- - -

@Witalisa @Waldemar_Talar_Talar Przepraszam. @Waldemar_Talar_Talar Waldemarze, przywróć poprzednią wersję wiersza.

Biedny ten maj. Kwiecień mu sprzątnął palmę pierwszeństwa, w wierszach nie chcą zostawić w spokoju, to może chociaż zafunduj mu piwo. Bardziej by się ucieszył.

W każdych czasach nie brakuje ani fanatyzmu, ani jego podstawowego paliwa - użytecznych idiotów, dzięki którym po przekroczeniu pewnej granicy "dzieje się samo". Wiersz dobrze napisany, demaskatorski. Poszukiwanie kompatybilności między Synem Cieśli a synem szewca - kapitalne, bo produktywne na wielu poziomach odczytu.

@Deonix_ Masz rację, z tym że pozornie ten sam banał trzeba różnie traktować w różnych wierszach. W większości utworów bywa niestety tylko jedną z "wkładek" do zupy, wtedy nie ma co sobie głowy zawracać, ale czasem jednak jest nieudolną próbą powiedzenia czegoś ważnego i wtedy trzeba wymyślić lepszy zamiennik.

No i żeby uzasadnić, dlaczego ten wiersz jest koszmarny jak zły sen, to by trzeba było zrobić cykl dziesięciu dwugodzinnych wykładów. Ograniczę się do kilku punktów: - częstochowskie, gramatyczne rymy, - przekaz odtwórczy, a nie twórczy, - epigonizm (i to na najgorszym, przywłaszczającym poziomie), - gruntowna nieznajomość warsztatu. Wybitny, nieżyjący już krytyk, poeta Leszek Żuliński stwierdził, że poezja to przede wszystkim rzemiosło. Tu nie ma miejsca na chaotyczne wymachiwanie narzędziami i marnowanie materiału.

@Robert Witold Gorzkowski No, taka patriotyczna liryka w sam raz do podręcznika języka polskiego, chociaż przy obecnych trendach edukacyjnych mógłby się nie prześlizgnąć. Akceptowalny w swoim kanonie, ale za dwa ostatnie dwuwiersze, to nawet bogoojczyźniana muza się obrazi. Udam, że nie widziałem tych rymów.

@violetta ...się skuszę.

Dość ciekawie napisany, bo metaforyka nie jest oderwana od surowca językowego, lecz bezpośrednio bierze z niego początek.

@Konrad Koper Wręcz przeciwnie. Klisza goni kliszę. Ja jestem człowiek konkretny i tak na puste słowo nie uwierzę. Materiałem poetyckim jest język i obraz, tego tutaj nie ma.

@Duch7millenium Chciałbyś. ;)

Po tym zestawie pierwszy raz od dawna mam smaka na wódkę i śledzia.

@Deonix_Wiersz jednak potrzebuje tych słów, które nie wybrzmiały. Ich nieobecność pociąga za sobą ułomność, niekompletność świata przedstawionego. Sęk w tym, żeby znaleźć metaforę, a nie jej płytki substytut.

@Witalisa Dziękuję za sprostowanie.

Obraz, pomysł jest dobry, tylko po co lejesz tyle wody? To było dobre przy pisaniu wypracowań szkolnych, w wierszu jak się wszystko rozwodni, rozmyje, to już nie ma żadnego smaku.

Brzmi jak wyjęty żywcem ze scenariusza do niskobudżetowego horroru. Dziś w nocy będę bał się zasnąć.

Trzeci wers pierwszej zwrotki zgubił sylabę. Wiersz cieplutki jak sweterek z owczej wełny, pełen życiowej mądrości i życzliwości do ludzi.

Może wzlecę na miotle? - - przy takim zapisie unikasz robiącego kiepskie wrażenie rymu.

A ciekawe jakie?- gdybyś uchylił rąbka tajemnicy, obraz byłby soczystszy. Tak ciągle nudzisz, ale w miniaturach dajesz radę.

Dwa "-ące" imiesłowy odrobinę drażnią słuch. - uśmiech twoich ust - tautologiczny. Nie wystarczy twój uśmiech po prostu? To szczegóły, bo jako całość - czyta się.

Motyw łez bardzo ryzykowny, ale udało się go podjąć z finezją i ciepłem.

A Jego Królestwo przecież nie z tego świata było. Skąd więc obawy?

Ptomainowe serca - dojmująco celne.

Jest ok.

Porównując z tym, co jeszcze tydzień temu kolega tu serwował, to jest niezaprzeczalnie progres. Rytm coraz lepszy. Styl patetyczny, ale nie razi to, gdy forma jakoś trzyma fason, a treść jest przemyślana. Na plus - odniesienia kulturowe, antyczne (to chyba ukłon w stronę Alicji, która nie lubi truposzy). Można pisać stylizacje, jak ktoś lubi, może za jakiś czas przyjdzie chęć na powiew świeżości.

Już zacieram łapki.