Ewa Marek

Jeżeli masz naprawdę tylko 13 lat to chylę czoła.

Zawsze sobie ceniłam krytykę i muszę przyznać, że na początku wzięłam sobie twoje słowa do serca, zaczęłam się zastanawiać. Nie trwało to jednak długo gdyż pozwoliłam sobie wejść na twoją stronę i przejrzeć kilka ostatnich wpisanych przez ciebie komentarzy i zgadnij, dlaczego nagle twoja krytyka tak bardzo straciła w moich oczach na wartości. Pomyśl o tym. Serdecznie pozdrawiam.

Dzisiaj jestem wyschniętym strumieniem- nie ugasisz mną swego pragnienia, ściętym drzewem- nie udzielę ci gościnności mego cienia. Dzisiaj jestem opuszczonym domem marzeń. (moja dusza przycupnęła na parapecie serca- płacze.)

Dzięki za miłe słowa, pozdrawiam.

Twój wiersz mnie zauroczył, pozdrawiam.

nie nauczę się ciebie kochać, zbyt bardzo boję się łez nie wiem ile można znieść za jeden pocałunek, pieszczotę dłoni a czasem samo stanie obok, boję się słowa przepraszam, w którym nie kryje się nic prócz liter kwiatów kupowanych bez troski o ich barwę i zapach twoich powrotów do naszego domu powolnym krokiem pełnym marzeń dalekich.