mariusz ziółkowski

@FaLcorN ... a dzieli je tylko ponad 40 lat. Pozdrawiam .

@FaLcorN pod aksamitnym cieniem nocy jest taka samotność co nie boli jest taki świat co nie zna niewoli jest też taki deszcz co nie moczy pod aksamitnym cieniem nocy jest taka samotność na dnie duszy co daje wytchnienie i co wzruszy przywraca skrzydła mym marzeniom i nadzieje lata jesienią jest taki deszcz co na serca pada gdy za progiem smutek się podkrada a za oknem noc ze spokojem tuli do snu miasto zmęczone jest taki świat gdzieś za słów granicą gdzie miłość chodzi każdą ulicą gdy chwili wytchnienia potrzeba on szybko w muzykę się zmienia spotkajmy się więc na mlecznej drodze puśćmy czasem marzeń naszych wodze i całujmy do ust niemocy pod aksamitnym cieniem nocy

@Laura Alszer ciekawie napisane ... i pomyśleć, że kiedyś tak pracowałem. Pozdrawiam

@andreas świetne, a gdybym miał wybierać, to liryczną wersję. Pozdrawiam.

@andreas wzajemnie Andreasie. Pozdrawiam.

@FaLcorN z uśmiechem czytałem Twój wiersz. Bardzo mi się podoba i przypomniał klimat tekstu napisanego przeze mnie dawno temu. Wkleję go tylko za Twoją zgodą, bo nie chcę samowolnie zaśmiecać Ci wątku. Pozdrawiam serdecznie.

@Laura Alszer miło, że się podoba. Pozdrawiam.

@Domysły Monika u mnie zawsze możesz liczyć na wirtualną kawkę. Cieszę się z każdej wizyty. Pozdrawiam.

@Klaudia Gasztold Piękny wiersz. Chyba niepotrzebna inwersja w przedostatnim wersie. Pozdrawiam.

możliwe że się zgubiłem to chyba nie moje miejsce piękno tak bezdźwięczne jak kłos na wietrze słucha moich myśli złodzieja i ofiary przy jednym konfesjonale

@Czarek Płatak Z przyjemnością wracam do tego wiersza. Daje czytelnikowi możliwość pójścia własną drogą przez wersy. Znalazłem dla siebie dwie. Jedna nawet biegnie w stronę erotyku, druga już mniej. Co poczytałem, to moje. Pozdrawiam.

@iwonaroma odwiedziłem się wieczorem z ciekawości takiej zwykłej i nie mogłem ze spokojem patrzeć jak potrafię milczeć Pozdrawiam serdecznie.

zostanie parasol... Pozdrawiam.

@andreas Dziękuję za czytanie i komentarz. Pozdrawiam.

@Jacek_Suchowicz piękny komentarz do tego wiersza. Dziękuję i pozdrawiam.

nie zawsze jestem silny nie zawsze wiem gdzieś w oddali płyniesz pod prąd choć bliżej tęczy to zupełnie tak jakbyś wymyśliła lustro zanim staniesz po drugiej stronie nauczę cię zamiatać po snach

@Czarek Płatak Mogę się mylić, ale z tekstu wynika, że to zmarli ponoszą winę za zaistniałą sytuację. Całość jest świetna, tylko to plucie na groby jakoś mi zgrzyta. Pozdrawiam.

@ja_wochen Ciekawy tekst z fajnymi metaforami, choć początek trochę utrudnia wejście w wiersz. Unikałbym jednak rymów przy białym. Pozdrawiam.

tutaj, jako metaforyczny - owszem. Dziękuję za miłe słowa i pozdrawiam serdecznie. @Domysły Monika wystarczy zaprzyjaźnić się ze swoim kluczem... i samo się napisze. Pozdrawiam.

@FaLcorN jest taki świat za granicą słów bez szarych dni i bez strasznych snów

@FaLcorN Fajne! Pozdrawiam.

@poezja.tanczy https://music.youtube.com/watch?v=HiU6S2CxHRo&si=EetXTYTEL_jYirtg Pozdrawiam.

@poezja.tanczy Dziękuję za chwilę z wierszem. Pozdrawiam.

@violetta ... całkiem możliwe. Pozdrawiam . Każdy ma własny, niepowtarzalny. Pozdrawiam.

zna mnie jak mało kto bezszelestnie przykucnął czasem chowa się w trawie lubię kiedy lekceważy wiatr nocą przerywa ciszę między zielenią a błękitem tam gdzie jeszcze nie już lecz za chwilę studzi myśli i słowa wtedy słucham