Mirosław_Serocki

spojrzałem w wodę, a staw był spokojny ni żadnej ryby, ni robactwa na dnie trupami gęsto ściele się wiek wojny a tutaj bocian, a tutaj tak ładnie ktoś kiedyś mówił, że w stawie poeci wzdęci, z robakiem pod powieką śpiący że nawet mucha i ptak nie przeleci nad wody parchem, nad truchłem śmierdzącym a ja tak leżę, spoglądam na niebo wspominam ckliwie jeziora za miastem szykując plecak i do zębów pastę chyba za Witkiem powędrować trzeba poprzez ostępy i przez ścieżki ciasne do Nowogródka, albo też na Przasnysz

Staram się być taktowny jak nigdy dotąd, ale widzę, że błądzę. Szczerość za szczerość: Taką "poezją" świata Pan nie zawojuje nawet wtedy, gdy zbierze Pan wokół niej samych pochlebców i lubiących całować tę część ciała, gdzie plecy tracą swoją szlachetną nazwę. Pensjonarki będą zachwycone i pewnie niektóre z nich nawet maślane oczy zrobią, ale to dalej będą "jelenie na rykowisku". Czekam na coś lepszego.

Też cofam wszystko, co napisałem. Ten wiersz naprawdę może się podobać. [quote]Wypisz, wymaluj wypowiedzi czołowych polityków PO i SLD, które są już chore, warte psychuszki - że tak jest przyznacie chyba bez oporu... Przepraszam za przytaczanie tutaj świata polityki, ale tak mi się skojarzyło. To a propos plucia jeszcze... nienawidzę polskiej prawicy. w swoich działaniach i wypowiedziach pełnych nienawiści najbardziej przypomina aktywistów PZPR z czasów Cyrankiewicza. cóż... historia kołem się zatacza.

[quote]Zawsze będę starał się tępić bezmyślne atakowanie tego, co polskie i co Polskę stanowi, bo to moja Ojczyzna. to się nazywa "zmiatanie śmieci pod dywan", co prowadzi do powtarzania starych błędów z naszej historii. ja wolę uczyć się na błędach i nie tuszować ich wybujałym patriotyzmem.

zwracam honor. sprawdziłem i popularne słowniki podają obie formy jako poprawne. swoją opinię oparłem na rozmowie z filologiem (dzisiaj to było, ponieważ chciałem fachowej porady), który stwierdził, że poprawna jest forma "przyspieszyć". [quote]czy macie w swojej twórczości wiersz, do którego nie można się przyczepić? Ani do rymu, ani do taktu, ani do sylabotoniki, ani to rymu i czego tam jeszcze ludzie nie wymyślili. Nie, nie! Nie pytam złośliwie - ani, ani... Chciałbym tylko na takim wzorze nauk od Mistrzów pobrać nieco - jeśli mogę, oczywiście... jednak złośliwie trochę. nigdzie nie stwierdziłem, że moje "wiersze" są bez błędu. powiem więcej. cieszyło mnie zawsze, gdy ktoś napisał, że zawierają błędy i pokazał je swoimi wstrętnymi palcyma krytyka. nigdy też, w żadnym komentarzu, nie odniosłem się do jakości wierszy krytyka. powód jest prosty. można pisać marnie, a oceniać rzeczowo. bywa też odwrotnie.nigdzie nie jest powiedziane, że krytyk filmowy musi kręcić dobre filmy, albo krytyk malarstwa musi umieć bezbłędnie narysować rękę albo konia. to chyba wszystko.

Odpowiem tylko i już daję spokój Pańskim wierszom. "PRZYSPIESZYŁ", A NIE "PRZYŚPIESZYŁ", które brzmi jak "dźwi". Jeżeli pytanie o poczucie rytmu i słuch muzyczny uważa Pan za niemerytoryczne podczas dyskusji o wierszach rymowanych, to nie mamy op czym rozmawiać. Technika jest ważna, ale właśnie poczucie rytmu sprawia, że wiersz się "domyka" i brzmi. Właśnie... asonanse powinny brzmieć delikatniej, a tutaj sprawiają wrażenie wbijanych młotem pneumatycznym. Nie ma sensu przytaczać samych rymów, ponieważ wypisane w oderwaniu od reszty tekstu nie obrazują w pełni tego, co chcę powiedzieć. Może jeden przykładzik jednak: "pozbierać chciałem wszystkie części w całość. bez kawy szło mi to niestety słabo." Drugi wers jest jednocześnie przykładem na fonetyczne niedopracowanie rytmu. Aby wszystko brzmiało jak należy, trzeba przeczytać z akcentem na "szło". Można też , co brzmi jeszcze gorzej. Pewnie! Mogę napisać, że rewelacja, super, hiper, wyczesany w kosmos, taki wspaniały i że sam chciałbym tak, ale po co? Co to komu da? Chyba, że ma dawać autorowi samozadowolenie i dowartościować w jakiś sposób.

