Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Domysły Monika

Użytkownicy
  • Postów

    1 335
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    12

Treść opublikowana przez Domysły Monika

  1. @andreas O widzisz, z korepetycji można wyciągnąć coś więcej. 😉
  2. @Rafael Marius zawsze wszystko ma dwie strony medalu .. Był romantyzm, było elo,a co jest teraz, a co będzie potem. Wspominajmy z uśmiechem 😉
  3. @Rafael Marius teraz jesteśmy współcześni - nowocześni. Elo - znaczy dzień dobry 🤭
  4. @m1234 a ja jestem ciekawa co Ci chodziło po głowie 🤔
  5. @Rafael Marius emocje zdradzają naszą "prawdziwość" autentyczność. @aff Masz rację, "zwiedzać" w kontekście szlaków może brzmieć nieco nietypowo. Chodziło mi o to, że on nie tylko przechodził szlakami, ale aktywnie je eksplorował, zwracając uwagę na otoczenie i doświadczając ich w pełni. Jednak w nierzeczywistym świecie i czasie – jego podróż to palec na mapie. Samotność, dzięki fantazji, miała go uczynić kimś wyjątkowym. Kłamał w barze. 😉 @violetta tak jest poprawnie 😉
  6. @Rafael Marius Mały Polak jest już dwujęzyczny, gdy dorasta jest już biegły w kilku językach. Świat jest dla nich zrozumiale dostępny.
  7. @Wewnętrzny Odgłos ile razy by trzeba powtórzyć? I czy to coś zmienia? Mocne dobre 👌
  8. @Wakss no proszę ja Ciebie.. Brzmi jak sztuka teatralna
  9. @Gryka tytuł chwyta.. Treść dobra konkretna 👌
  10. @violetta jaka? Bardzo romantyczna jesteś delikatna i dzika zarazem
  11. @violetta kurczę romantyczne to bardzo... Tak ten moment zakochania do niczego nie da się porównać
  12. @Rafael Marius Z tym kulturowo staram się zachować dystans, gonię za nimi, by to zrozumieć – zarówno ja, jak i oni. Technicznie często wołam: "Pomocy! Pomocy!". Mam wrodzoną tendencję do gaf, choć podobno to czyni mnie "uroczą" 😂 (żart). A serio, dużo ze mnie czasem mają śmiechu; lubię to, daje sobie szansę na zepsucie kilku rzeczy w tym wszechświecie.
  13. @mariusz ziółkowski dałam, ale czemu tak wskoczyło nie umiem wyjaśnić.
  14. @mariusz ziółkowski oj to żeś przywalił treścią 👌 Ps. Dobre ma tu loty 🤭
  15. Palcem po mapie marzyciel rysował, Zwiedzał szlaki, jaskinie odkrywał. Tramwaje, pociągi, samoloty, Poznał też inne transportu cnoty. Wenecja czy Sztokholm, cóż za różnica, Jedno powiek przymknięcie, w tym tkwi tajemnica. W towarzystwie przy barze snuł opowieści, Telebim na ścianie, głośne okrzyki radości. - Dalej do przodu, dasz radę, Gol! Nie wierzył, spocił się cały, zęby zacisnął, ruszył więc w drogę, w okropnej złości. Mecz ważniejszy od jego mądrości. Stwierdził, że jest na to wszystko zbyt poważny. Zatem przysiadł ponownie do mapy, twierdząc, że dziwne teraz czasy.
  16. @Tyrs Dzialolo miała czerwone policzki i usta. Kiedy kosmetyki były już w zasięgu jej ręki, wraz burak był wcierany. Przyzwyczajenia tworzą - mocną więź.
  17. @Leszczym Dobre na dwa głosy...👌 teraz to ja tu Bisz dam do porównania. Kwestia dla mnie refrenu: gdyby nie tekst pod spodem, to bym miała lekki problem, co ona śpiewa - chyba lekko za szybko. ..."Ucieszyłaby ciebie szkoła"...
  18. @Tyrs Moi rodzice palili "Klubowe", ja też palę, tylko inne. Babcia za kosmetyk miała codziennie nowy burak w policzki wcierany... "środowiskowe dziedzictwo". Żeby nie było, że się pucuję, zawsze Cię czytam i Ci lajkuję. 😉 .
  19. @Manek i tu nas macie... Te torsy włochate 😉
  20. @Wakss i to jest Lipa przez duże L. Ja ostatnio Lipkę tu umieściłam. Temu pozwalam sobie na akcent duże L w twojej Lipie. Proszę Ciebie dobre pisanie tu widzę.
  21. @Manek .."głowa błękitno-lekka".. Tak mają tylko kobiety. Przyznać trzeba że @Deonix_ dobrze to wymyśliła 😉
  22. @Wakss Tekst jest przepełniony intensywnymi uczuciami. Jest tu wyraźny adresat: Mimo że ukochana osoba jest milcząca i zdaje się nie reagować, jej obecność jest silnie odczuwalna. Ośmielę się stwierdzić, że jest to bardzo dobry monolog do wykorzystania na scenie. Tekst ma ogromne możliwości aktorskie, dzięki którym ożyje i, sądzę, poruszy widza. Jest w tym moc.
  23. @kasiaponiatowska podpinam się pod komentarz @Leszczym
  24. @Waldemar_Talar_Talar Mój tata, jak coś robił, zawsze tłumaczył po kolei, co do czego, i jak to trzeba ze sobą połączyć. a gdy skończył, zawsze mawiał: "Widzisz, proste jak drut". Zobaczyłam go w tym wierszu.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...