to daruję masz co wspominać buty same stoją a może już dawno poszły każdy ją zna tak jest gdy niedorosłą spotkały nie podeptały się może to i szczęście że tak się stało były zasznurowane 11.09.07r. * pierwszej: fragm. tekstu posłyszany z dedykacji dawnej
  12. nie wszystek :) pozdrawiam
  13. czytając początek ( który dobry) pomyślałam,że adresatem jest mężczyzna, lecz następnie dochodząc do drugiej poznałam i powiem tylko tyle, że lubię drzewa i poprawka przy twoje bez ę pozdrawiam
  14. nie taki lniany Kocham Cię bracie;) pozdrawiam
  15. a czemuż to nieprzekonana? ten wiersz odbieram jako abstrakcję, kropki są dla mnie wyuczonym zjawiskiem, pisze Pan wg motta sygnaturki dlatego chyba historii dwa ii obejmij ale jo się nie znaju, więc pisz Poeto! pozdrawiam :)
  16. a proszę :) z każdego "gniotka" można coś wyłuskać, również pozdrawiam
  17. zdanie twierdzące, rozkaz byłby z wykrzyknikiem :)! pozdrawiam przecież można rozkazać i bez krzyku, wyobrażam jaka z ciebie byłaby szefowa :) szefowa? chyba nie jaga :) pozdr.
  18. w próżni można się zawieścić a nigdy tam nie byłam raczej pozdrawiam
  19. nie wiem czy do remontu :) możesz i zostawić, ale jakoś się mi nie skleiło, a to dodam puste i próżnia czy to nie to samo? pozdrawiam Cię
  20. niby z rozmarzeniem lecz brutalnie nie jestem przekonana co do Pana pisania choć czasem można coś tam dla siebie wyciąć pozdrawiam :)
  21. jakoś trochę tutaj smutkiem powiało, może mylnie doglądnęłam, ale kobiece usta widoczne, pozdrawiam
  22. zostawiłeś powiew nadzei w tym wierszu melancholii odrobinę, co do formy to nie wiem jeszcze;) pozdrawiam
  23. nie rozumiem powiązania tytułu z resztą piękna, które udało Ci się przekazać, jak dla mnie drzewa plus oleje plus nastrój, troche delikatności, której nigdy za dużo, to tyle idę na remont pozdrawiam:)
  24. jeśli nie chcesz nie zmieniaj, pozdrawiam :) a to już rozkaz :) zdanie twierdzące, rozkaz byłby z wykrzyknikiem :)! pozdrawiam
  25. dziękuję za życzenia, ale urodziny to jeszcze nie dziś :) pozdrawiam serdecznie
×
×
  • Dodaj nową pozycję...