Korczak Krzysztof

Dziekuje Jacku za twoja konkluzje wierszem.

dziekuje,przerzucilem.

telefon milczy, brzmi godzina już się zbudziły wszystkie ćwierki i coraz wyżej dzień się wspina promienie słońca grają w bierki od dawna nikt tu nie zadzwonił nie brał słuchawki nie odwieszał więc wisi ona w przedpokoju jak zmarły Chrystus ,który czeka lecz którejś nocy Bóg zadzwoni a może będzie to w południe znowu ożyje w czyjejś dłoni słuchawka podniesiona dumnie telefon milczy, brzmi godzina tyka i tyka zegar w ciszy dzień zawsze nocą się zaczyna właśnie ktoś dzwoni, nikt nie słyszy

I jak tu stare z tym nowym pogodzic gdy trza rznac sieczke oraz dzieci rodzic i chociaz baby jak byly sa zdrowe to dzis sluchawki wkaldaja na glowe i gdy przychodzi pora doic krowy walkmen nadaje im prosto do glowy O wies dzis inna ,pola oraz lasy tylko te same jak kiedys niewczasy

Ktos dzisiaj krzywo na mnie patrzy ze az mnie serce bardzo boli i zamiast serce mi opatrzyc on wciaz wiruje w paraboli he he

Samochwala w kacie stala i tak siebie przechwalala jestem Krzywak nad Krzywaki A ten Korczak jakis taki Ja poezja piekna wladam a ten Korczak niechaj spada. Pozdrowki Ha,ha

Panie Krzywak.Ma Pan nazwisko ale bez imienia.Takich Krzywakow moze byc wiele.Owszem odpisalem na inne nicki ale w innym kontekscie,bo bzdur nie pisza.Jesli uwaza Pan ze ten wiersz to takie dno to jak on ma sie w zestawieniu z Pana wierszykiem cytowanym ponizej? A my tymczasem na wino chodźmy... Sto wyraźnych twarzy, mim w okno wklejony przeklnij mnie na przyszłość, o niezwyciężony Popiel już pożarty, ot, to stare dzieje Mistrz pewnie uwierzył,a Faust się śmieje… A my, przyjaciele – na wino gdzieś wstąpmy mówiąc tak po prostu – do dna go wytrąbmy moment, nie tym torem, po co wielkich mieszać jak już być przy winku, to nie czas rozgrzeszać. To już z dawien dawna treść z elegii płynie z sielskości – anielskości Anakreont słynie rzeczka, nimfy, Sylen i reszta gawiedzi chodźmy, bracia moi, w domu się zasiedzi… Mim w okno wklejony, jak w usta pacierze na pohybel draniom, drani się nie bierze a win waszych z krwią wiele dziś przelanych i tak to się żegna frajerów przegranych… A to nie jest Grafomania?

Do Caly Twoj Uzylem zwyklej rymowanki do opisania spotkania jakie mialo miejsce w Warszawie.Ten wiersz nie jest nowy.Ma z 10 lat.Wygrzebalem go poprostu z szuflady i zamiescilem tutaj. Ciesze sie ze Ci sie podoba.

Amerrozzo,to ty sie kompromitujesz.Kazdy kto kryje sie za nickami moze sobie pisac co chce nie biorac nawet odpowiedzialnosci za to.Kto to wogole jest Amerrozzo?Dzieciak z podstawowki czy moze staruszek na emeryturze?A moze poprostu dowcipnis?Nie przyjmuje krytyk od Nickow a zwlaszcza takich krytyk.Nabierz wacpan cywilnej odwagi i podpisz sie z imienia i nazwiska a wtedy popiszemy moze. Uzywam nie swojego komputera i nie moge sobie dowolnie go oprogramowywac ,przepraszam.

To jest wiersz mozna rzec okoliczniosciowy i nie pretenduje do wielkiej poezji zreszta jak wiekszosc tekstow zamieszczanych tutaj z malymi wyjatkami.Opisalem pewne zdarzenie jezykiem poetyckim ,dodam rzeczywisty fakt jaki mi sie przydarzyl onegdaj w Warszawie kiedy tam pracowalem.Nie naciagalem rymow.Opisalem nimi fakty.I tylko tyle.Ale zeby zaraz tyle zjadliwosci wywolac? Tego sie nie spodziwalem.Niektorzy ludzie nie powinni wogole sie odzywac jesli czegos nie rozumieja. Pozdrawiam.

Zajrzyj do mnie kiedy nikt nie zajrzy wspomnij na mnie kiedy nikt nie wspomni zaraz za srodmiesciem w tunelu kolejki spia ludzie bezdomni Widzialem ogien przy ktorym sie grzali niedoszli odeszli.jeszcze mniejsi ,mali widzialem luny pomiedzy torami ktore blyszczaly utopione w stali Wiadoma rzecz stolica ciagle zadziwia i ciagle zachwyca wiadoma rzecz Warszawa... Pomysl o mnie gdy nikt nie pomysli podaj reke kiedy nikt nie poda w niszy tunelu zaraz na powislu mieszka Piotr Lebioda 40 lat chyba nie wiecej szare od kurzu twarz i rece i stare szmaty sa za poslanie Piotrek Lebioda kiedys byl Panem! Plywal na statkach.obce bandery forsy jak lodu mial od cholery ale gdy wrocil po raz ostatni zone mu krecil ktos bardziej zdatny I Piotrek w furii postradal zmysly dom,zona dziecko jak banka prysly a on zladowal w samej Warszawie i opowiedzial mi to przy kawie Wiadoma rzecz stolica jednych zadziwia innych zachwyca wiadoma rzecz Warszawa Tak poplatane sa losy ludzi kazdy z nas nosi ukryte rany czy moga w tobie wiecej obudzic szare i brudne,liche lachmany?

