Mirosław_Serocki

Sami to tworzycie, więc siebie krytykujecie.

"Słowa jak liście czas je wysuszy Odbije echem, Potem zagłuszy..." Za takie wiersze nacierać uszy Albo torturom poddać Autorkę W miejskiego zgiełku kompletnej głuszy Zakryję głowę foliowym workiem.

Rzeczywiście. Z małymi uwagami: Ani to smutne, ani jesienne, a erotyczne wcale.

"Łzy, które kleją mą nogę" - proponuję klej cyjanoakrylowy zamiast zanieczyszczonej wody.

Jedna z trzech prawd góralskich - do wyboru, jednak na pewno nie trzecia :)

Jeden z tysiąca.

Dlaczego taka niedbałość przy pisaniu? Czyżby Autorka miała czytelników tam, gdzie plecy tracą swoją szlachetną nazwę? Albo Pani stosuje interpunkcję zgodnie z jej zasadami, albo niech Pani da sobie spokój. Takie bazgrolenie kreseczek w miejscach przypadkowych tylko zaciemnia obraz i przeszkadza przy czytaniu, a nawet zaczyna irytować.

Rozumiem,ze to "ojej", to z zachwytu :-P "-Taaaaaaaaaaaaaaaaaa, taaaaaaaaaaaaaaaaaaa Pani pozwoli i Pan też pozwoli, że skoczę po swoją małżonkę"

A wersyfikacja? Ojej...

Ciężko podać źródło modlitwy, natomiast trudno powiedzieć, aby zasady panujące na Forum nie były integralną częścią regulaminu, albo jego uzupełnieniem.

tylko winni się tłumaczą i tylko ostatnia strofa trzyma poziom, do tego w moim mniemaniu dość poważna zważywszy na poezjoorgową osobowość autora a poza ostatnią strofą - zero emocji i myśli dostrzegam, nieporadnie napisane, podejrzewam brak pomysłu. Nie lubie takiej poezji i powołując się na tą nieporadność w tekście, snuję rozważania i nie rozumiem, czemu ten wiersz jest w tym dziale. Sam temat, mądre cytaty to sztuczna intelektualizacja utworu, a poza tym - mamy tylko jedną dobrą strofę. Widzę, że ma Pan kłopoty z odczytaniem bardzo prostego tekstu. Od kiedy to wyjaśnienie jest tłumaczeniem się? Może Pan potraktować to jako przypis. Zastanawiam się, czy nie zgłosić naruszenia regulaminu. Nie na miejscu jest ocenianie mojej osobowości nawet wtedy, gdy bierze Pan pod uwagę jej część poezjoorgową. Mądre cytaty? Ani one mądre, ani cytaty. Tylko jeden tu występuje, więc skąd ta liczba mnoga? Nie rozumiem. O reszcie komentarza nie mogę i nie chcę dyskutować. Z wielką pokorą przyjmuję ostre słowa krytyki.

W jednym miejscu należy się wyjaśnienie: aszhadu an la illaha il allah - nie ma boga oprócz Allaha

Nie mogę się zgodzić z Arkadiuszem. Mnie nie przeraża, nie widzę tutaj dynamiki. Te powtórzenia są po prostu nudne i usypiają zamiast wzbudzać jakies emocje i podnosić poziom adrenaliny. Poza tym lęk i strach to jest to samo. Może przerażenie jest wyższą formą strachu, ale nie przesadzajmy. Niedopowiedzenia bardziej potrafią zbudować odpowiedni nastrój niż wywlekanie wszystkiego przed czytelnika. Chcesz wzbudzić lęk? Zaskocz czymś, prowadź spokojnie, aby niespodziewanie dać po głowie. Takie pisanie nie zaskakuje. Minus.

kubek w kubek geometrycznie mam dość oma tan guan rozpalone przechodzę w błękit dwudziesty siódmy werset bizumuk met kaj cal pont płaskowyż kołysze stamtąd do teraz recytuj oddychaj recytuj oddychaj recytuj oddychaj aszhadu an la illaha il allah ostrzegali przed jaskiniami kradnę was na nowo wynoszę wnętrza nic z góry schodzę w piach

Ma Pani niepełne pojęcie o rytmie. Oprócz liczby sylab (bardzo często dodanie lub odjęcie jednej rytm zachowuje) i średniówki bardzo ważne są stopy stosowane w wierszu, a co za tym idzie, także rozkład akcentów. "żądza twa była amokiem wariata." - a liczyć też trzeba umieć. innych wersów nie sprawdzałem. Ten błąd gramatyczny nie jest taki ważny i jestem pewny, że wszyscy go zauważyli. Charakter tego wiersza jednak powoduje, że nie razi tak jak zachwiania rytmu.

Tylko pierwsze dwie strofy jako tako. Reszta to istna masakra rytmiczna i nie tylko.

Zmiana tytułu niczego nie zmienia. Dalej jest najwyżej miernie. Radzę wersyfikować logiczniej i pozbyć się tych najprostszych zabiegów.

Jedyne, co mogę podziwiać, to pański upór.

"wejść na scenę i zostać Cała reszta to już betka Nie ma takiej rury na świecie Której nie można odetkać" Zaśpiewał kiedyś ktoś :) Aby nie było za słodko: Rytmikę można poprawić i o takie działania zakrojone na szeroką skalę ja, niżej podpisany, wnioskuję. Ostatni wers w formie "intelektu aliści"?

Chodzi o to, że ten wiersz wygląda tak, jakby Autor stworzył sobie świat poezji oparty na metaforach dopełnieniowych i tylko w tym świecie się porusza. Nie ma za dużego kontaktu z rzeczywistością poetycką szeroko pojętą.

Nie ma tu żadnej przesady w wykorzystaniu środków artystycznych (autystycznych)?

mówiąc prawdę pytałem dlaczego akurat Bory Tucholskie:) Mówiąc prawdę, to nie mam pojęcia. Nazwa jest taka swojska. A twór się rozwija.

No to już mamy jeden wers więcej. Co dalej?

Są kobiety, które pachną lasem. Ten las Nazywa się Bory Tucholskie dlaczego? Mazurskie Knieje pachną piękniej, soczyściej bez głębi, zwykłe zdania rozmowa sam za sobą Bruno Jasieński zmartwychwstań!

Złe geny. Ojca czy matki? Oto jest pytanie.