Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

slawomir_zeromski

Użytkownicy
  • Postów

    196
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez slawomir_zeromski

  1. mnie także się podoba, pełen czaru i uroku wiersz, dodam sobie do ulubionych :) gratuluję, spisłaś się :))
  2. bardzo ładne i czyta się z zainteresowaniem, zachęca
  3. i ten wiersz także pozytywnie zapada w świadomość!! Stasiu - dobry jesteś! ;)
  4. dla mnie to uroczy wiersz miłosny, odrzuciłbym jedynie ten wers :" dotykam ręką -otwieram oczy ……………dotknąłem tylko fragmentu ściany" psuje i powoduje rozczarowanie, po co zasmucać na koniec czytelnika? poza tym - bardzo mi się podoba i dodaję do ulubionych :)
  5. i ten też sobie dodam do ulubionych :)
  6. wyrzuciłbym zahaczenie o wulgaryzm i wątek z mopem... poza tym - interesujące rozważania, wracam by przeczytać i podumać jeszcze raz :)
  7. urzekający opis, cudny wiersz, godny pochwały
  8. dodałem sobie ten wiersz do ulubionych istna perełka, gratuluję... :)
  9. jest pewna prawda w tym wierszu ale ogólnie - utwór nie dla mnie, wolę poezję radosną, niosącą szczęście, radzę byś pisał o jasnych stronach życia, miłości, wtedy poczujesz się nawet lepiej gdyż będziesz miał kontakt z czymś dobrym czymś co ubogaca i uszczęśliwia oraz zostawia dobry ślad w naszych duszach
  10. wąchając palcami nieba ma dwa znaczenia: 1. poznawać świat zmysłami (wąchając - zapachem , palcami - dotykiem wyszczególniłem tu dwa tylko zmysły, symbolicznie) dzięki niebiosom - "palcami nieba" zmysłami niebiańskimi czyli wykraczającymi poza ziemskość, bycie "ponad ziemią", smakowanie w niebiańskości, 2. poznawać niebo, wąchając palcami - niebo, zatopienie się w słowach mówiących o innym świecie, świecie duchowym, krainie aniołów
  11. niektóre wersy bym zatrzymał ale inne są zbyt dosłowne
  12. szczery i prawdziwy wiersz, gratuluję
  13. dosyć zabawne, mozna by odnieść do pewnego typu osoby która zatraca się w posiadaniu gadżetów i innych niepotrzebnych rzeczy, dla której świat materialny jest najważniejszy, niektórzy niestety mogliby się odnaleźć w tym wierszu, w pewnym stopniu ja także - dzięki za ten wiersz bo będę odtąd trzymał się na baczności tak aby nie dać się wchłonąć temu światu.
  14. Żyć będziemy w Niebie wraz Najświętszą Maryją Panną będziemy wędrować przez złote pola ku rozkoszom życie nas zafascynuje lecz teraz... płyńmy przez ciepłe wody módlmy się o pokorę zawsze razem w połączeniu szczęście nas czeka wybierzmy pałace z wielkimi oknami kochajmy Boga Ojca by żyć tylko tak jak On tego pragnie pędźmy dalej ku srebrnym łożom pełnym rozkoszy i słodyczy spójrzmy na czas który dobro nam dał sięgnijmy po soki owoców pozwólmy sile miłości wędrować po wieczności owce i gazele spokojnie do nas przychodzą by cieszyć nas Syn Boży wydał się na okup za wielu byśmy mieli życie wieczne ubierzmy się w szaty zdobione rubinami pomnóżmy swoje siły wzmocnijmy się nimi by dziękować Duchowi Świętemu za Jego Światło łącząc się złóżmy hołd Maryi zawsze Dziewicy dajmy Miłości naszą wolę niedługo się spotkamy wyjdźmy przed siebie światło jest blisko a Cherubini otaczają Wszechmogącego oczy patrzą na piękno widząc Maryję pieśń nowa przyjemność sprawia uśmiecham się gdy ty się śmiejesz i dobrem się cieszymy nasyćmy się owocami zanurzmy nasze dusze w Mistyce a potem ucząc się Miłości posiądźmy Wiedzę Przedwieczną i nie grzeszmy więcej spokojne oceany na których płynąc odkrywamy nowe szafirowe zastępy aniołów karuzela kręci się dalej gdzie śmieszny słoń szuka pięknej królewny dajmy sobie słodycz wieloma pocałunkami w niebie będą nasze ciała doskonałe w pięknie bądźmy świętymi gdyż dano nam wiele dobra zobaczymy się zmierzając ku gwiazdom silny orzeł jadł brzoskwinie mówiąc o ludziach noszących złote naszyjniki ze szmaragdami i szafirami
×
×
  • Dodaj nową pozycję...