Odwaga na nic gdyc ty tylko ja masz i nie pociagasz za soba zbyt wielu wtedy po tobie tylko bedzie orszak i powie AMEN przedstawiciel kleru Pozdrawiam Hi Hi

Dziekuje Stanislawo albo Stasiu jesli wolisz. Nagietko poprzez biodra chcialem nieco uczlowieczyc tego szkieletora.Miednica to juz za bardzo nagie.

Nie jesteś naga nie bardziej niż ten szkielet który widziałem na lekcji biologii a którego płeć mogłem poznać tylko po rozłożystości bioder co za lubieżność aż tak się rozebrać!

Sorki oxyvio ze nie odpisalem ani razu tobie.Przepraszam.Ciesze sie ze lubisz mo poezje.Niestety nadal nie mam polskiej czcionki a te polskie znaki w ostatnim wierszu to dzieki temu ze pierwsza komentatorka poprawila wiersz. Pozdrowki dla wszystkich.

Wiec przyszła pora by odmakać rozejrzeć się dookoła parasol właśnie przestał płakać To po to było tak się martwić o ta ulewę i te gromy? a burza wpadła tu na żarty i teraz tylko mokro po niej Kosmos się zamknął w moim ciele fragile coraz mniej widzialne strumień co bije po nadzieje jak strugi deszczu niewidzialne To po to było mi się suszyć by dalej mokro było we mnie? deszcz się w me żyły zawieruszył i płynie i tak jest codziennie

I na szczescie.

Wiec przyszla pora by odmakac rozejrzec sie dookola parasol wlasnie przestal plakac To po to bylo tak sie martwic o ta ulewe i te gromy? a burza wpadla tu na zarty i teraz tylko mokro po niej Kosmos sie zamknal w moim ciele fragile coraz mniej widzialne strumien co bije po nadzieje jak strugi deszczu niewidzialne To po to bylo mi sie suszyc by dalej mokro bylo we mnie? deszcz sie w me zyly zawieruszyl i plynie i tak jest codziennie

Droga Dormo.Nie jestes na szczescie wyrocznia.I podpisuj sie imieniem i nazwiskiem o ile masz odwage.

Wszak to musialo dziac sie bardzo dawno wiatrak a moze nawet zwykle zarno dzisiaj nikt nie pomele sniegu razem z maka jak nikt nie pomyli rzyska z prosta laka ale do rzeczy kto mle dzis wiatrakiem? chyba ze czasem pusci w niego wiatry jakie ktore i tak sa bez nikiego skutku mimo ze kreci sie on pomalutku O rety zapomnialem przecie widzialem insze wiatraki na swiecie lecz zamiast maki wytwarzaja prady ach oglupialem,i jak byc tu madrym?

Mysle ze jest w tym cos.Awangardowo powiedziane dlatego szokuje ale nie zle.Naprawde nie zle.

Nie za bardzo dzisiaj jakos chmury,leje wciaz na dworze a byc moze inna jakosc to nie znaczy zawsze gorzej? Parasolki spaceruja kazda w swoja wlasna strone i ciekawe czy tez czuja jak wartosci sa zlozone gdy pogoda-takze one To ciekawe,patrzac z okna widac prawie same czarne jakby dym sie tu przyplatal i to calkiem nie na marne Zielen znow sie zazieleni kwiaty dostana rumiencow lecz nic nie ubarwi cieni i to lezy mi na sercu

Z uklonikiem i pozdrowka raz tu wpadlo siedem trupkow kazdy gorszy od kazdego a do tego spod szulmierza Pierwszy razil swa brzydota kazdy pytal,kto to kto to drugi nieco bardziej zgrzebny dynie nosil zamiast geby trzeci co to za maszkara patrzec na niego to kara czwarty,boze miej mnie w pieczy trzymaj go z dala od dzieci piaty smierdzial i to jako lecz sie trzymal jako tako szosty,lepiej juz nie mowic calkiem nie mozna go lubic no a siodmy jak to siodmy tak jak cmentarz calkiem nudny posluchajcie tez moralu w zadnym trupku nie ma czaru

Mam tu kilka cichych wspomnien pastelowych jak te kredki co w piorniku przelezaly czas dosc dlugi i nie lekki a sa o mnie i nie o mnie a sa o nas i nie o nas jedne sobie sie rownaja inne dziela przez iloraz Jeszcze kredki mam woskowe maja moze z lat pietnascie w starym bloku namaluje swiece -ktora zaraz zgasnie