a ja, oprócz tego, że rymy momentami nieudane, zwrócę uwagę na interpunkcję i ortografię. niby nic, ale jednak wiele. wracając do rymów: kompletnie nie brzmią, naprawdę sprawiają wrażenie komponowanych "na siłę", przez co wiersz traci lekkość. dobrze, że się starasz i wiesz o co chodzi w konstrukcji wiersza rymowanego, bo trzeba wiedzieć ze względu na to, że pisanie "pod rym" nie jest proste, ale jeszcze trochę. zastanawiam się czym są spowodowane te zachwiania rytmu, których niby nie ma, gdy bierze się pod uwagę całą technikę, a które słychać przy głośnym czytaniu. a jak u Ciebie ze słuchem muzycznym i poczuciem rytmu?

ale geniusz oyeya polega na tym, że kropli mleka nie da. też nie mam tego, czego poszukujesz.

mógłbym Pany też przytoczyć całą gamę tak pozytywnych jak i negatywnych ocen na temat kilku moich wierszy. To normalne i warto się do takich sytuacji przyzwyczaić.

Panie Krzysztofie! Cała dyskusja narodziła się z ataku człowieka, który zwie siebie Piastem i stąd całe nieporozumienie. Proponowałem przeniesienie na forum dyskusyjne, ale sam Pan widzi. Nigdy nie stwierdziłem, że ci zwyczajni uczestnicy Powstania byli źli. To rzecz oczywista, że działali w najlepszej wierze, chcieli walczyć dla swojego miasta, dla ojczyzny i dla swoich rodzin i nie zaprzeczam, że byli Bohaterami. Wiem o czym jest Pański wiersz i naprawdę nie trzeba mi tego tłumaczyć. Wiem co było impulsem do ułożenia tych kilku strof. Szkoda, że to wszystko pod Pana wierszem, ale tak też bywa. "Pan poprostu nie lubi okolicznosciowej zwlaszcza na takie tematy.I byloby ok gdyby nie staral sie Pan odwrocic kota ogonem.Bo raz Pan mowi o tym ze okolicznosciowki z gruntu sa zle a innym razem ze powstanie warszawskie bylo zle.Z tego prosta dedukcja wychodzi ze ta okolicznosciowka jest zla bo powstanie bylo zle." Nie lubię okolicznościówek, ale nie zwłaszcza na "takie" tematy, lecz tak napisanych. Ciąg dalszy Pańskiej wypowiedzi w tym momencie traci sens. Pozdr.

[quote]zauważ w: zielenią barwisz garść pożółkłych liści: zielenią (-/-), następnie: barwisz (/-) garść pożółkłych (-/-) liści (/-), jak widzisz garść również musi być akcentowana, gdyż zbyt wiele sylab nieakcentowanych byłoby obok siebie jeżeli tak, to zapis powinien wyglądać tak: zielenią (-/-) barwisz (/-) garść pożółkłych (/-/-) liści (/-). w rozłożeniu na trocheje, tak jak chcesz, wyglądałoby to tak: zielenią (-/-) barwisz (/-) garśćpo (/-) żółkłych (/-) liści (/-) powstaje potwór fonetyczny, ponieważ "garść" trzeba wyraźnie oddzielić. i tu jest to zachwianie rytmu. w tym wersie wyraźnie trzeba zwolnić. "zielenią wskrzeszasz truchła żółtych liści" - moim zdaniem to dobry kierunek. może niekoniecznie truchła i niekoniecznie wskrzeszasz, ale wers nabiera płynności. oczywiście nie będę się upierał.

"pozwalasz w jutro spojrzeć jakby bystrzej" - czy słowo "pozwalasz" można uznać za trochej z anakruzą? moim skromnym zdaniem to amfibrach. dobrze. chociaż anakruzę stosuje się w heksametrze, a występuje ona przed pierwszą zgłoską akcentowaną w wersie, więc inny przykład: "zielenią barwisz garść pożółkłych liści" - "pożółkłych" to trochej, czy amfibrach?

nie no... może treść komuś nie odpowiadać, ale jedno trzeba przyznać. średniówka gra, rymy w miarę, ale nieporządek w akcentacji i przez to traci się rytm. nieznacznie, ale jednak.

masakra słowna. i to by było na tyle.

