Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

macte poema

Użytkownicy
  • Postów

    399
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez macte poema

  1. Dzięki Nata za odbiór. W tym pojedynku nie ma regularności, oprócz rymów i maksymalnej zwięzłości wypowiedzi. Cieszę się, że większość komentarzy dostrzega plusy takiego rozwiązania. Pozdrawiam wszystkich po przerwie
  2. Dużo czasowników. Marlett, pomyśl czy ostatni z nich jest konieczny. Pozdrawiam
  3. Ach, serdecznie dziękuję Messalin, Waldemarowi, Ance, Marlett, Ewie i Zakowi. Także chciałbym zmieścić to co napisałem w równych wersach, ale nie wiem jak. Chyba już w nowym wierszu zrealizuję ten projekt. Pozdrawiam wszystkich gorąco
  4. Wciągająca zabawa w słowa, jak świat światem, wszystko stoi, kuca , leży - na tak. Dodam, że można przeczytac i nic nie zrozumieć - stąd dobra zabawa w słowobranie. Pozdrawiam
  5. Żwawo rwę rewolwer zanim mrugnę okiem miękko cyngiel zapada już nie umkniesz bokiem Na głowie tętent myśli obraziłeś, bez dwóch zdań szkoda ciebie, człowieku! bez wyobraźni twój plan Zaciążyło spojrzenie butne, twarde do cna obaj chcemy żyć dwóch nie zmieści świat Sił nie starczy czekać na kobiece żale więc strzał roztrzyga na co czekasz - strzelaj - dalej Huk, ból, brak tchu twój rewolwer dymi serce krwawi nie od dziś, nie od kuli Gdy wygram pomknę w siną dal musisz zostać tu żywy sam lub nie sam
  6. Jestem kierowcą, więc mogę powiedzieć, że daje do myślenia. Czytałem ostatnio, że przy prędkości 50 km/h pieszy ma 50% szans na przeżycie. Każde 10 km/h więcej, a jego szanse dramatycznie maleją, tak więc przy 60 km/h - 15% (chyba dobrze zapamiętałem). Pozdrawiam
  7. Dzięki Marlett! Dyscyplinujący to długie słowo, nawet dłuższe niż uzdrawiający. Umieściłem oba słowa w wierszu, bo dokładnie oddają to, o co mi chodzi. Mógłbym zamienić na "poskramiające", ale nie wiem czy byłoby dobrze zrozumiane. Pozdrawiam serdecznie
  8. Proszę o konkretne komentarze, jakie na warsztatach bywają. Z góry dziekuję! :)))))
  9. Ty, Adamie, również lepiej pisałeś, a w komentarzu, to przeszedłeś samego siebie.
  10. Kolejna lektura i znów chcę przyciąć. Wiersz się trochę przeobraził i przez wzgląd na poprzednią wersję mam propozycję, by zostawić tylko pierwszą część utworu, bez drugiej króciutkiej i moim zdaniem nie potrzebnej zwrotki (co ona wnosi?). Pozdrawiam
  11. Piękne komentarze poprzedników: dzie wuszka i egzegata na medal. Zbałwania do mnie przemawia - jest takie obrazowe, choć może nie znalazłoby się w słowniku. Jeszcze jedno: szarzeje, czy ciemnieje, a może "szarzeje powietrze zmącone" - to tylko przykład. Ogólnie duży plus za wyrazistość.
  12. Proszę sprawdzić, wiersz po całkowitej obróbce warsztatowej. Pozdrawiam zaczytanych
  13. Dziś dzień związany z Janem Pawłem II. Miło mi, Marlett i Nataszo, że nie przestraszyła Was wydłużona forma tego utworu. Pozdrawiam słonecznie
  14. Moje świadectwo - krótkie: Wierzę w dobro Bóg zwyciężył przychodzi do nas w świętych osobach Moja wiara - ułomna nie chce słuchać naprawiać przewinienia Lecz modlitwa młodych duchem ludzi wpatrzonych w Ojca tu na ziemi to wiatr Boży ma moc przemienienia 2006 Więc wołam: Oby Papież żył sto lat a przemianie uległ świat miłość niech poruszy słowa w każdym sercu trwa odnowa Bóg nadziei, to nasz brat 2004 Oby Papież odżył w nas Jego uśmiech, serce, mowa moje dzieci: córka, syn będą wierzyć, tak jak On w słowo przyjaźń moc pochodzącą od Boga Jego imię dodaje otuchy Jan Paweł II Wielki świety przed Bogiem dla ludzi święty rośnie duma, życiowa siła nie będę więcej obojętny: Wobec wielkości i chwały życia poświęconego Bogu mądrości, etosu pracy nic własnego przy duszy oddaję cześć prorokowi - chwała Bogu Wierzę w tryumf dobra na świecie w potęgę większą, niżby się zdawało wierzę w świadectwo dobrego człowieka uzdrawiające duszę, dyscyplinujące ciało Jak czuły ojciec nad kołyską dziecko odwodzi od płaczu tak Jan Paweł II nade mną czuwa, aż będzie dniało 2006
  15. Małe Ciche to kojąca duszę miejscowość - zgadzam się w całej rozciągłości. Odstaje tylko ostatnia zwrotka, której brzmienie było dla mnie trochę zaskakujące - nie wynikało z całości. Pozdrawiam weekendowo
  16. Uwodzicielska zabawa słowem - super wiersz.
  17. Moim zdaniem bez tego ostatniego słówka lepiej. Dobrze, żeby ktoś jeszcze zaopiniował.
  18. Dziękuję Ewo za uśmiech i pozdrawiam
  19. Ostatnie słówko takie oczywiste, że niepotrzebne, lecz całość bardzo piękna. Wyczuwam odrobinę koniecznego dystansu. Pozdrawiam ciepło
  20. Tak, zaufanie społeczne to ważna sprawa - trzeba budować. Pozdrawiam Żaczka
  21. Dzieki Tobie, Ewka, z wzajemnością cenię Twoją twórczość.
  22. Wiersz tak jak na warsztacie bardzo inspirujący: nie zgadzam się z jego pesymizmem - słowa "na pewno", "nie spełni" są bardzo mocne, o przeznaczeniu człowieka można też myślec mniej kategorycznie. Najbardziej podoba się środkowa zwrotka - daje trochę nadziei, pomimo powagi opisywanej sytuacji. Dziekuję Marlett za chwilę refleksji
  23. Marlett! Sekret tkwi w życzliwym uczuciu, które choć niespełnione, nie domaga się "swojego". Pozdrawiam ciepło wszystkich odwiedzających mnie, pa
  24. Zachęcam do składania komentarzy - z góry dziekuję.
  25. Jeżeli jestem z Tobą związany choć trochę więcej, niż mało istotnie mogę Ciebie zdradzić i czuć się podle, czuć się nieznośnie Nim zdecyduję, zwykle pomyślę Tobie bliżniacze zostawiam prawo dajmy sobie w prezencie ciszę wyznanie moje już przebrzmiało Starczy słów kilka - czy piszesz? jak ja wypuszczasz pocztą gołębie wiatr im wskazuje drogę uczucia chowam głeboko we mnie Nie przejmuj sie spraw obrotem w myślach schodzę ku Tobie nie mam nadziei na potem idę po laury w inną, całkiem stronę Zdarzenia na nas spadły tak piękne, bez wątpienia wtedy budziła się moja świadomość nie chcę już tego zmieniać Dziękuję, że byłaś czuła nie odrzucając skromnych zalotów pozwól bym wiersz umieścił wśród ulubionych, moich utworów
×
×
  • Dodaj nową pozycję...