Leo Krzyszczyk-Podlaś

@Berenika97 Glinik to wieś na Podkarpaciu, dzięki.

glinik lasem się zieleni na gliniku tańczy wiatr cisza w chmurach się przegląda z leśną wilgą za pan brat między chaty droga wiedzie koło studni potem w las tu zbierałem ci bławatki w tamten letni ciepły czas twoje oczy się zielenią tak jak wtedy właśnie las dzisiaj pachnie łąka deszczem i już nie ma więcej nas

@Nata_Kruk to fajnie, dzięki. pozdrawiam! Może i masz rację z tymi nogami, zmieniłem i chyba jest lepiej.

@Berenika97 dziękuję za miłe słowa, pozdrawiam serdecznie @huzarc, @Cyjan, dziękuję!

na dziale rosną mgły najwięcej jesienią płoną bielą i ochrą dymią się czerwienią pachną grzybami i liśćmi buków na zimę ostrą zbierają siły szeleszczą tu rosną baśnie na srebrnych łąkach wiatrem szeptane na moim dziale gdy słońce gaśnie złotą jesienią

@Leszczym, @Natuskaa, @huzarc dziękuję za uznanie!

@Berenika97 tak właśnie jest, dziękuję ci za miłe słowa i że zatrzymałaś się przy moich na chwilkę.

a w górach śnieg leży chyba pójdę w góry zachłysnę się mgłami pobiegnę polami zanurzę się w chmury na białej rubieży napiszę o tym wiersz że kocham przecież wiesz

@Konrad Koper Bóg zapłać, za dobre słowo!

na dole błoto na górze złoto błękit i wiatr i skrzydła co rosną młodym aniołom

@Alicja_Wysocka już, już, taka piękna. a najpiękniejsza w bieszczadach! dziękuję i pozdrawiam

zaplątały się sny czerwienią w późne jarzębiny dzikiej róży kolce rozbłysły złotawą jesienią jak włosy dziewczyny wczesne chłodne noce zastygła w sznur pereł rosa na zziębłych owocach na skroniach księżyca we mgłach cała naga i bosa w brązie i czerwieni jesienna pannica

@Gosława 😂 potrzebna do wycierania noska! albo dania w ucho chochlikowi

A co to palucha?

@Gosława podoba mi się, fajny. pozdrawiam

@piąteprzezdziesiąte 🙃🤣 śmiechłem ale!

@Roma dzięki, choć muszę przyznać, że aż za lekki. bukowina II zdaje się ambitniejsza (taki był zamysł) 🙂

@Kwiatuszek pozdrawiam również.

@Nata_Kruk dzięki, hejka.

@viola arvensis to miłe. 😊

buku szlachetny co na straży krętych bieszczadzkich stoisz dróg ty co anielskich pilnujesz twarzy w bieszczadzkim drewnie odbitych słów w tobie zaklęte trwają wieki w tobie śpiewają tysiące dusz buku zielony mądry i wielki pozwól że zrzucę wędrowny kurz i rad usiądę w twoim cieniu wsłuchany w starą bojkową pieśń pochylę głowę i w skupieniu wierszem złożę należną ci cześć

płynie lato dolinami szumią sennie połoniny śpiewa księżyc nad drzewami o aniołach z bukowiny w bukowinie rosną skrzydła w cieniu buków rodzą sny szumi trawa pod nogami a na szlaku srebrne mgły jesień barwi złotem drzewa czerwień zdobi kłosy traw pustoszeją ścieżki w górach najpiękniejszy ciągnie czas 😉

@Nata_Kruk no tak, poprawiłem. dzięki.

@wierszyki dziękuję, również pozdrawiam 🙂

@Berenika97 napewno się da! trzeba wierzyć w młodzież 😉