slawomir_zeromski

a się dowie? prostota to zaleta. ma pewną prawdę ten wiersz w sobie - gdy się zakocha trzeba działać. dobry wiersz. zapraszam do siebie [url]liryki.pl[/url] [url]objawienia.pl[/url]

szczere i prawdziwe, jak w życiu. dobry tekst. [url]liryki.pl[/url] [url]objawienia.pl[/url]

narodziliśmy się w czasach kiedy wysokie trawy wyrastały z ziemi a przodkowie snuli opowieści o morzach pochłaniających lądy dzikie słońce wesoło wtedy ogrzewało ziemię gwiazdy rozjaśniały nocami niebo nie ginęły w ogromie wszechświata żyło się spokojnie, zbieraliśmy miód wędrowaliśmy między górami mawialiśmy: "za tamtym szczytem świat się kończy" i jakież było nasze zdziwienie, kiedy w kresu podróży napotkaliśmy lasy chcieliśmy je wykarczować a ziemię uczynić poddaną lecz znalazł się starzec, który rzekł: "nie wolno wam zamienić piękna natury w zwykłe pola, część ziemi musi pozostać dzika!" usłuchaliśmy jego słów z szacunku dla jego siwych włosów, uszanowaliśmy je zamieszkaliśmy więc przed lasem przez kilka lat żyliśmy w zgodzie z żywiołami aż przyszedł wielki ogień wypalił naszą osadę i las ocaleli tylko najpokorniejsi postanowiliśmy, aby przetrwać, dołączyć do grupy żeglarzy szukających nowych ziem i tak snujemy się po morzach kiedy dopływamy do lądu radość ogarnia cały korab podczas ostatniej wyprawy rozgromiliśmy na lądzie dzikusów przejęliśmy ich pola ku naszemu zaskoczeniu płynął na ich terenie złotodajny strumień teraz nasz czas wygasa, ale wiem jedno - - życie jest po to by poświęcić je Mądrości i Odwadze

dzięki kaja-maja28, dodałem sobie Twój wiersz "Zatrzymaj się..." do ulubionych [url]liryki.pl[/url] - to moje [url]objawienia.pl[/url] - to nie moje a i lepsze...

Prośba o natchnienie 15 Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co mi dano! On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości, i tym, który mędrcom nadaje kierunek. 16 W ręku Jego i my, i nasze słowa, roztropność wszelka i umiejętność działania. 17 On mi dał bezbłędną znajomość rzeczy: poznać budowę świata i siły żywiołów, 18 początek i kres, i środek czasów, odmiany przesileń i następstwa pór, 19 obroty roczne i układy gwiazd, 20 naturę zwierząt i popędy bestii, moce duchów i myślenie ludzkie, (myślenie boskie, myślenie anielskie - przyp. s_z) różnorodność roślin i siły korzeni. 21 Poznałem i co zakryte, i co jest jawne, pouczyła mnie bowiem Mądrość - sprawczyni wszystkiego!

kwiatów dotyk smukłość dłoni jasność słońca i trawy zieleń cieszą się anioły pozdrawiają nas wesoło tyle trzeba by żyć szczęśliwie i prawdziwie czuję twą miłość żyje ona w mym sercu do kochania stworzonego w twe bóstwo - wpatrzonego otula się twym uczuciem subtelnie, intensywnie tak by miłość wyraźnie w nim gościła spotkanie dusz naszych blisko siebie - tak gorących z miłości się żarzących chętnych rozkoszy stworzonych ku miłości prawdziwej wśród siły przedziwnej istoty słów pragnące słowa miłości stale słyszące o cudach i barwach mówiące o kwiatach i woniach nucące pieśni słodkie i pieśni rozkoszne przez aniołów w niebiosach stworzone by zachwycać by zadziwiać pięknem swym urzekać barwy wśród motyli skrzydeł z malin soczystych - powideł sycących zmysły po brzegi słyszymy pianistów - przebiegi melodii cieszących uszy aż się serce kruszy przynoszą te pieśni wrażeń pięknych wiele biegną lasem - fauni leśni aż duch się raduje w ciele stworzonym przez Miłość łaskawą obdarowanym siłą prawą zdolną do wielkich poświęceń dającą coraz to nowych doznań więcej

o - i jestem pierwszy kto Cię komentuje ! :) wiersz bardzo romantyczny i nastrojowy można Ci pogratulować dobrego tekstu! [url]liryki.pl[/url] [url]objawienia.pl[/url]

