macte poema

Dziękuję Cecorce i Nataszy! Pociechą może być świadomość swojego istnienia. Zanim pokaże się słońce, pozdrawiam

Próba sonetu, nie umniejsza ani trochę wielkości dzieła. Gratuluję dążenia do doskonałości. Jeżeli coś ... to temat nie wciągnał mnie wcale. Życzę powodzenia

Na końcu w przedostatnim wersie jest zimna machina. To ten wagonik urusł do takiej rangi. Odpowiadając na twoją wątpliwość, to jest tak: ten wagonik ma swoich pasażerów, niejako przypisanych do niego. Dzięki Messalin, pozdrawiam

Sodoma i Gomora, istny sądny dzień. Pozdrawiam

"Okoliły lirykę melodyjne rymy" - to prawda. Pozdrawiam

Ciekawa próba sonetu, przyjazna w lekturze. Pozdrawiam ciepło

W rozpędzony wagonik ogniki kłamstw wgryzają się pasażerom snu brakuje już toną we mgle Na wózku trwać zmuszeni suną bez wizji jak wielu aby w kryzysie nadziei utknąć lub dotrzeć do celu Kręta nić torów pod nimi kto szyny kładł, kto wprawił w ruch wagonik szarpie za boki nie mają sił - dosyć już W złudzeniu lub dla sportu jak pływak w mórz topieli jak statek daleko od portu wytracić pęd czy rozpęd zmienić A okolica niepewna wysiadać by zapragnęli skazani w zimnej machinie zapomniani i pognębieni

Ten wiersz kołysze! Pozdrawiam i plusuję

Początek zawsze łapie się za ogon - ładny koniec.

Intrygujący wiersz. Snów bym bronił, bo bywają pożyteczne. Słówko "trzeba" wydaje się zbędne w pierwszej zwrotce. Zakończyłbym ją: "wołając o pomoc". Drugą zwrotkę spróbuj zacząć od słowa "gorycz". Wymieniłbym też słówko "powstanie" (nowe życie, szczęście) Za dużo zmian? To tylko moje propozycje w dyskusji nad tym wierszem. Pozdrawiam słonecznie

Ładny rytm, bravo! - wiersz budzi uznanie.

Dziękuję Ewie. Pozdrawienia poranno-poniedziałkowe

Określenia czasu bardzo zagmatwane: "pół wieku", 3x "czasem". Opisywany pokój i jego lokator są jakby wyprani z wszelkich idei. Czy o to chodziło? Ogólnie OK.

Pokrytyczna uwaga: nie podoba mi się.

Ciekawa dedykacja i sam wiersz niczego sobie - podoba mi się. Pozdrawiam

Bardzo złożona ta alienacja. Próbowałem odczytać w pierwszej osoboie, l. pojedynczej i bardziej pasowało. Pozdrawiam jeszcze niezbyt poranno-mgliście

Miło znaleźć bratnie dusze, którym tak samo dzwięczy polska nuta... Po prostu dziękuję - mp

Dziękuję odwiedzającym. No tak, za szybko zmieniłem malutki fragment utworu. Ale dzisiaj już tak pozostanie. Miłego dnia

Gratuluję historycznej świadomości! W ostatniej linii: "zaczyna się" - warto pomyśleć nad schowaniem partykuły np.: "akcja" lub "lekcja:" lub "i już" albo coś takiego. Ogólnie piątka z plusem. Pozdrawiam słonecznie

Oj, a ja już zmieniłem ... Tytuł powtarzam w pierwszej zwrotce - będę myślał, czy zmienić tytuł, czy bardziej powiązać go z wierszem. Dzięki Nata, pozdrawiam

Dzięki Messalin, idę za Twoją radą, jakże cenną (choć czasem chciałoby się tych onych wytknać palcem). Dziękuję i pozdrawiam słonecznie

Ci, którym się udało oni inni ludzie niepamięci klosz, pycha na piedestale jeszcze patrzą łza jak zawsze słona nie wzrusza mnie wcale unoszą świat lekko niby Bóg nie zmęczą martwej dłoni Oni patrzą chłód bije w oczy ciepły oddech białych róż nie ochroni

"Widzisz kochana, mówił on, ja jestem z tego kraju, gdzie się dziewczynie mówi won, wprost bezprzykładnie ją kochając" - pamięciowy cytat z repertuaru Edyty Geppert Dziewczyna na raz patrząc poprzez niego choć czuciem blisko, w trwodze zaklętego za innym odjeżdża w dalekie kraje ot zwyczaje Nie chowaj żalu mój nieszczęsny chłopcze nazbyt zwlekałeś, w sercu moce obce utorowały werdykt przeznaczenia szkoda sumienia Porzuć tchnień próżnych głód, spory wysiłek ze snu zwodzący i nie bez pomyłek nie znam Twych rzęs, spojrzenia, ciepła, głosu nie kuś losu Na chłopca spowiedź już zabrakło czasu smutek i gorycz śpiewem koił lasu zbity nie odszedł tropić dalsze kraje tu pozostaje W jaskini dusz znać szemranie strumyka wypełnia sklepeinie, narasta i znika miłość nieodwzajemniona ustaje ot zwyczaje "Kto tutaj zechce w rozpaczy tkwić załamać ręce, płakać i pić ten święte prawo ma, bez dwóch zdań jest takie miejsce, taki kraj" - pamięciowy cytat z repertuaru Jana Pietrzaka i Adrianny Biedrzyńskiej

Z przyjemnością przeczytałem i plusuję - bardzo dojrzała wypowiedź poetycka. Podoba mi się w całości. Pozdrawiam słonecznie

Tak. Do mnie najbardziej trafiła pierwsza zwrotka. Reszta jakby wtórna. Pozdrawiam