Leo Krzyszczyk-Podlaś
Użytkownicy-
Postów
33 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
Treść opublikowana przez Leo Krzyszczyk-Podlaś
-
Jednym okiem... (gdy drugie nie patrzy)
Leo Krzyszczyk-Podlaś opublikował(a) utwór w Proza - opowiadania i nie tylko
Tam gdzie jedna myśl się kończy a druga jeszcze nawet nie kiełkuje, pomiędzy było a będzie, rozpościera się kraina czarów. Magiczny wszechświat, w którym nie ma początku, a obligatoryjny skądinąd i wszechobecny koniec jest tylko iluzoryczną obietnicą i niczym więcej. Magia tego miejsca, jeśli tylko percepcja i adekwatny stopień ezoterycznej inicjacji na to pozwolą, wyzwala hyperenergię, porównywalną z wybuchem i narodzinami gwiazd. Jest tak silna, że dominuje wszystko, pozwala zapomnieć lub ożyć, rodzi miłość i nienawiść, bywa genezą nowych, metafizycznych wszechświatów. Jest ciemną i zwykłą materią zespoloną w nierozerwalną całość, kontinuum naszych wzniesień i upadków, mentalną ejakulacją. Tak definiuje się nieskończoność, limes poszukiwań, albo magiczna konstelacja, w której rodzą się wiersze. Czary! *Powyższy text powstał inspirowany słowami: “A tymczasem leżę pod gruszą na dowolnie wybranym boku i mam to, co na świecie najświętsze, święty spokój” (MR) 😉 -
lipiec
Leo Krzyszczyk-Podlaś odpowiedział(a) na Leo Krzyszczyk-Podlaś utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@befana_di_campi @Rafael Marius dzięki, również pozdrawiam -
folklory
Leo Krzyszczyk-Podlaś odpowiedział(a) na Leo Krzyszczyk-Podlaś utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
@Rafael Marius dzięki -
folklory
Leo Krzyszczyk-Podlaś odpowiedział(a) na Leo Krzyszczyk-Podlaś utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
@befana_di_campi z przymruźeniem oka 😉 -
panienka z okienka w maki malowana rozrzewniona wiatrem słońcem roześmiana cała w słodkich snach z różą w jasnej buzi modrym chabrem w oku słodkim głosem kusi chodź na chwilę do mnie tu miły dla mnie chłopcze bądź na mym łonie głowę złóż ukołyszę cię do snu
-
lipiec
Leo Krzyszczyk-Podlaś odpowiedział(a) na Leo Krzyszczyk-Podlaś utwór w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
@Dagmara Gądek dziękuję, również pozdrawiam. -
chciałbym ci podarować wszystkie lipce tego świata te chłodne pokropione rosą i te co pocałunek splata srebrne ciche pełne słów w cieple lipca zatopione tak jak wcześniej trzymać znów twoje w mojej drżące dłonie