[url]liryki.pl[/url] [url]objawienia.pl[/url]

a tekst poniżej - dla komentujących: Prośba o natchnienie 15 Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co mi dano! On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości, i tym, który mędrcom nadaje kierunek. 16 W ręku Jego i my, i nasze słowa, roztropność wszelka i umiejętność działania. 17 On mi dał bezbłędną znajomość rzeczy: poznać budowę świata i siły żywiołów, 18 początek i kres, i środek czasów, odmiany przesileń i następstwa pór, 19 obroty roczne i układy gwiazd, 20 naturę zwierząt i popędy bestii, moce duchów i myślenie ludzkie, (myślenie boskie, myślenie anielskie - przyp. s_zeromskiego) różnorodność roślin i siły korzeni. 21 Poznałem i co zakryte, i co jest jawne, pouczyła mnie bowiem Mądrość - sprawczyni wszystkiego!

zanucę Ci melodię i pójdziemy doliną jaśminem obsypię do księżyca zawyję nasza miłość pragnie ciepła gorąca i czułości piękna i świętości nasza miłość w niebie dojrzeje kolory na twarze - zleje przemyjemy oczy wodą odetchniemy wzrokiem się dotkniemy i pospacerujemy do ogrodów, do plaż przed nami - dom nasz

bardzo ładne. forma sprawia że szybko i miło się czytało.

myslę że lepiej jest pisać krótkimi zdaniami... ale zapraszam do siebie na [url]http://liryki.pl/[/url] znajdziesz coś dla siebie a dla ducha tu [url]http://objawienia.pl/[/url]

[url]liryki.pl/[/url] [url]objawienia.pl/[/url] przyznam że początek wskazuje że będzie przegadany, może przeczytam jak będę miał czas... kim on był? młodszy kolega z podwórka? pozdrawiam ciepło i zapraszam do powyższych linków, na pierwszym znajdziesz Marię Magdalenę

Moja praca w liceum jest fajna. Dzieciaki, ładne studentki na praktykach, kawa z Agnieszką w przerwie obiadowej – to daje zapełnienie czasu i radość samospełnienia. Do tego jeszcze zgrabna żona, chętna baraszkować w łóżku od świtu do wieczora. Karolina – to moja dziewczyna, „żona” - tak się dziś mówi nawet na partnerki, kto dziś wierzy w małżeństwo? Eh... Karolinę poznałem na ulicy, wpadłem na nią wychodząc z kina – grali akurat jedną z tych romantycznych komedii które wcześniej powstały jako książki. Nawet tytułu się nie zapamiętuje, lecz zabawa jest zawsze przednia. Dobry biznes, nie ma co! Kiedy wychodziłem z kina zauważyłem Karolinę. Szła z koleżankami śmiejąc się rozkosznie. Zauroczyła mnie. Zielone oczy, kruczoczarne włosy, długie i kręcone w zalotne loki. Usta szerokie, skore do śmiechu. Nosek delikatnie wyrzeźbiony, malutki, och – jak ślicznie malutki! Podszedłem i zapytałem się : „Przepraszam, czy wiesz może która jest godzina?” Na co ona: „Jak to to nie wiesz ile trwał film, o której się zaczął – śmiała się – popatrz na plakat to się dowiesz...” a do tego jej koleżanka dorzuciła : „chyba że ktoś zamazał markerem... Ha, ha” – a ja poczułem się głupio, więc zrobiłem jedno z tych proszących i nieśmiało pytających spojrzeń i... poskutkowało! Karolina odrzekła: „Ach, zegarek zostawiłam w domu, jeśli masz ochotę to chodź ze mną do domu a tam ci powiem, która godzina...” Kiwnęła zalotnie główką, zmrużyła oczy. Koleżanki na szczęście po wyjściu z kina ulotniły się a my pozostaliśmy wreszcie sami... wieczorny spacer zimowego lecz ciepłego stycznia był romantyczny jak wiersze Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Lubię poezję. Zwłaszcza wiersz „Skowronek” Norwida trafia w mój czytelniczy gust. No i Miłosz. Wracając do Karoliny – spacerowaliśmy a nasze dłonie niby przypadkowo delikatnie się zderzały. Iskrzyło od początku! Skakaliśmy między kałużami brudząc rozkosznie buty. Była ubrana spódniczkę, która uwydatniała kobiece kształty (zastanawiałem się, czy nie lepiej byłoby gdybym szedł za nią śledząc ją...) Tak wyglądało moje pierwsze spotkanie z Karoliną. Poza spotykaniem się z nią mój czas poświęcałem uczeniu w liceum języka angielskiego. Była to ciekawa praca chodź pod względem finansowym leżała na całej linii. Ale za to miałem jakieś zajęcie. Pewnego dnia gdy wymęczony wracałem do domu w klatce schodowej zobaczyłem ogłoszenie: „Interesuje Cię medytacja? Chcesz poznać buddyzm? Zapisz się już dzisiaj (...). Zainteresowało to mnie i postanowiłem poznać medytację buddyjską. Mnich był w porzo. Uśmiechnięty od ucha do ucha. I miał ładny płaszcz. Czerwony - zupełnie jakby był męczennikiem... Ostatecznie nie nauczyłem się medytacji bo się ohajtałem z Karoliną. Narobiłem dzieci! YEAH