1. Nie przypominam sobie, żebyśmy przechodzili na "ty". 2. Radzę, oprócz słuchania Radia Maryja i czytania "naszego dziennika", czy jak mu tam, zaiteresować się opiniami niezależnych historyków, a szczególnie tych, ktorzy nie pochodzą z Polski, ponieważ oni gwarantują jako taką bezstronność. 3. "wyborcza"? a co to? 4. Chciałem jeszcze coś napisać, ale w razie czego zostawię sobie na później. 5. A jak Pan nazwie decyzję o wywołaniu powstania bez broni, bez zapasów amunicji, bez szansy pomocy z zewnątrz? radzieckie wojska stały na linii Wisły i czekały, aż Polacy się wykończą. kto mógł liczyć na to, że ktoś zareaguje? jaki ciężar moralny ma wysyłanie na rzeź nastolatków w takiej sytuacji? czy nie jest głupotą liczenie na to, że powstanie się uda, a władza radziecka przejdzie nad tym do porządku dziennego i zaakceptuje AK jako zdobywców Warszawy? wolne żarty... kto potężnemu zabroniłby wytłuc wszystkich, których nie zdążyli wytłuc Niemcy? Pan chce takiej historii, która wynosi naród polski ponad inne, a tak się nie da, bo nie taka jest prawda. nie jesteśmy ani lepsi, ani też gorsi od innych.

Panie Piast... Nie odbieram Panu prawa do emocjonalnej oceny wiersza jakiegokolwiek i może Pan uważać, że ten powyżej to przejaw patriotyzmu, wzruszenia czy czego Pan sobie życzy i co Pan sobie wyduma. Pana prawo. Nawet nie odbieram Panu prawa do oceny Powstania Warszawskiego jako zrywu patriotycznego, a nie głupoty kilku oficerów o wybujałych ambicjach, którzy nie zawahali się posłać na śmierć tylu młodych ludzi, bo na coś liczyli, za to nie liczyli się z układem sił i politycznym układem też. Jednak domagam się tego samego z Pana strony, czyli prawa do mojej oceny. Ja oceniam ten wiersz negatywnie pod względem merytorycznym i technicznym. Ta strona nie należy do tych, które traktują o Powstaniu Warszawskim, więc nie muszę wyłuszczać swoich poglądów na ten temat. Za to mogę się zająć oceną poezji i takie jest założenie tego portralu. Jeżeli chce Pan podyskutować o powstaniach, ofiarach złożonych na ołtarzu ojczyzny, to proszę bardzo, ale na forum dyskusyjnym. Może raczy Pan zapamiętać, że osobiste wycieczki są nie na miejscu i nie Panu oceniać, czy jestem przykładem tumiwisizmu, czy też wprost przeciwnie?

Gdzie? te rymy, rozkopany rytm... dzięki za taką poprawność.

Żałosne. Komentuję to, co chcę komentować i wypraszam sobie osobiste wycieczki pod moim adresem. Boli mnie. Okolicznościówki wszelkie mnie bolą, ale to piszę drugi raz. Autor ma 44 lata. Wypadałoby, żeby zaczął czytać ze zrozumieniem.

dobre, ale na apel "ku czci" w szkole. postawowej. dodam jeszcze, że na obowiązkowy apel. apel z roku, dajmy na to, 1976. ogólnie - porażka. z urzędu potępiam wiersze "na okoliczność", a szczególnie takie, jak ten.

co oznacza tylko tyle, że ten sposób nie mieści się w moich ulubionych sposobach akcentowania. a co do bufona (niereformowalnego) - ze źródeł dobrze poinformowanych wiem, że przez część użyszkodników byłem tak odbierany o wiele wcześniej i mam nadzieję, że dalej tak będzie.

niektóre wiersze sie nie udają.. przepraszam, że nie trafia do mnie, ale takie nagromadzenie zwrotów z pozoru mądrych, ale w gruncie rzeczy mało odkrywczych, nie przekonuje mnie zupełnie. Przerzutnie... zgodnie z modą, bo muszą być, czy jest w tym jakiś cel? Mniemam, że to pierwsze, bo płynność tekstu łamie się, zanika na większości z nich. Zaakcentowanie treści ważnych od tych ważniejszych można osiągnąć w inny sposób. Co mnie szczególnie mierzi? "Szkielet skrywa myśli, płynące blado-różowym uzwojeniem." "Mury kościoła beznamiętnie przyjmują kolejną spowiedź" "Szarówka podchodzi jak zapomniany krewny." "Słońce rozprasza wątpliwości, gdyby go zabrakło wszyscy bylibyśmy kretami." Niestety, tym razem żadne argumenty do mnie nie trafią i w ocenie tego wiersza pozostanę przy swoim stanowisku. Jak typowy, niereformowalny bufon.

przydałyby się retusze w wersyfikacji i w treści. niby niewielkie, ale moim zdaniem potrzebne.

i nic. gdzie ja o tym zdejmowaniu skóry czytałem? kiedyś poszukam.

zostawiłbym litery poza tym wierszem. nawet mruczando mnie nie przekonuje. "nie ma o co" - przeczytaj głośno i szybko. brzmi nieszczególnie.

taka sama głęboka refleksja mnie naszła, a i to za dużo powiedziane o tym gniocie.