utożsamiam się z niektórymi wersami, a najbradziej z ostatnim. dobry wiersz, ktoś Ci zarzuci zapewne że przegadany ale tak to jest jak się pisze wiersz o wierszu... zapraszam do siebie i nie bierz sobie do serca krytyki, zwłaszcza złośliwej... [url]http://liryki.pl/[/url] [url]objawienia.pl/[/url] [url]http://www.johnleary.com/[/url]

ja - choć wolę o miłości ten wiersz zaliczam do ulubionych i zapraszam Cię do mojej grupy poetyckiej napisz mi prywatną wiadomość - jeśli chcesz... będziesz miała stronkę za darmo w sieci

Jej też się to podobało...

Dążymy do tego miejsca, każdym dobrym uczynkiem przybliżamy się do niego. Gdyż dopiero tam tęcza ma swój koniec a początek u tronu Pana. Mój dobry aniele, poprowadź naszą dwójkę tam, gdzie ciepło wylewa się z filiżanek słów, a promienie ocieplają radosne twarze. Nadaj nam swoją czystość. U Ciebie, mój aniele, możemy nabyć szczęście za uśmiechy dwa, wir zdarzeń pochłonie nas za spojrzenie jedno. Dobry to będzie aniele dzień, kiedy nasze duchy dostaną z powrotem harfy...

św.Piotr też uciął ucho a Vincent to żyje i ma się dobrze pracuje u Mike Oldfielda.

ja lubie takie... lukrowane wierszyki ... no wiesz aniołki, harfy i dzwoneczki...

zamiast szydzić - milczeć doceniać zawsze - nawet dwa udane słowa w tekście...

fajne, usmiechnąłem się, ubrane w dobrą formę z dobrą treścią, sztuka. ja nie wiem jak to jest ale zauważyłem że rzadko się w sieci docenia a częściej szydzi - i niesłusznie!

czuć nadzieję, może nie rzuca na kolana ale... to dobry tekst. módl się o natchnienie (Księga Mądrości)

dzięki, że chciało Ci się odpowiedzieć na moją sugestię...

śliczne! podoba mi się bardzo... jedynie to bym wyciął, bo czuć nieco goryczki... : [quote]Bacz byś się jednak w zwykłą miernotę nie zmienił, gardząc marzeń mirażem, zmykać nie musiał kiedyś z powrotem.